Ameloblastoma to guz szczęki utworzony z komórek rdzenia zęba

szkliwiaka( inna nazwa - szkliwiaka) jest odonotogennogo typu nowotworu. Pomimo tego, że sam nowotwór jest łagodny charakter, możliwość nowotworu.

Aby uniknąć perspektywa negatywna musi być terminowe i prawidłowe leczenie.

Ogólne

szkliwiaka jest utworzone z tkanki nabłonkowej brodawki zęba lub komórek szkliwa( udział w rozwoju zębów).Nowotworze jest warstwą materiału siewnego, znamienny tym, że szkliwo jest wytwarzany. Patologia może wystąpić w każdej powierzchni struktury szczęki.

W 90% przypadków nowotworów rozpoznaje się na dolnej szczęki w obszarze położenia zębów trzonowych( często w pobliżu zębów trzonowych i przedtrzonowych).U 10% pacjentów wykazały szkliwiaka w szczęce. Choroba występuje u osób w wieku pomiędzy 20 a 50 lat.

patologia rozwija się powoli, w niektórych przypadkach choroba objawia się dopiero po kilku latach. Nauka, zwiększenie wielkości popycha przylegające kości, które zaczyna się rozciągać.Gdy nowotwór jest zwiększona w takim stopniu, że kości zęba zniszczona, wówczas DEFEAT narażone otaczających tkanek miękkich.

niebezpiecznych powikłań.Najbardziej niekorzystna prognoza jest rozwój raka. Tylko gdy szkliwiaka możliwości rozprzestrzeniania się patogennej procesu zatok nosowych podstawy czaszki, a następnie do mózgu.

przyczyny i powody, dla których patogeneza

zaczyna postępuje guz nie jest określona w medycynie. Jednak eksperci spekulują, że szkliwiaka może być wynikiem nieprawidłowego formowania się podstaw zębów. Ponadto, niektórzy eksperci uważają, że choroba - w wyniku stanu patologicznego zębopochodnych pozostałościami nabłonka w szczękę.

Powody te - badacze już położył odchyleń w stanie fizjologicznym stawu szczękowego.czynników obciążających, które są charakterystyczne dla choroby stymulacji badanego:

• szczęki lub uszkodzenia jamy ustnej;
• zakaźne zapalenie dziąseł i zębów;
• infekcje wirusowe.

Współczesna medycyna zakłada, że ​​rozwój edukacji może wpłynąć na brak wielu minerałów i białek.

Klasyfikacja

Adamantium podzielony jest na dwie formy, z których każdy ma swoją własną specyfikę rozwoju. Ponadto, istnieje pięć typów nowotworów, w zależności od charakterystyki mikroskopowe.

formy nowotworu:

1. przypadku wystąpienia stała postać łączenie w jedną całość z jedną lub więcej cyst. W tym przypadku, do wnętrza guzów tworzonych przez tkankę gąbczastą.O X-ray postaci stałej nie może być ustalona. Formularz
2. Cystic występuje najczęściej. W tej chorobie u pacjenta wykonywana oddzielnie lub częściowo połączone nowotworów, wewnątrz którego znajduje się cienka tkanek nabłonkowych.

szkliwiaka może mieć inną strukturę, więc istnieje pięć typów patologii:

• podstawnej kratkę;
• pęcherzykowy;
• akantomatozny;
• granulowany kratkę;
• pleomorficzny.

najczęściej diagnozowanym pęcherzyków jajnikowych oraz pleomorficzny typu.

Jednak nawet z rozwojem nowotworów może łączyć dwa różne typy. Cechy kliniki

Zidentyfikuj ameloblast trudne, ponieważ aż do wad zewnętrznych guz może postępować bez objawów.

najbardziej charakterystyczne cechy to:

• asymetria twarzy o różnych stopniach;
• ból, podobny do bólu zęba;
• przemieszczenie i obluzowanie zębów;
• zwiększenie odkształcenia szczęki;
• zgrzyt dźwiękowy podczas ruchu szczęki.

Przez długi czas skóra w dotkniętym obszarze pozostaje niezmieniona. Później proces patologiczny rozprzestrzenia się wraz z zapaleniem jamy ustnej( tworzenie przetoki z ropnym wydzielaniem).Patrząc od szczęki( obmacywanie) może macają nierówną lub gładkie części kostnej, która ma pęczniejącą sprężyny i jest odkształcona, kiedy naciśnięty.

90% szkliwiaka utworzonej w dolnej szczęki porusza się zatoki szczękowej, a nie mogą być szczep wizualną przez dłuższy czas z samego nowotworu. W tym przypadku szczęki rodzaj choroby, która jest diagnozowana łatwiej, częściej powoduje komplikacje z powodu ryzyka proliferacji w zatok nosa, oczodołów i mózgu.

Podejście diagnostyczne

Niezwykle rzadko wykrywa się chorobę przed pojawieniem się objawów wizualnych. Z reguły dzieje się to przez przypadek w leczeniu zębów. Rozpoznanie obejmuje wiele badań, na podstawie których diagnoza zostaje potwierdzona.

Kompleksowe badanie obejmuje: tomografię komputerową

• ;Badanie rentgenowskie
• ;
• cytologia.

guza są wymagane krwi i moczu, jak również dostarczanie krwi do markerów nowotworowych w celu określenia ryzyka przerzutów guza.

Przeprowadza się również diagnostykę różnicową, aby potwierdzić chorobę, którą można pomylić z rozwojem: torbiel stomatologiczna

• ;
• rak płaskokomórkowy;
• gruczoł ślinowy raka( cystadenoid).

Najbardziej wiarygodnymi metodami diagnostycznymi dla celów diagnostycznych tej edukacji są zdjęcia rentgenowskie i cytologia. Na podstawie ogólnych wyników diagnostycznych określa się rodzaj leczenia i dalsze rokowanie.

Opieka chirurgiczna

Możliwe jest pozbycie się progresywnego adamanthamum tylko chirurgicznie. Terapia jest stosowana tylko jako metoda dodatkowego wpływu na proces patologiczny. Schemat leczenia jest zawsze wybierany indywidualnie, w zależności od częstości występowania stanu zapalnego, miejsca lokalizacji i stadium choroby.

Nowoczesne metody diagnostyczne mogą określać chorobę, zanim guz osiągnie duży rozmiar. Operację można przeprowadzić na kilka sposobów.

Metody usuwania guza:

• bez resekcji;
• z resekcji;
• z dezartykulacją częściową szczęki.

W zabiegu chirurgicznym bez resekcji staw szczęki nie porusza się, przez co jego funkcjonalność nie jest naruszona. Twarz pacjenta po zabiegu nie ma zewnętrznych wad. Jednakże tego rodzaju interwencja chirurgiczna jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy choroba zostanie zdiagnozowana na wczesnym etapie. Jeśli

szkliwiaka uzyskał znaczne rozmiary i rozprzestrzenia się do innych obszarów, chirurg wykonuje się wycięcie lub powodowania częściowej disarticulation( usunięcie części kości szczęki).

Ani pierwszy, ani drugi rodzaj operacji nie wyklucza nawrotu, ponieważ powiększony guz nie może być całkowicie usunięty całkowicie. Zdalne część

okres rehabilitacji

Leczenie szkliwiaka nie jest możliwe bez uszkadzania tkanek i tymczasowe( czasami trwały) zaburzenia funkcje szczęki. Aby przywrócić pacjenta wymaga okresu rehabilitacji, który może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Po operacji leczenie jest obowiązkowe:

• przeciwbakteryjny;
• korektywny;
• jest objawowy.

Działanie leków przepisanych przez lekarza ma na celu zapobieganie i zapobieganie procesowi zapalnym, zmniejszając ryzyko nawrotu.

Ponadto pacjent musi przestrzegać specjalnej diety, która wyklucza stosowanie twardych i szorstkich pokarmów, które trudno jest przeżyć.W takim przypadku po każdym posiłku konieczne jest przepłukanie jamy ustnej, aby zapobiec wchłanianiu resztek jedzenia do obsługiwanej jamy.

Jeśli operacja doprowadziła do deformacji szczęki, stosowana jest terapia korekcyjna w celu przywrócenia kształtu, polegająca na utworzeniu specjalnej konstrukcji ortodontycznej lub płytki kostnej.

Pełna kompleksowa rehabilitacja pozwala pacjentowi odzyskać nie tylko fizjologiczne, ale także psychiczne. Jeśli operacja doprowadziła do deformacji osoby, pacjent musi koniecznie odwiedzić psychologa.

Co determinuje rokowanie

Konsekwencje nowotworu zależą bezpośrednio od stadium, w którym został wykryty. Im wcześniej choroba zostanie określona, ​​tym mniej negatywne będą konsekwencje. Przy odpowiedniej diagnozie prognoza jest całkiem dobra. Należy jednak pamiętać, że całkowity brak leczenia może prowadzić do raka.

Nie istnieją środki zapobiegawcze w zakresie zapobiegania patologiom, ponieważ przyczyny choroby nie zostały ustalone, a najprawdopodobniej są nieodłączne.

Specjaliści doradzają regularnie( co najmniej dwa razy w roku), aby odwiedzić gabinet stomatologiczny, aby w przypadku wystąpienia adamanthinoma pojawiła się możliwość wczesnej diagnozy.