Antykoncepcja, tabletki hormonalne na trądzik (pomoc lub nie)

Trądzik na twarzy

Trądzik lub pryszcze to stan mieszków włosowych i gruczołów łojowych, który może wystąpić nie tylko na twarzy, ale także na szyi, ramionach czy plecach. Wszystkie te obszary lokalizacji trądziku łączy fakt, że zawierają zwiększoną liczbę gruczołów łojowych (od 400 do 800 na 1 cm2). I to właśnie nadczynność gruczołów łojowych jest pierwszym i najważniejszym czynnikiem rozwoju trądziku, który uruchamia wszystkie kolejne ogniwa w patogenezie tej choroby.

Rodzaje trądziku

Trądzik charakteryzuje się dużą liczbą różnych elementów morfologicznych, które mogą być zapalne i niezapalne. Leczenie trądziku na twarzy w dużej mierze będzie zależeć od tego, jakie dokładnie elementy są obecne na skórze. Do elementów niezapalnych należą tylko zaskórniki otwarte i zamknięte (trądzik), podczas gdy pozostałe elementy trądzikowe (grudki, krosty, węzły) mają już charakter zapalny.

Zaskórniki otwarte i zamknięte

Zamknięte zaskórniki (zaskórniki) – wyglądają jak małe białe guzki na powierzchni skóry. Każdy zaskórnik zamknięty to mieszek włosowy nabrzmiały z dużą zawartością tłuszczu, a ujścia mieszków włosowych nie ma lub jest prawie niezauważalne.

Zaskórniki otwarte (zaskórniki) pojawiają się jako zaskórniki w porach skóry. Te. w tym przypadku widzimy wizualnie zatyczki tłuszczu w ustach mieszków włosowych. Czarny kolor zatyczek tłuszczu jest nadawany przez utlenioną melaninę pigmentu.

Trądzik zaskórnikowy: zdjęcie

Jeśli pacjent ma tylko zaskórniki na skórze (bez elementów zapalnych), nazywa się to zaskórnikową postacią trądziku. Ale najczęściej zaskórniki to tylko 1 etap choroby, a na ich miejscu pojawiają się dalsze elementy zapalne - grudki i krosty.

Elementy zapalne: grudki i krosty

Najczęstszymi elementami zapalnymi w trądziku są grudki i krosty (nazywane są trądzikiem). Grudki wyglądają jak zapalne guzki na powierzchni skóry, o wielkości od 2,0 do 4,0 mm. Ich charakterystyczną cechą jest to, że nie zawierają ropy w środku. Pełny cykl rozwoju grudek trwa od 10 dni do 2 miesięcy, po czym albo zamieniają się w krosty, albo samoistnie znikają (z powstaniem słabo zabarwionej plamki).

Krosty to formacje zapalne - w postaci guzków zapalnych, które wznoszą się ponad powierzchnię skóry, o wielkości od 2,0 do 4,0 mm (ryc. 4). W centrum każdego guzka znajduje się ropa. Krosty powstają najczęściej z grudek, a jeśli nie są wyciskane, to ich ropna zawartość stopniowo wysycha i zamienia się w skorupę (w miejscu tej ostatniej pozostaje przebarwiona plama). Postać trądziku, w której pacjent ma takie elementy zapalne, nazywana jest postacią grudkowo-krostkową.

Grudkowo-krostkowa postać trądziku na twarzy: zdjęcie

Postać grudkowo-krostkowa trądziku jest łagodna, umiarkowana i ciężka. Różnice między nimi dotyczą ilości elementów zapalnych u pacjenta (grudki i krosty). Stopień łagodny - do 15 elementów, średni - do 50 elementów, ciężki - od 50 lub więcej elementów zapalnych.

Elementy zapalne: węzły

Z reguły węzły pojawiają się w późniejszych stadiach grudkowo-krostkowej postaci trądziku. Są to duże szyszki - najczęściej od 1,0 do 2,0 cm. W zależności od rodzaju węzłów mogą być ciasne lub miękkie, bolesne lub bezbolesne. Wcześniej węzły, które mają jamę z ropą w środku, nazywano cystami, ale dziś ten termin został porzucony. Pełny cykl rozwojowy węzłów wynosi co najmniej 3-4 tygodnie, po czym z reguły znikają wraz z powstawaniem blizn.

Najczęściej węzły występują u młodych dziewcząt i są wynikiem prób wyciskania grudek i krost. W rezultacie pęcherzyk może pęknąć, a jego zawartość wylać się w głąb tkanek miękkich, co prowadzi do powstania głębokiego nacieku zapalnego (węzła).

Dlaczego trądzik się rozwija?

U podstaw rozwoju każdego trądziku leży zablokowanie porów skóry. Pory to otwory, które otaczają każdy mieszek włosowy, a gruczoły łojowe wydzielają swoją wydzielinę do mieszka. Sebum – sebum – wydalane jest przez otwór porów.

Kiedy pory są otwarte, sebum swobodnie wypływa na powierzchnię i pomaga zachować miękkość skóry, jednocześnie chroniąc ją przed wpływami zewnętrznymi. Ale jeśli pory są zatkane cząsteczkami brudu, martwymi komórkami skóry, nadmiarem oleju i prawdopodobnie bakteriami, rozwija się trądzik.

Czasami, aby zapobiec wypryskom trądzikowym, wystarczy po prostu zadbać o zdrowie skóry poprzez regularne jej oczyszczanie. Jednak gdy trądzik jest spowodowany brakiem równowagi hormonalnej lub stanem medycznym, leczenie może być trudne.

Jakie hormony są odpowiedzialne za trądzik

U osób z predyspozycją do trądziku gruczoły łojowe są duże. Zaczynają się formować w okresie dojrzewania. W powstawanie trądziku biorą udział następujące rodzaje hormonów:

• androgeny

Ten rodzaj hormonu jest jednym z najważniejszych dla wydzielania sebum w naszym organizmie. W miarę dorastania pozwalają na produkcję jak największej ilości tłuszczu, dlatego trądzik pojawia się u młodzieży i dorosłych obojga płci.

• estrogeny

Wysoki poziom tych hormonów negatywnie wpływa na produkcję sebum. Gruczoły łojowe stają się mniejsze. Ich wzrost może nawet na poziomie genetycznym wpłynąć na regulację pracy gruczołów łojowych.

• progesteron

Ten rodzaj hormonu przekształca testosteron w silniejszy hormon DHT.

• insulina i insulinopodobny czynnik wzrostu 1

Przyspiesza wzrost aktywności gruczołów łojowych. Zostało to już udowodnione w licznych badaniach. Świetnie wpływa na pracę nadnerczy.

• czynnik uwalniający kortykotropinę (CRF)

Dzięki niej powstaje dostępność do gruczołów łojowych, które są jej głównym celem.

• hormon adrenokortykotropowy (ACTH)

Uczestniczy w tworzeniu dużej ilości kortyzolu.

• melanokortyna

Reguluje różnicowanie sebocytów i lipogenezę.

• glukokortykoidy

Wpływają na powstawanie licznych stanów zapalnych.

• hormon wzrostu

Bierze udział w różnicowaniu komórek łojowych oraz zwiększa szybkość konwersji testosteronu do DHT.

Androgeny i estrogeny dla skóry

Trądzik pospolity (trądzik) jest dermatologiczną manifestacją chorób często związanych z hiperandrogenizmem i nadmiarem androgenów w strefach włosowo-łojotokowych skóry. Trądzik występuje najczęściej u nastolatków, ale często utrzymuje się w wieku dorosłym.

Częstość występowania trądziku wśród kobiet w wieku rozrodczym wynosi 12%.

Większość pacjentów z trądzikiem, zwłaszcza nastolatków, jest niezadowolona ze swojego wyglądu, co może powodować zaburzenia emocjonalne, psychologiczne, seksualne prowadzące do niedostosowania społecznego i obniżonej jakości życie.

W patogenezie powstawania trądziku ważne są następujące mechanizmy:

• nadprodukcja sebum przez przerostowe gruczoły łojowe;
• hiperkeratoza pęcherzykowa;
• rozmnażanie mikroorganizmów.

Ważna jest równowaga między androgenami i estrogenami w skórze, która jest utrzymywana przez specyficzne enzymy syntetyzujące androgeny i estrogeny komórek skóry oraz aktywację receptorów androgenowych.

Przedłużający się trądzik, początek po 20 roku życia i odporność na standardowe zabiegi dermatologiczne powinny zaalarmować lekarza, który skłania do myślenia o hiperandrogenizmie, zwłaszcza jeśli trądzikowi towarzyszy hirsutyzm i zaburzenia miesiączkowania Funkcje.

PCOS i trądzik

Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest chorobą endokrynną (hormonalną) charakteryzującą się nieprawidłowymi zmianami w strukturze i funkcji jajników. Powszechnie używanymi synonimami PCOS są policystyczne lub sklerocystoza jajników.

Przy tej chorobie u kobiet obserwuje się insulinooporność, dlatego zwiększony poziom insuliny stymuluje jajniki do nadprodukcji męskich hormonów płciowych – androgenów, które zaburzają strukturę i funkcję Jajników.

Androgeny mają szkodliwy wpływ na proces owulacji, bez którego ciąża jest niemożliwa, uniemożliwiając prawidłowy wzrost jajeczek. Nieregularne miesiączki, opóźnienia w miesiączce z PCOS mogą wynosić miesiące, a nawet sześć miesięcy.

Oprócz nieregularności miesiączkowania, zwiększony wzrost włosów w całym ciele (hirsutyzm) występuje z powodu zwiększonej ilości męskich hormonów. Skóra staje się tłusta, pojawiają się trądzik i zaskórniki na twarzy, plecach, klatce piersiowej.

Ponieważ istnieje wiele objawów choroby, PCOS można łatwo pomylić z dowolnym zaburzeniem dyshormonalnym. W młodym wieku tłusta skóra, trądzik i trądzik są mylone z naturalnymi cechami wieku, a zwiększone owłosienie i problemy z nadwagą są często postrzegane jako cechy genetyczne.

Dlatego jeśli cykl menstruacyjny nie jest zaburzony, a kobieta nie próbowała jeszcze zajść w ciążę, takie pacjentki rzadko udają się do ginekologa. Ważne jest, aby wiedzieć, że takie objawy nie są normą, a jeśli znajdziesz u siebie takie objawy, powinieneś osobiście skonsultować się z ginekologiem-endokrynologiem.

Taktykę leczenia trądziku za pomocą PCOS określa się na podstawie nasilenia objawów. Zazwyczaj terapię rozpoczyna się metodami zachowawczymi.

Jeśli kobieta jest otyła, leczenie należy rozpocząć od korekty masy ciała. W przeciwnym razie leczenie zachowawcze u takich pacjentów nie zawsze daje pożądany rezultat. Ponadto prowadzone jest leczenie zaburzeń hormonalnych.

Analiza stanu hormonalnego pacjentów

Ocena stanu hormonalnego jest ważna i przeprowadzana:

• kiedy problem z trądzikiem zaczyna się po 30 roku życia;
• trądzik nie jest leczony konwencjonalnymi metodami;
• trądzik przed okresem dojrzewania;
• trądzik przed wystąpieniem miesiączki;
• zwiększona zawartość hormonów androgenów;
• zwiększona zawartość testosteronu;
• otyłość;
• lokalizacja wysypki. Jeśli są w okolicy podbródka, przyczyną są zaburzenia hormonalne.

Kiedy przepisuje się terapię hormonalną?

Oznaką, że dana osoba ma nadmiar androgenów w organizmie jest trądzik, charakteryzujący się:

• obecność cyst;
• pojawienie się guzków;
• pojawienie się wysypek zapalnych.

Leczenie hormonalne wskazane jest dla kobiet nie tylko z podwyższonym poziomem androgenów, ale także z przedłużającymi się okresami zaostrzeń trądziku oraz w przypadkach, gdy choroba jest w zaawansowanym stadium. Stosuje się go również u pacjentów, którzy nie są odpowiedni lub przeciwwskazani do innych zabiegów. U niektórych kobiet jako antykoncepcję stosuje się terapię hormonalną. Główne cele terapii hormonalnej to:

• zmniejszenie zwiększonego wydzielania androgenów w nadnerczach, przysadce mózgowej, jajnikach;
• tłumić receptory androgenowe gruczołów łojowych.

Specjaliści od trądziku w Europie zalecają stosowanie terapii hormonalnej w tym schorzeniu wraz z antybiotykami w ciężkich lub umiarkowanych przypadkach.

Wpływ COC na trądzik

Złożone doustne środki antykoncepcyjne (COC) są często stosowane w medycynie w celu poprawy stanu skóry i włosów, ponieważ stosowaniu towarzyszy działanie antyandrogenne, co wiąże się przede wszystkim z faktem, że leki te zawierają kombinację estrogenów i progestageny.

Składnik estrogenowy leków zwiększa poziom globuliny wiążącej hormony płciowe. Połączone działanie składników progestagenowych i estrogennych hamuje cykliczne wydzielanie hormonu uwalniającego gonadotropiny w podwzgórzu, powodując działanie antygonadotropowe oraz obniżenie poziomu wydzielania hormonów folikulotropowych i luteinizujących, w wyniku czego synteza androgenów w Jajników.

Większość obecnie stosowanych złożonych środków antykoncepcyjnych zawiera progestageny o niskiej androgenności lub antyandrogenne właściwości (octan cyproteronu, drospirenon, dienogest, octan chlormadinonu), które mają zdolność do bezpośredniego działania antyandrogennego dzięki konkurencyjnemu blokada receptorów androgenowych i zmniejszenie aktywności 5a-reduktazy, enzymu biorącego udział w konwersji testosteronu do silniejszego androgenu dihydrotestosteron. Działanie antyandrogenne tych leków prowadzi do zmniejszenia wpływu androgenów na keratynocyty i komórki łojowe i w efekcie do 5-krotnego zmniejszenia wydzielania sebum.

Najskuteczniejsze leczenie trądziku

Najtrudniejszą częścią leczenia trądziku jest dobranie odpowiedniej kombinacji leków (z uwzględnieniem formy trądziku i nasilenia jego przebiegu). Na przykład wyznaczenie różnych grup leków i ich kombinacji będzie zależeć od przewagi pewnych rodzaje elementów zapalnych - mogą to być zaskórniki, grudki, krosty lub węzły), a także z ich Ilość. Najskuteczniejsze środki na trądzik na twarzy, które omówimy poniżej:

• retinody miejscowe i ogólnoustrojowe;
• antybiotyki;
• produkty nadtlenku benzoilu;
• dodatkowo dla kobiet - doustne środki antykoncepcyjne.

Ważne: na tej liście nie uwzględniliśmy preparatów z kwasem azelainowym i salicylowym. Są znacznie słabsze w porównaniu do miejscowych retinoidów. Nawet w leczeniu najłagodniejszej zaskórnikowej postaci trądziku (trądziku) leki te są stosowane tylko jako leki drugiego rzutu. W leczeniu grudkowo-krostkowych i guzowatych postaci trądziku ich stosowanie jest w rzeczywistości bez znaczenia. Niemniej jednak, jeśli jesteś zainteresowany tą grupą leków, szczegółowo o nich mówimy w artykule na temat leczenia trądziku.

Doustne antybiotyki na trądzik

Dzienna dawka tetracykliny wynosi w większości przypadków 1000 mg, ale z ciężkim trądzikiem dawkę można zwiększyć do 3500 mg dziennie (takie dawki można stosować tylko pod kontrolą funkcji wątroba). Ten antybiotyk można przyjmować tylko 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po, a czas podawania nie przekracza 8 tygodni. Jednak ten lek ma poważne ograniczenia wiekowe, a w ostatnich latach coraz częściej wykrywano na niego oporne szczepy P. acnes.

Doksycyklina i minocyklina są lipofilowymi tetracyklinami i znaleziono znacznie mniej oporne szczepy P. acnes. Dzienna dawka doksycykliny wynosi od 100 do 200 mg na dzień (doustnie spożycie nie zależy od przyjmowanego pokarmu), czas przyjmowania wynosi do 8 tygodni. Należy jednak pamiętać, że przyjmowanie doksycykliny wywołuje latem fotouczulenie, a na lato nie jest to najlepszy antybiotyk. Minocyklina jest przyjmowana w tej samej dawce, ale ten lek często powoduje niebiesko-czarną pigmentację skóry (w obszarach, w których występują blizny zanikowe i blizny potrądzikowe).

Antybiotyki z grupy Macrolide -
na przykład jest to erytromycyna, ale obecnie istnieje wiele odpornych na nią szczepów P. acnes i dlatego jest ostatnio rzadko stosowana. Najlepszą opcją (antybiotykiem drugiego wyboru po doksycyklinie) jest antybiotyk azytromycyna, przepisywana w dawce od 250 do 500 mg (przyjmowana tylko 3 razy w tygodniu). Niestety, ten lek może powodować biegunkę związaną z antybiotykami u 2-5% pacjentów, dlatego lepiej jest przyjmować go natychmiast razem z lekami przywracającymi mikroflorę jelitową.

Antybiotyki z grupy Linkozamid -
klindamycyna należy do tej grupy antybiotyków, ale może być stosowana tylko do terapii zewnętrznej. Po podaniu doustnym antybiotyk ten często powoduje ciężką postać biegunki związanej z aniozą, zwaną rzekomobłoniastym zapaleniem okrężnicy (ta patologia ma wysoki stopień śmiertelności).

Leki z grupy sulfonów -
leki z tej grupy (na przykład Dapson) są przepisywane tylko wtedy, gdy pacjent ma szczepy P. acnes, które są oporne na inne antybiotyki. Oporność na antybiotyki zakłada się w przypadku braku odpowiedzi na leczenie – po 6 tygodniach antybiotykoterapii. Ponadto, jeśli założymy oporność, to niezwykle ważne jest wykluczenie pacjenta z Gram-ujemnego zapalenia mieszków włosowych, które może wystąpić u pacjentów z trądzikiem na skutek długotrwałego stosowania antybiotyków w przeszłości.

Ważne: najbardziej bolesnym punktem antybiotykoterapii na trądzik jest rozwój opornych szczepów Propionibacterium acnes i Staphylococcus epidermidis. Równoległe stosowanie z antybiotykami środków miejscowych na bazie nadtlenku benzoilu, a także odmowa Częste zmiany różnych antybiotyków są najlepszym sposobem zapobiegania oporności u P. acnes i S. epidermidis.

Ważne: jak już zrozumiałeś, doksycyklina będzie lekiem pierwszego wyboru, ale nie żadnym. Biorąc pod uwagę długotrwałe stosowanie antybiotyku, ważne jest, aby doksycyklina była jak najszybciej i jak najpełniej wchłaniana z przewodu pokarmowego (im gorsze są te wskaźniki, tym więcej uszkodzeń przewodu pokarmowego). W przypadku preparatów doksycyklinowych różnych producentów parametry te różnią się i należy to napisać w instrukcjach w sekcji „Farmakokinetyka”. Doświadczenie pokazało, że holenderski lek Unidox Solutab ma dobrą szybką adsorpcję.

Ważne: potrzebujemy antybiotyków, aby drastycznie zmniejszyć populację P. acnes, ale nie tylko antybiotyki nam na to pozwalają. Oczywiście zastosowanie fototerapii i laserów może również znacząco zmniejszyć populację P. acnes, a w wielu przypadkach pozwala to zrobić - albo bez użycia antybiotyków zewnętrznych i doustnych, albo znacznie skrócić czas ich trwania podanie.

Preparaty nadtlenku benzoilu

Nadtlenek benzoilu jest składnikiem bakteriobójczym, który skutecznie hamuje wzrost oportunistycznych bakterie Propionibacterium acne (P. acne), które odgrywają ważną rolę w rozwoju szczególnie grudkowo-krostkowej postaci trądzik. Co bardzo ważne - nie zidentyfikowano jeszcze opornych szczepów P.acne na nadtlenek benzoilu (w przeciwieństwie do antybiotyków) i jak powiedzieliśmy powyżej - ten składnik pomaga zapobiegać powstawaniu opornych szczepów bakterii P. acne po zastosowaniu antybiotyki.

Farmaceutyki zawierające nadtlenek benzoilu są dostępne w postaci żelu. Klasycznym preparatem jednoskładnikowym jest Baziron (o stężeniu nadtlenku benzoilu 2,5% lub 5%). Przez pierwszy miesiąc zaleca się stosowanie tylko 2,5% stężenia, ale gdy skóra przyzwyczai się do działania leku, będzie można przestawić się na 5% leku. Jeśli od razu użyjesz bardziej skoncentrowanych produktów, na skórze najprawdopodobniej pojawią się podrażnienia.

Połączone leki -
istnieją również leki złożone, w których nadtlenek benzoilu łączy się z antybiotykiem lub retinoidem. Takie kombinacje mogą być optymalne w różnych sytuacjach klinicznych, na przykład w zależności od rodzaju składników zapalnych (grudek lub krost).

• Indoxil (UK) - Ten produkt zawiera 5% nadtlenek benzoilu i antybiotyk klindamycynę 1%;
• Effezel (Francja) - zawiera 2,5% nadtlenku benzoilu + retinoid adapalenu.

Preparaty kwasu azelainowego

aktywny składnik kwas azelainowy. Znanym znakiem towarowym jest Skinoren. Ma działanie antykomedogenne, przeciwdrobnoustrojowe. Przy długotrwałym stosowaniu zauważono również efekt wybielający na skórze. Leki te są uważane za preferowane w leczeniu trądziku po 24 latach, gdy zmniejsza się ilość elementów zapalnych i wzrasta liczba zaskórników. Efekt leczniczy rozwija się stopniowo przez kilka tygodni. Możliwe jest jednoczesne stosowanie miejscowych retinoidów z lekami, podczas gdy zaleca się zrobienie przerwy między stosowaniem leków w ciągu 20-30 minut.

Wszystkie te miejscowe leki na trądzik można łączyć z produktami kosmetycznymi w leczeniu problematycznej skóry. Bardzo ważne jest jednak prawidłowe stosowanie produktów, aby wzmocnić ich wzajemne działanie i nie prowadzić do wzrostu podrażnień skóry.

Aby to zrobić, między myciem specjalnym żelem kosmetycznym lub pianką a nałożeniem leku musi upłynąć co najmniej 20 minut, aby skóra miała czas na wyschnięcie. A jeśli zajdzie potrzeba nałożenia kremu nawilżającego specjalnie opracowanego dla tłustych lub problematycznych skóra, następnie między aplikacją leku a kosmetykami nawilżającymi co najmniej 20-30 minuty.

Preparaty na bazie retinoidów

Substancją czynną jest adapalen lub izotretynoina lub tretinoina, znane znaki towarowe „Differin”, „Klenzit”. Prowadzić do zmniejszenia produkcji gruczołów łojowych, zmniejszając w ten sposób powstawanie nowych elementów wysypki. Na co zwrócić uwagę? Efekt gojenia jest zwykle zauważalny po 4-6 tygodniach regularnego stosowania, przy czym ważne jest, aby nie nakładać leku w bardzo grubej warstwie, ponieważ możliwe jest podrażnienie skóry. Ten rodzaj leku nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży, a także należy go unikać w okresach zwiększonej aktywności słonecznej (latem i podczas wakacji na plaży).

Leki hormonalne na trądzik

Trądzik nie zawsze jest łatwy do leczenia. W zależności od przyczyny i nasilenia trądziku leczenie miejscowe może nie być skuteczne. W takich przypadkach lekarze przepisują szereg leków doustnych w leczeniu trądziku.

• Leki hormonalne. Kobietom przepisuje się złożone środki antykoncepcyjne (estrogen + progestagen). Leki te normalizują hormony i są skuteczne w leczeniu trądziku. Istnieją niskodawkowe COC, które nie powodują wzrostu masy ciała, spadku libido, co jest niepożądane dla kobiet, ale wręcz przeciwnie, normalizują cykl, eliminują objawy PMS, migreny menstruacyjnej. Stosowane są jednak wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza ginekologa i wymagają indywidualnego doboru leku i dawkowania w celu zminimalizowania potencjalnych skutków ubocznych;
• Leki antyandrogenne. Leki antyandrogenowe stosuje się w leczeniu trądziku hormonalnego spowodowanego podwyższonym poziomem androgenów. Przepisuje się spironolakton (Veroshpiron), który ma działanie antyandrogenne, chociaż należy do leków moczopędnych oszczędzających potas. Spironolakton jest szczególnie polecany kobietom z zespołem policystycznych jajników, ponieważ pozwala pozbyć się nie tylko trądziku, ale także innych skutków androgennych, takich jak hirsutyzm w PCOS.

Ważne jest, aby zrozumieć, że wszystkie leki hormonalne są lekami wyłącznie na receptę i są przepisywane pod nieobecność efektów innych metod leczenia trądziku.

Terapia hormonalna ma wysoki poziom skuteczności i nie ma znaczenia, czy występuje podwyższony poziom androgenów, czy nie. Ta metoda leczenia może być stosowana zarówno jako samodzielna metoda, jak i w połączeniu z innymi metodami. Jest często używany w połączeniu z:

• antybiotyki;
• Nadtlenek benzoilu;
• kwas azelainowy;
• retinoidy.

Aby zobaczyć pierwsze pozytywne efekty po zastosowaniu takiej terapii, muszą minąć co najmniej trzy miesiące. U wielu pacjentów poprawa pojawia się wcześniej.

W leczeniu można stosować trzy grupy leków:

• blokery AR;
• Doustne środki antykoncepcyjne;
• 3 glikokortykosteroidy;
• inhibitory enzymów.

Wszystkie leki stosowane w leczeniu mają wysoki poziom skuteczności. Sprawdzili się już z najlepszej strony.

Badanie na temat COC Belar

Celem tego badania była ocena skuteczności leczenia trądziku o różnym nasileniu przy stosowaniu złożony hormonalny środek antykoncepcyjny Belara® i jego wpływ na wskaźniki stanu psychicznego i społecznego kobiet wiek reprodukcyjny.

Szereg badaczy zwraca uwagę, że stosowanie COC zawierających etynyloestradiol i octan chlormadinonu w ciągu 6 miesięcy powoduje znaczną poprawę stanu skóry i włosów.

Badaniem objęto 123 pacjentów w wieku 18–45 lat z trądzikiem na twarzy o różnym nasileniu. Wszystkie kobiety były zainteresowane antykoncepcją i po konsultacji wybrały COC zawierające 30 μg etynyloestradiolu i 2 mg octanu chlormadinonu. Pacjentki stosowały COC Belara®, który należy do klinicznej i farmakologicznej grupy jednofazowych doustnych środków antykoncepcyjnych o właściwościach antyandrogennych. Jedna tabletka leku zawiera 30 μg etynyloestradiolu i 2 mg octanu chlormadinonu.

Po 3 cyklach przyjmowania leku przesłuchanie i badanie przeprowadzono u 112 kobiet; po 6 cyklach - w 83. Przed powołaniem Belary 38% kobiet miało problemy psychologiczne. Po 12 tygodniach tylko 7 osób doświadczyło poważnych problemów psychicznych z powodu trądziku. pacjentów na 112, co stanowiło 7%, po 24 tygodniach wszystkie kobiety zauważyły ​​brak psychologicznego problemy. Przed powołaniem Belary 32% kobiet miało problemy z adaptacją społeczną z powodu trądziku.

Po 6 cyklach stosowania leku Belara® odnotowano następujące wskaźniki jego skuteczności. działania na skórze z trądzikiem: powrót do zdrowia odnotowali pacjenci w 89% przypadków, lekarz - przy 74%. Poprawę stanu skóry i zmniejszenie liczby wykwitów odnotowało 11% pacjentów, lekarz odnotował poprawę w 18%. Lekarz nie znalazł żadnego efektu tylko w 8% przypadków.

Czy Jess pomaga przy trądziku?

Czy „Jess” pomaga na trądzik Przede wszystkim należy zauważyć, że lek jest przepisywany w okresie dojrzewania i kobiety w sytuacji, gdy są aktywne seksualnie, ponieważ głównym celem tego leku jest: zapobieganie ciąży. Terapia trądziku jest uważana jedynie za efekt uboczny jej stosowania. Dlatego możesz używać „Jess” tylko po konsultacji z ginekologiem i badaniu krwi na poziom hormonów. Lek jest przepisywany tylko w takiej sytuacji, gdy okaże się, że: Zwiększa się poziom męskich hormonów. Dziewczyna lub kobieta martwi się trądzikiem. Jednocześnie przedstawiciel pięknej połowy ludzkości prowadzi aktywne życie seksualne. Kobieta nie planuje ciąży. –

Przede wszystkim należy zauważyć, że lek jest przepisywany kobietom w celu zapobiegania niechcianym ciążom, a także dorastającym dziewczętom z trądzikiem. Należy jednak pamiętać, że głównym celem leku jest antykoncepcja, a walka z trądzikiem jest jedynie efektem ubocznym.

Przed zażyciem OK Jess musisz sprawdzić poziom hormonów. Lek jest przepisywany tylko w następujących przypadkach:

• występuje nierównowaga hormonalna z trądzikiem;
• kobieta jest aktywna seksualnie i nie planuje ciąży.

Ważny! Ponieważ lek wpływa na stan hormonalny pacjenta, może zarówno powodować wysypkę na twarzy, jak i ją usunąć.

Czy trądzik może pochodzić z doustnych środków antykoncepcyjnych?

Naukowcy ze Stanów Zjednoczonych przeprowadzili retrospektywne badanie kohortowe, w którym oceniono częstość występowania rozwój trądziku w pierwszym roku po rozpoczęciu antykoncepcji u dziewcząt i kobiet w wieku 12-40 lat. Wszystkie uczestniczki badania po raz pierwszy zaczęły brać środki antykoncepcyjne.

Uczestnicy badania ocenili również nasilenie trądziku i zapotrzebowanie na leki miejscowe. oraz doustne antybiotyki tetracyklinowe w ciągu pierwszego roku po rozpoczęciu antykoncepcyjny.

wyniki

• Analiza obejmowała 336 738 nastoletnich dziewcząt i kobiet, które rozpoczęły stosowanie środków antykoncepcyjnych i nie miały historii trądziku.
• W porównaniu ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, w obecności miedzianej spirali wewnątrzmacicznej, ryzyko wystąpienia klinicznie istotnego trądziku wzrosło o 14% (współczynnik ryzyka 1,14; 95% przedział ufności (CI) 1,01–1,29, na tle wkładki wewnątrzmacicznej z lewonorgestrelem ryzyko było o 9% wyższe (współczynnik ryzyka 1,09; 95% CI 1,03-1,16).
• Wśród nastoletnich dziewcząt i kobiet z historią trądziku (n = 21178) w porównaniu z złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi miedź wewnątrzmaciczna cewki wiązało się ze wzrostem o 44% stosowania leków miejscowych i doustnych antybiotyków tetracyklinowych (współczynnik ryzyka, 1,44; 95% CI 1,00–2,06), wkładka domaciczna

Jak wybrać lek na trądzik?

Wybierając na własną rękę lek przeciwtrądzikowy, czasami trudno jest zrozumieć, czym się od siebie różnią i jaki lek powinien być preferowany.

Wybierając konkretny lek, ważne jest, aby dowiedzieć się, czy jest to lek (dla którego wymagania dotyczące skuteczność i bezpieczeństwo jest znacznie wyższa) lub produkt kosmetyczny i jest stosowany nie do leczenia skóry, ale do jej utrzymania zdrowy stan.

Najprostsza różnica polega na tym, że kosmetyki i leki znajdują się na różnych półkach w aptece. Druga różnica to obietnice na opakowaniu. W przypadku produktów leczniczych wskazano cel leku i główne składniki aktywne. Opakowania kosmetyków pełne są obietnic dotyczących skuteczności produktu w rozwiązywaniu problemów.

Leki do leczenia trądziku, z pozorną różnorodnością marek, dzielą się tylko na 4 główne typy, w zależności od zawartego w nich składnika aktywnego. Jest to substancja czynna, która zapewnia efekt terapeutyczny leku.