Węglowodany( II)

Węglowodany przedostają się do organizmu człowieka w postaci złożonych polisacharydów, takich jak skrobia, disacharydy i monosacharydy. Większość węglowodanów ma postać skrobi. Po odszczepieniu glukozy węglowodany są absorbowane, a następnie, po przejściu do niektórych reakcji pośrednich, rozpadają się na wodę i dwutlenek węgla. Wszystkim tym procesom zachodzącym z węglowodanami, a następnie ostatecznemu utlenianiu towarzyszy wydzielanie energii, która jest następnie wykorzystywana przez organizm.

Złożone węglowodany, takie jak skrobia i cukier słodowy, zaczynają się już rozszczepiać w jamie ustnej, gdzie pod wpływem amylazy i maltozy skrobia ulega rozkładowi do glukozy. Wchodząc do jelita cienkiego, wszystkie węglowodany są podzielone na monosacharydy. Węglowodany wchłaniane są częściowo w postaci monosacharydów( galaktozy, fruktozy), ale głównie wchłanianie występuje w postaci glukozy i zaczyna się już w górnym jelicie. W dolnych częściach jelita cienkiego w żywności kleik węglowodany prawie nie jest zawarta. Węglowodany są wchłaniane do krwi przez kosmki błony śluzowej, do której zbliżają się naczynia włosowate, a następnie wchodzą do żyły wrotnej wraz z krwią płynącą z jelita cienkiego i przechodzą przez wątrobę.W ogólnym krwioobiegu węglowodany są podawane przez wątrobę tylko wtedy, gdy stężenie cukru w ​​ludzkiej krwi wynosi 0,1%.

We krwi stężenie cukru jest stale utrzymywane na pewnym poziomie. Zawartość cukru w ​​osoczu wynosi średnio 0,1%.Główną rolę w utrzymaniu stałego poziomu cukru we krwi odgrywa wątroba. W przypadku obfitego spożycia cukru w ​​organizmie, jego nadmiar jest osadzany w wątrobie i wchodzi do krwioobiegu tylko wtedy, gdy jego zawartość we krwi spada. Węglowodany w wątrobie zawarte są w postaci glikogenu.

Obecność skrobi w żywności nie zmienia znacząco poziomu cukru we krwi. Wynika to z dość długiego czasu trawienia skrobi w przewodzie pokarmowym, a monosacharydy powstałe podczas tego procesu są wchłaniane powoli. Jeśli otrzyma się znaczną ilość( 150-200 g) zwykłego cukru lub glukozy, wówczas poziom cukru we krwi gwałtownie wzrośnie. Ten stan nazywa się hiperglikemią pokarmową lub pokarmową.Nadmiar cukru z organizmu jest wydalany przez nerki, a glukoza pojawia się w moczu.

Nerki zaczynają usuwać cukier z organizmu, jeśli jego poziom we krwi zaczyna wynosić 0,15-0,18%.Taka hiperglikemia pokarmowa występuje w większości przypadków po zjedzeniu dużej ilości cukru i wkrótce przechodzi bez powodowania jakichkolwiek zaburzeń w aktywności organizmu.

Choroba, określana jako cukrzyca, jest spowodowana naruszeniem wewnątrzpłytkowej aktywności trzustki. Ta choroba prowadzi do wzrostu poziomu cukru we krwi, utraty zdolności wątroby do zauważalnego zatrzymywania cukru i zwiększonego uwalniania cukru w ​​moczu. .. więcej

Używane materiały:
Shilov VN, Mitsio VP"Zdrowe odżywianie"