Cewka torbielowata: cechy kliniki i metody usuwania edukacji

korzeniowa( bazowa) torbiel zagłębienie płynem, który znajduje się w górnej i dolnej szczęki. Nowotwory te powstają głównie na tle długiego przebiegu zapalenia( 95%).Na to ryzyko

obu płci w wieku 20-45 lat. Takie formacje często kiełkują do zatoki szczękowej. Długa obecność korzeniowych torbieli może spowodować deformację kości, które tworzą szczęki. Zawartość

formacja

Wszystkie torbiele, w tym podstawowej reprezentacji wgłębienie, w którym jestczysty płyn lub ropa.Ściany tego nowego wzrostu składają się z tkanki włóknistej. Torbiel torbiel powstaje na wierzchołku korzenia zęba. Jest to w rzeczywistości działa jako ogranicznik, oddzielając zapalenie obszar zdrowych tkanek przyzębia.

torbielowate wnęka jest bardziej powszechne w górnej szczęce. Rdzeń tych nowotworach stanowią komórki nabłonkowe oraz wywołując czynnik występuje zapalenie tkanek przyzębia.Średnica rodnik torbieli może wynosić 5 cm.

wewnętrzna część tych struktur jest pokryta kilkoma warstwami cienkiej nabłonka. Płyn wypełniający torbiele zawiera cholesterol.

nowotwór jest dwojakiego rodzaju:

• wierzchołkowy , który pojawia się w pobliżu wierzchołka korzenia;
• boczne , który tworzy się na odpowiedniej części korzenia. Zasadniczo

kiełkowania torbielowaty wnęki w kierunku przedsionka jamy ustnej.

Patogeneza

Stwierdzono powyżej, że osiowe torbiele rozwijać na tle długotrwałego przebiegu procesów zapalnych w tkankach dziąsłowych lub przewlekłe ziarniniakowe przyzębia.

Jednak 5% guzów brzucha tworzą:

• przyzębia uszkodzeniami mechanicznymi;Błędy
• popełnione podczas wypełniania zęba;
• próchnica;
• zapalenie miazgi;
• mający tendencję do formowania torbieli.

Ponadto torbielowate wnęki na szczękach powstają pod wpływem następujących czynników:

• infekcji jamy ustnej przez czynnik zakaźny;
• choroby zakaźne, takie jak angina, zapalenie ucha i zapalenia zatok;
• osłabienie odporności immunologicznej;
• powikłania wynikające z mądrości ząbkowania;
• nieprawidłowy zgryz.

powodu przewlekłego zapalenia ozębnej pogłębia okresowo w miejscach uprzednio uformowane ziarniniaki gromadzą fibroblasty .

Te ostatnie są odpowiedzialne za produkcję kolagenu. W miarę upływu czasu, tkankę włóknistą wzrasta ziarniniak, wewnątrz której wykonuje się warstwę nabłonka. Jej komórki nadal produkować w tajemnicy, dlatego nowotwory torbielowate rosną powoli. W rezultacie proces ten prowadzi do powstania cystogranuloma. Jest to stadium pośrednie między ziarniniakiem i torbielą.Następny

mieć guzy rosnące od łącznej pochwy tkanek. To ona chroni zdrowe obszary przed ogniskami zapalnymi. Te ostatnie mają negatywny wpływ na błonę tkanki łącznej. Ze względu na wpływ procesu zapalnego, to podlega erozji, która z czasem może spowodować martwicę tkanek. Stopniowo

część wewnętrzna jest wypełniona płyn wydzielany przez torbiele, zawierający drobne cząsteczki cholesterolu. Pojawienie się tej kwestii w nowej formacji jest wynikiem rozpadu struktur komórkowych.

Obraz kliniczny

W większości przypadków edukacja rozwija się powoli, nie powodując dyskomfortu dla pacjenta. Po raz pierwszy problemy z takimi nowotworami pojawiają się, kiedy osiągają znaczące rozmiary. W zależności od osobliwości rozwoju zjawiska patologicznego( obecności ropy i innych) u pacjentów stwierdza się następujące objawy:

• wybrzuszenie w okolicy, w której znajduje się torbiel;
• parestezje dolnej wargi, spowodowane kompresją naczyń i nerwów w dotkniętym obszarze;
• odkształcenie części zębów;Zjawiska
• , charakterystyczne dla ogólnego zatrucia organizmu( osłabienie i inne).

Zasadniczo pierwsze objawy wskazujące na podobny problem występują, gdy wnęka wypełnia ropę.W takich przypadkach pacjent skarży się na zjawiska charakterystyczne dla następujących chorób:

• zapalenie okostnej;
• zapalenie kości i szpiku;
• zapalenie zatok;
• zapalenie węzłów chłonnych.

Uzupełnieniu torbieli pęcherzykowej często towarzyszą przetoki, które występują w obszarze uszkodzenia tkanek przyzębia.

U niektórych pacjentów nowotwór rozwija się nie w kierunku ust, ale w innych kierunkach. W takich okolicznościach istnieje możliwość deformacji twarzy:

1. Wzrost w kierunku gruszki w kształcie otworu powoduje wysunięcie dolnej części nosa i obrzęk górnej wargi.
   W przypadku takiej zmiany pacjent odczuwa uczucie ciężkości zlokalizowane w okolicy górnej szczęki. Ponadto, zmysł węchu jest zepsuty, a oddychanie jest trudne.
2. Wzrost w kierunku stałego nieba , w wyniku którego zmienia się kształt jednego z kanałów nosowych. W tym przypadku charakterystyczne jest oddychanie przez nos.

Osobliwością powstawania rodników jest to, że gdy palpacja chorego obszaru pacjent nie odczuwa bólu. Wraz ze wzrostem tego wzrostu zmienia się znajdująca się w pobliżu tkanka kostna. Cienkie części zaczynają wiosną po naciśnięciu. Dlatego pacjenci często wytwarzają chrupiące dźwięki podczas ruchu szczęki.

Występują odczucia bólu podczas ropienia guza. Podczas badania stwierdza się przekrwienie i obrzęk otaczających tkanek.

Podejście diagnostyczne

Dość często torbiel korzeniowa jest wykrywana podczas badania jamy ustnej. Najbardziej niezawodnym sposobem diagnozowania tego problemu jest radiografia stomatologiczna. Ta metoda pozwala ustawić:

• lokalizację torbieli;
• kształt i wielkość zmiany;
• efekt edukacji na zatokach szczękowych i nosie.

Torbiel charakteryzuje się płaskimi konturami. Nowotwór ma owalny lub okrągły kształt. Radiografia nie pozwala ustalić stopnia zniszczenia struktury kości, jednak dzięki tej metodzie możliwe jest poznanie stopnia dyslokacji zęba. W wielu przypadkach nowa formacja ukryta jest za korzeniem, w wyniku czego nie można jej zidentyfikować.Dlatego oprócz rentgenografii często stosuje się elektrontometrię.

Aby odróżnić jamę torbielowatą od innych patologii, dodatkowo wykonuje się następujące pomiary:

• , radiografia kontrastowa i CT szczęki górnej;
• nakłucie w celu wykluczenia nowotworu złośliwego;
• badania cytologiczne mające na celu różnicowanie torbiel korzeniowej z ameloblastom.

Ponadto, podczas analizy wyników radiografii zwraca się uwagę na obecność / brak komunikacji między jamą torbieli a zębem.

Jeśli tak nie jest, to chodzi o torbiel pęcherzykową.Gdy dane diagnostyczne wskazują, że nie ma procesu zapalnego w jamie ustnej, stwierdza się obecność płazniaka o podobnej strukturze.

Metody leczenia

Usunięcie torbieli korzeniowej jest możliwe przy użyciu dwóch głównych technik chirurgicznych - cystomii i cystektomii.

Cystotomia lub metoda opóźniona Cystotomia

stosowana jest we wczesnych stadiach rozwoju nowotworu radykalnego, gdy osiąga znaczne rozmiary i koliduje z sąsiednimi zębami.

Metoda zakłada powstanie niewielkiego otworu, który pozwala zmniejszyć poziom ciśnienia z powodu wypływu cieczy. Podczas operacji umieszczany jest obturator. Zapobiega to zamknięciu otworu, dopóki cała ciecz nie wypłynie.

Równolegle dentysta usuwa miejsca martwych tkanek. Po operacji pacjent musi regularnie odwiedzać lekarza w celu zmiany tamponów moczonych w jodoformie i monitorować postępy w wyzdrowieniu. Leczenie za pomocą cystotomii czasami trwa około roku.

Usuwanie torbieli zębowej wzrokowo krok po kroku na materiale wideo: Cystektomia

lub metoda radykalna

W cystektomii usunięto torbiel jamistą z uszkodzonym zębem. Metodę stosuje się, gdy guz ma niewielkie wymiary i rozpoczyna się proces jego ropienia. Jeśli istnieją odpowiednie wskazania, możliwe jest usunięcie wierzchołkowej części korzenia, podczas gdy dotknięty ząb zostaje zachowany.

Zapobieganie i konsekwencje

Skutki torbieli korzeniowych są zróżnicowane. Taki nowotwór może powodować:

• zapalenie zatok;
• rozluźnienie zębów dotkniętych i sąsiednich;
• rozprzestrzenianie się infekcji poza dotkniętym obszarem;
• przemieszczenie korzeni zęba i utworzenie nieprawidłowej okluzji;
• zapalenie kości i szpiku;
• zniszczenie miazgi zęba z powodu tworzenia skrzepliny.

Aby zapobiec rozwojowi edukacji można zapewnić regularną higienę jamy ustnej i terminowe leczenie ognisk zapalnych w periodontologii.