Słowo "amorficzny" ma pochodzenie greckie i ma znaczenie "bezforemność".W słowniku wyjaśniającym Brockhausa i Efrona termin ten oznacza szczególny stan substancji w strukturze, której nie ma porządku. Zwykle stan substancji amorficznych jest przeciwny stanowi substancji krystalicznych.
Ożewow definiuje przymiotnik "amorficzny" w 3 znaczeniach:
- jest to, że nie ma struktury krystalicznej( w stosunku do minerałów i chemikaliów);
- jest czymś bezforemnym, rozmytym( o jakiejś koncepcji);
- jest pasywny, obojętny, powolny( w stosunku do osoby).
Właściwości właściwe dla ciał amorficznych badanych na kursie fizyki można ekstrapolować na ludzi. Tak więc w substancjach amorficznych( w przeciwieństwie do materiałów krystalicznych) nie ma sieci krystalicznej, ponieważ u osoby bezpostaciowej nie ma wewnętrznego "rdzenia", przestrzegania zasad.
Na przykład w klasie wielu drażni jednego chłopca. Większość studentów nie ma nic przeciwko niemu, oni po prostu nie chcą wejść w konflikt z przywódcami. Zachowanie tej większości będzie konformistyczne, pozbawione zasad i bezpostaciowe.
Substancje amorficzne charakteryzują się brakiem temperatury wrzenia, a osobowość amorficzna jest niezwykle trudna do pozbycia się, nic nie dotyka. Ponownie, ten sam przykład prześladowania jednego ucznia przez innych: sam uczeń nie może w ogóle zareagować na to wydarzenie, ponieważ już się z tym pogodził lub ma nadzieję, że w ten sposób wkrótce zostanie w tyle. Alternatywnie, chłopiec jest początkowo amorficzny, a jego koledzy z klasy nie dotykają go. On po prostu idzie z prądem.
Ponadto znakiem substancji amorficznych jest płynność i plastyczność, więc osoba amorficzna nie ma własnej wizji świata, jego opinia jest stale pod wpływem innych. Tak więc osoba bez własnego zdania, będąc w towarzystwie, przejmuje poglądy, myśli, a nawet sposób komunikowania się i nastawienia do różnych zjawisk.
Osoba amorficzna nie charakteryzuje się ambicją i wymagalnością.Dążąc do jakiegokolwiek celu i aktywnych działań, woli lenistwo i powolną, ale spokojną stabilność.