Co to jest PMS u kobiet (transkrypcja): zdjęcia i oznaczenia (czy to miesiączkowe, czy nie)

Zdrowie kobiet to poważny i szeroki temat. Nawet umysły naukowe nie osiągnęły jeszcze konsensusu w wielu kwestiach związanych z zaburzeniami psychicznymi i fizjologicznymi u kobiet. Na szczycie wszystkich dyskusji na kobiecych stronach, forach i czasopismach znajduje się pytanie, czym jest PMS. Dlaczego wiele kobiet ma tego rodzaju dolegliwość, jaką terapię podjąć. Czy PMS można nazwać chorobą, kto jest nią dotknięty i jak radzić sobie z konsekwencjami. Wszystkie najważniejsze rzeczy, które pomogą Ci dowiedzieć się, jak ułatwić życie sobie i swoim otoczeniu, zostaną omówione w tym artykule.

PMS: co to jest

Rozszyfrowanie skrótu PMS oznacza zespół napięcia przedmiesiączkowego – stan u kobiet, który pojawia się po kilka dni przed miesiączką i charakteryzuje się szeregiem objawów natury fizjologicznej i psychologicznej.

Temu okresowi w życiu wielu kobiet często towarzyszy płaczliwość, destabilizacja emocjonalna z wahaniami nastroju. Dni tego syndromu ciężko przeżywają nie tylko dziewczęta, ale także wszyscy ich krewni, przyjaciele i osoby z ich otoczenia. W ludziach PMS jest żartobliwie odczytywany jako okres męskiego cierpienia.

Czasami oznaki PMS są tak oczywiste, że po prostu nie da się ukryć przed kolegami i krewnymi rychłego nadejścia tych dni.

Sama sytuacja jest dość skomplikowana i nieprzyjemna: kto chce afiszować się z tajnymi objawami. Ale dla wielu dziewczyn trzymanie się w garści podczas PMS przekracza ich siły.

Klasyfikacja PMS

Zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami PMS można podzielić na 5 głównych form:

1. Postać neuropsychiczna powstaje w wyniku zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. Wyróżnia ją płaczliwość, drażliwość, depresja i nieodpowiednie napady agresji.
2. Wegetatywna charakteryzuje się napadami nudności i zawrotów głowy. Często pojawiają się bóle głowy, kołatanie serca z zauważalnymi skokami ciśnienia.
3. Postać obrzękowa charakteryzuje się zaburzeniami układu hormonalnego. Towarzyszy temu zwiększona potliwość. Zatrzymanie płynów w organizmie, objawiające się obrzękiem twarzy i ciała. Temperatura ciała wzrasta, pojawia się duszność, pojawia się biegunka. Możliwy jest spadek aktywności umysłowej.
4. Forma cefalgiczna - wyrażona bólami głowy o charakterze pulsującym, promieniującym do gałek ocznych. Wszystkim tym nieprzyjemnym objawom towarzyszą wymioty, depresja, ból w sercu, drętwienie rąk, zwiększone pocenie się. Ciśnienie krwi w tym przypadku pozostaje normalne.
5. Kryzys jest najcięższą postacią, w większości występuje w nocy lub wieczorem, wywołany sytuacjami stresowymi, ogólnym zmęczeniem i różnymi dolegliwościami o charakterze zakaźnym. Towarzyszą mu kryzysy nadciśnieniowe z gwałtownym wzrostem ciśnienia, bólem za mostkiem o ucisku, ataki paniki.

Ważny! PMS objawia się różnie u różnych kobiet. Niektórzy przyzwyczajają się do tego i po prostu starają się przetrwać, przeżyć, nie przywiązując większej wagi. Inni muszą koniecznie wyrzucić swój stan poprzez agresję wobec innych lub popaść w stan depresyjny.

Dlaczego zespół się rozwija?

Naukowcy wciąż nie do końca ustalili, jakie są przyczyny rozwoju zespołu napięcia przedmiesiączkowego u kobiet. Istnieją tylko niesprawdzone teorie, które próbują wyjaśnić ten stan:

1. Naruszenie metabolizmu wody i soli.
2. Reakcja alergiczna na endogenny progesteron.
3. Warunki psychosomatyczne, w których zmiany fizjologiczne stanu dziewczynki zależą od wpływu czynników psychicznych.
4. Najbliżej prawdy naukowcy rozważają teorię wahań hormonalnych. Według niej występowanie PMS i jego konsekwencje tłumaczy się silnymi skokami zawartości hormonów w ciele kobiety w 2. fazie cyklu miesiączkowego.
5. Do normalnego funkcjonowania organizmu kobiety potrzebują normalnej pary hormonów. Brak równowagi w ich koncentracji powoduje poważne zmiany w samopoczuciu dziewczynki. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy hormon w kobiecym ciele ma określoną rolę:
6. Estrogeny utrzymują samopoczucie na odpowiednim poziomie, uczestniczą w utrzymaniu witalności i aktywnej aktywności umysłowej.
7. Progesteron ma działanie uspokajające, jego zawartość i nadmiar w organizmie u dziewcząt z nadwrażliwością może wywołać depresję w drugiej fazie cyklu miesięcznego.
8. Androgeny wpływają na początek popędu seksualnego, pozytywnie wpływają na wydajność i dostarczają energii.

Tak więc w drugiej fazie cyklu kobiecego zachodzą poważne zmiany hormonalne.

Ważny! Zespół napięcia przedmiesiączkowego to cykliczny zespół, który nie występuje u wszystkich kobiet i jest przenoszony genetycznie.

Czynniki ryzyka

Według badań przeprowadzonych przez naukowców kobiety są najbardziej podatne na efekt syndromu, podlegając następującym czynnikom:

1. Kobiety w Europie cierpią przede wszystkim na zespół napięcia przedmiesiączkowego.
2. Dziewczyny mieszkające w dużych miastach.
3. Najczęściej na syndrom narażone są kobiety, które zajmują się pracą umysłową.
4. Częste sytuacje stresowe, którym towarzyszy depresja.
5. Częste lub nieobecne ciąże.
6. Obecność infekcji narządów miednicy.
7. Nieprzestrzeganie zasad zdrowej diety.
8. Brak aktywności fizycznej.

Objawy PMS

Objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego można podzielić na psychologiczne i fizjologiczne.

Objawy psychologiczne:

1. Stany depresyjne, którym towarzyszy niskie tło emocjonalne, płaczliwość i ataki paniki.
2. Nieumotywowana agresja wobec innych i drażliwość „niespodziewanie”.
3. Zaburzenia snu: bezsenność w nocy i senność w ciągu dnia.
4. Słabość, której towarzyszy rozkojarzenie i apatia.
5. Opóźnienie w aktywności umysłowej: słaba koncentracja, zapominanie.

Objawy fizjologiczne:

1. Obrzęk, stwardnienie i tkliwość gruczołów sutkowych.
2. Obrzęk twarzy i ciała.
3. Bóle i zawroty głowy.
4. Uczucia zawrotu głowy.
5. Bóle i bóle w dolnym odcinku kręgosłupa i stawach.
6. Ciągłe pragnienie.
7. Częste oddawanie moczu.
8. Zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego.
9. Gorączka, ataki tachykardii, spadki ciśnienia, duszność.
10. Pojawienie się różnych podrażnień i trądziku na twarzy i plecach.
11. Napady głodu, którym towarzyszy wzmożona chęć zjedzenia czegoś słodkiego lub słonego (czekolada lub ogórek kiszony, a najlepiej wszystkie razem).

Ważny! Stres, przepracowanie, ciągłe napięcie nerwowe są ważnymi czynnikami ryzyka rozwoju PMS.

Jeśli znajdziesz tylko 2-3 objawy z tej listy, to forma PMS, na którą cierpisz, ma łagodne nasilenie.

Jeśli udało Ci się odkryć 5 lub więcej swoich objawów, które zaczynają się niepokoić 2 tygodnie wcześniej? nadchodząca miesiączka - oznacza to ciężką postać zespołu i potrzebujesz kompleksowego badania i leczenie.

Dla niektórych kobiet zespół napięcia przedmiesiączkowego staje się prawdziwym problemem w pracy iw domu. Wydajność spada, kłótnie powstają o nic, po prostu nie wiedzą, co robić. Występuje nieprawidłowe działanie całego organizmu.
W przypadku dziewczynek ich pierwsza miesiączka występuje w wieku 12-14 lat, plus minus 2-3 lata.

Na rok lub dwa przed nadchodzącą miesiączką zmienia się wygląd dziewczynki, postać przybiera kobiece kształty. Tło emocjonalne w tym czasie jest niestabilne, towarzyszy agresja w relacjach z ludźmi wokół. Zwiększa się wydzielanie gruczołów łojowych, pojawia się trądzik.

PMS u dziewcząt w wieku 14 lat towarzyszą objawy przed miesiączką charakterystyczne dla każdego wieku:

• zawroty głowy;
• ataki bólu w podbrzuszu;
• niezdolność do radzenia sobie z emocjami;
• nudności i wymioty;
• uczucie słabości i apatii.

2-3 miesiące przed rozpoczęciem pierwszej miesiączki wydzielina z pochwy staje się gęsta, obfita i bezbarwna, bezwonna.

Prawda i fikcja o PMS

Istnieje wiele różnych opinii na temat tak powszechnego zjawiska w świecie kobiet jak PMS, zobaczmy, która z nich jest prawdziwa.

To prawda, że ​​przed miesiączką na ogólne samopoczucie i zachowanie wpływają:

• skurcze endometrium macicy;
• ostra ekspansja tętnic.

O mitach na temat PMS:

1. Pierwszy mit mówi, że PMS zawsze wiąże się z niewłaściwym zachowaniem i agresją. Nie zawsze, częściej są to zaburzenia osobowości i zdolności człowieka do adaptacji społecznej.
2. Drugi mit mówi, że wszystkie kobiety cierpią na tę chorobę. Nie więcej niż 70% kobiet na świecie ma zawroty głowy, skurcze brzucha i osłabienie przed okresem.
3. Trzeci mit to lekarstwo na PMS – słodycze i czekolada. Węglowodany mogą ukryć problem i sprawić sobie przyjemność przez chwilę.
4. Mit czwarty – PMS i miesiączka to jedno i to samo. W rzeczywistości istnieje różnica: objawy zespołu są wykrywane 2-4 dni przed wystąpieniem miesiączki (w szczególnie ciężkich przypadkach 2 tygodnie). Ale wszystkie objawy zespołu znikają w pierwszym dniu krwawienia. Oznacza to, że różnica polega na pojęciu okresu „przedmiesiączkowego”.

Ważny! Jeśli zauważysz, że wraz z nadejściem menstruacji i po jej zakończeniu, zachowania osobiste zmieniają się dramatycznie w sensie negatywnym, musisz zwrócić się o pomoc psychologiczną.

Wpływ PMS na rozwój i przebieg innych chorób

Zespół napięcia przedmiesiączkowego może negatywnie wpływać na zdrowie kobiety w obecności takich chorób:

• padaczka;
• niedokrwistość;
• choroby układu hormonalnego;
• astma oskrzelowa;
• alergie;
• ZJD;
• choroby zapalne narządów miednicy.

Co jest zamaskowane jako PMS?

W przypadku PMS u dziewcząt można ukryć niektóre poważne choroby, których nie ma. Dlatego jeśli twój obraz PMS jest podobny do objawów opisanych poniżej, powinieneś skonsultować się ze specjalistą.

1. Jeśli wystąpią napady silnych bólów głowy, którym towarzyszą szumy uszne, zaburzenia widzenia, istnieje utrata przytomności, możliwe są choroby mózgu, specjalista przepisze CT lub MRI w celu prawidłowego diagnostyka.
2. Aby wykluczyć obecność padaczki, wskazane jest wykonanie EEG.
3. Jeśli masz obrzęk, zrób test nerek.
4. Zrób test ciążowy, może w ten sposób twoje ciało mówi o twoim stanie.

Kiedy iść do lekarza

Dla niektórych kobiet zespół napięcia przedmiesiączkowego staje się poważnym problemem, który uniemożliwia im normalne życie. Dla innych możliwość użycia tarczy zwanej PMS w ich afektywnych załamaniach w oczekiwaniu, że wszystko ujdzie im na sucho. W przypadku, gdy charakterystyczne objawy pojawiają się stale i są cykliczne, prawdopodobnie jesteś cierpią na PMDD – nazwę tego zespołu można odczytać jako dysforia przedmiesiączkowa nieład.

W takim przypadku natychmiast skontaktuj się ze swoim ginekologiem i psychoterapeutą. Zwłaszcza jeśli w tym stanie masz myśli o samobójstwie.

W przypadkach związanych z masą piersi, guzkami i grudkami należy wykonać mammografię. W którym dniu cyklu wykonać mammografię dowiedz się w artykule pod linkiem.

Ważny! W przypadku zespołu napięcia przedmiesiączkowego kobiety są badane przez ginekologa, neurologa, psychiatrę, nefrologa, kardiologa, terapeutę.

Diagnostyka PMS

Oprócz słów pacjenta lekarze przeprowadzają badanie i pełne badanie, jeśli objawy są cykliczne i stale się powtarzają. PMS to nie tylko problemy ginekologiczne w ciele, dlatego dla diagnozy przeprowadzane są skumulowane badania:

• wstępna rozmowa z pacjentem;
• badanie krwi na hormony;
• USG lub mammografia gruczołów sutkowych;
• codzienna analiza moczu;
• monitorowanie zmiany ciśnienia krwi.

Jak leczy się zespół?

1. Aby złagodzić napięcie nerwowe, zaleca się przyjmowanie uspokajających preparatów ziołowych - Novopassit.
2. Jeśli występuje zaburzenie tła hormonalnego, stosuje się leki hormonalne — Utrozestan, Duphaston.
3. W przypadku bólu możesz użyć diklofenaku.
4. W przypadku obrzęku można przyjmować leki moczopędne - Veroshpiron, Lasix.

Opinia alternatywna

Wikipedia przedstawia alternatywne spojrzenie na PMS jako zjawisko społeczne. Apologeci konwencjonalnej mądrości uważają, że PMS i PMDD nie są w żaden sposób powiązane. Różnica między nimi polega na tym, że zespół napięcia przedmiesiączkowego jest powszechną hipochondrią, a przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne jest już wynikiem chemii mózgu.
Peter Getsche, znany analityk kliniczny, twierdzi, że PMDD nie jest chorobą i nie powinno być utożsamiane z depresją.

Jak sobie pomóc

Oprócz opieki medycznej, każda kobieta w okresie przed wystąpieniem menstruacji może sobie pomóc, wystarczy wziąć z reguły następujące wskazówki:

1. Śpij przez co najmniej 8 godzin, aż będziesz mieć wystarczająco dużo snu. Przed pójściem spać przejdź się i przewietrz pomieszczenie.
2. Możesz spróbować aromaterapii: przed miesiączką, około 14 dni przed miesiączką, weź aromatyczne kąpiele z olejkami z geranium, jałowca, lawendy, róży pomogą przezwyciężyć drażliwość i migrena.
3. Ćwiczenia, lekkie ćwiczenia w formie jogi, tańca – pomogą poradzić sobie z depresją, poprawią nastrój.
4. Przydatne jest rozpoczęcie przyjmowania magnezu B6 na 2 tygodnie przed miesiączką.
5. Pamiętaj, aby jeść owoce i warzywa.
6. Kontroluj się, staraj się myśleć pozytywnie.
7. Nie unikaj intymności ze swoim partnerem.