Zapalenie dziąseł: przyczyny, objawy, leczenie, konsekwencje

dziąseł jest zapalenie błony śluzowej dziąsła. Zasadą jest, że choroba pojawia się u dzieci i młodzieży( poniżej 35 lat).U dorosłych nieżytowe forma zapalenia dziąseł ma przedłużony czas trwania. Ta postać choroby występuje u 90% wszystkich przypadków zapalenia dziąseł.Wszystkie procesy zapalne występują w tkankach przyzębia bez wpływu na kość.Endemicznych zmiany

manifest obrzęk błony przelewowy przysadki guma hemofilię i dziąsła. Zwartość szwu zębów, dziąseł, nie jest złamany, lecz z powodu pęcznienia zwiększa wielkość brodawek i uczucie penetracji bruzdy.

wywołujące czynniki - Dużo

wszystkich przyczyn, które mogą powodować rozwój choroby można podzielić na cztery grupy:

1. Local .Są bezwartościowe w higienie jamy ustnej, przy czym nie jest płytka bakteryjna i miękkie tkanki wadliwość( skrócona frenum i usta) oraz w odpowiedniej protezy i wypełnień stomatologicznych. Również czynniki lokalne obejmują powstawanie kamieni w zębach i wady zgryzu. Lokalna
   instagram viewer
2. - uraz zębów( offset, zwichnięcia, złamania i in.), Nieprawidłowość zęby, próchnica szyjki macicy, wady w zestawie próbek.
3. ogólne - choroby układu trawiennego( zapalenie błony śluzowej żołądka, owrzodzenia), zaburzenia hormonalne, stresu, chorób przenoszonych przez krew, niesprawności systemu wydzielania wewnętrznego i układu sercowo-naczyniowego, obecność Allergy and Infectious Diseases and hipowitaminozy. Istnieje również częstą przyczyną choroby obejmują występowanie pewnych okresach fizjologicznych życia: ciąża, menopauza i dojrzewania.
4. systemu - zaburzenia struktury szczęki( zęby jednocześnie mają gęste rozmieszczenie), okres uzębienia( dzieci).

najważniejszym czynnikiem stymulującym rozwój zapalenia dziąseł jest forma nieżytowe płytki nazębnej, która obejmują mikroorganizmy, takie jak gronkowce, paciorkowce, fuzobakterii, Treponema i porfiromonady.

Wszystkie te mikroorganizmy wytwarzają substancje toksyczne, w wyniku uszkodzenia dziąseł rozpocząć reakcję zapalną.Zapalenie wędruje od małych odcinków całych dziąseł regionie, w tym jego części stałej. Ogólnie rzecz biorąc, stopień uszkodzenia układu dentystyczny według wywołaną przez zakażenie bakteryjne stanie akumulacji układu odpornościowego i sił ochrony organizmu. Formy

i etapy

od charakteru uszkodzenia podstawie, nieżytowe zapalenie dziąseł jest podzielony na dwie formy:

1. przewlekłej .Wydaje się, jako wyniku opóźnionego leczenia ostrej formy choroby. Choroba występuje bardzo powoli, bez żadnych przejawów charakterystycznym obrazie klinicznym. W trakcie choroby nawracające zaostrzenia nie występują.Formularz przewlekły choroby wymaga terapii iteracyjny.
2. ostra .Forma ta objawia się szybko postępujące zapalenie dziąseł tkanek, która jest tymczasowe. Wynika to z zatrucia organizmu lub naniesiony w infekcji wirusowej( ARI lub grypa).

Stopień nasilenia, choroba ma trzy stopnie przepływu:

• łatwy krok - przejawia przyzębia uszkodzenia brodawki;
• środkowy etap - zapalenie dziąseł wolne miejsca( marginalny dziąsła);
• ciężki etap - Czy zapalenie wyrostka oddaje region dziąseł.Skalą klęski

choroba dzieli się na dwie formy:

1. Localized .Kiedy ta forma wpływa niewielką część zębów - 1-3 zęba.
2. Uogólnione .Zapalenie dziąseł całym obwodzie jednej lub obu szczęk.

Clinic i objawy

W przypadku nieżytowego zapalenia dziąseł występują częste objawy w postaci nieprzyjemnych wrażeń i hemofilii w dziąsłach, swędzenia, perwersji smaku i nieprzyjemnego zapachu.

W ostrych postaciach bólu ból zwiększa się podczas posiłku. Wynika to z wpływu dziąseł na chemiczne lub mechaniczne bodźce. Ogólny stan pacjentów jest zadowalający, ale wraz z wystąpieniem zaostrzenia może pojawić się podgorączkowa temperatura i złe samopoczucie.

Przewlekłe nieżytowe zapalenie dziąseł występuje przez długi czas i jest praktycznie bezobjawowe. Zapalenie z reguły rozciąga się tylko na brodawki międzyzębowe i dziąsła marginesowe. W procesie obiektywnej diagnozy odnotowuje się sinicę, przepełnienie krwi, obrzęk, zgrubienie dziąsła, erozję w okolicy końców brodawki międzyzębowej.

W niektórych przypadkach z powodu obrzęku dziąseł mogą pojawić się kieszonki przyzębia. Ale dzieje się tak tylko wtedy, gdy zaburzona jest integralność stawu zębodołowego. Duża ilość miękkiej płytki występuje za zębami. Możliwe jest również pojawienie się stałej, kolorowej płytki w okolicy szyjki macicy. Tkanka kostna z reguły pozostaje niezmieniona.

Ostre nieżytowe zapalenie dziąseł występuje najczęściej u dzieci. Dzięki wizualnemu badaniu dziąseł, kolor zmienia się w jaskrawoczerwony kolor z wrodzonym pęcznieniem. Podczas dotykania dotkniętego obszaru krew może wystawać.Depozyty obserwuje się w jamie ustnej. Miękkie tkaniny mają siniczny kolor.

Kryteria i metody diagnostyczne

Lekarze twierdzą, że diagnozowanie choroby może odbywać się tylko w przypadku niektórych badań sprzętu i specjalnych testów. Zapalenie można ustalić za pomocą takich testów: wskaźnik higieny

• według Fedorowa-Volodiny - wskaźnik powinien być większy niż jeden;
• Indeks PMA - również powinien być większy niż jeden;
• próbka Kulazhenko - pozwala określić miejsce rozwoju krwiaka;Test
• Schillera-Pisareva - wynik powinien być dodatni.

Oprócz powyższych testów wykonuje się następujące testy w celu zdiagnozowania nieżytowego zapalenia dziąseł:

1. . Kontrola wzrokowa .Diagnozę przeprowadza się na podstawie objawów klinicznych i charakterystycznych objawów.
2. Przeprowadzenie reoparodontografii i przepływomierza dopplerowskiego .Te metody badań pozwalają nam ocenić mikrokrążenie w tkankach przyzębia.
3. Przeprowadzić analizę ilościowego i jakościowego składu płynu dziąsłowego .W ten sposób określa się obecność stanu zapalnego i zmian w strukturze dziąseł.
4. Sondowanie kieszonek dziąsłowych .Określa się patologię ruchomości zębów.
5. X-ray .Ta metoda służy do określenia monolitycznej tkanki kostnej w procesach nieruchomych.

W celu określenia postaci przebiegu choroby i wyboru metody leczenia przypisuje się ogólne badanie krwi.

Opieka medyczna

Leczenie kataralnego zapalenia dziąseł ma na celu wyeliminowanie wewnętrznych przyczyn choroby, które przyczyniły się do jej rozwoju. Podczas terapii usuwa się wszystkie bolesne odczucia, usuwa obrzęki i zapobiega innym infekcjom.

Na początku konieczne jest usunięcie wszystkich dostępnych osadów( płytki nazębnej i kamienia).Odbywa się to za pomocą specjalnego sprzętu dentystycznego .

Do usuwania osadów można stosować różne związki chemiczne i lecznicze. Jeśli pacjent ma uszczelki i protezy, należy je wymienić na nowe i prawidłowo ugryźć( jeśli był nieprawidłowy).Oczyszczone zęby są mielone i pokryte specjalnymi kompozycjami zawierającymi fluor.

W leczeniu zapalenia dziąseł tabletki leku nie zawsze są stosowane. Najczęściej pacjentom zaleca się ostrożną higienę jamy ustnej i płukanie jamy ustnej roztworem chlorheksydyny. Ale przedtem nadal musisz usunąć tablicę.

Do przywracania ozębnej zaleca się witaminę A, olej rokitnika i krem ​​Cristaline. Przy regularnej higienie i braku czynników traumatycznych( wady zgryzu itp.) Lekarze zalecają wykonywanie zabiegów fizjoterapeutycznych:

• przy użyciu elektroforezy;
• zastosowanie lasera helowo-nylonowego, który sprzyja szybkiemu usuwaniu stanu zapalnego;
• zastosowanie fonoforezy, która pomaga poprawić mikrokrążenie i zatrzymać proces zapalny.

Niedawno wprowadzono nową metodę leczenia zapalenia dziąseł, polegającą na wstrzyknięciu autoplazmy płytkowej. Ta metoda terapii nazywa się pla-zmoliftingiem. Dzięki tej procedurze obraz kliniczny poprawia się w drugim tygodniu leczenia. Po trzecim miesiącu leczenia obserwuje się przedłużoną skuteczność.

W szczególnie trudnych sytuacjach stosuje się gingiwektomię - interwencję chirurgiczną dziąseł.

Konsekwencje i środki zapobiegawcze

Lekarze przewidują pomyślny wynik choroby tylko wtedy, gdy dokonano szybkiego rozpoznania choroby.

Nieterminowa terapia zwiększa ryzyko przewlekłych postaci nieżytów katar. Niekiedy na tle tej choroby występuje zapalenie przyzębia i wrzodziejące martwicze zapalenie dziąseł.

W przypadku braku skutecznego leczenia zwiększa się ryzyko poluzowania zębów. Istnieje również ryzyko procesu zapalnego prowadzącego do chorób takich jak ropień dziąseł lub szczęka.

Zapobieganie chorobie polega przede wszystkim na prawidłowej i dokładnej higienie jamy ustnej, a mianowicie:

• regularne czyszczenie zębów od płytki nazębnej;
• systematyczne badanie u dentysty;
• płukanie jamy ustnej środkami antyseptycznymi;
• stosowanie nici dentystycznych;
• ochrona jamy ustnej przed urazem.

Dentysta powinien pomóc ci wybrać odpowiednie produkty do pielęgnacji ciała: szczoteczkę do zębów i pastę do zębów, płyny do płukania ust i nić dentystyczną.Aby zapobiegać, lekarze zalecają codzienne usuwanie płytek nazębnych i regularne wizyty u dentysty( co sześć miesięcy).