Temperatura w okresie menopauzy u kobiet (czy może wzrosnąć): podgorączkowa, podstawowa (z uderzeniami gorąca)

Okres przekwitania to nie tylko nieprawidłowe funkcjonowanie cyklu miesiączkowego, ale także szereg towarzyszących jej objawów, które negatywnie wpływają na samopoczucie. A podwyższona temperatura podgorączkowa z menopauzą u kobiet nie zawsze wskazuje na obecność procesu zapalnego.

Podwyższonemu ciśnieniu krwi, uderzeniom gorąca lub miesiączce często towarzyszy niewielki i krótkotrwały wzrost słupa rtęci. Ale wszystko jest znacznie poważniejsze, jeśli objaw wystąpi niezależnie od objawów menopauzy (nawet nieszkodliwy wskaźnik 37,2 może sygnalizować obecność poważnej patologii). Lekarz pomoże określić charakter odchylenia, a my zapoznamy Cię z przyczynami.

Jaka powinna być temperatura w okresie menopauzy

Jak pokazuje praktyka, tylko kilka kobiet z menopauzą zadaje sobie pytanie: czy temperatura ciała może wzrosnąć u absolutnie zdrowej kobiety?

Niemal zawsze podwyższona temperatura sygnalizuje obecność procesu zapalnego, infekcji lub przeziębienia (i wcale nie jest konieczne, aby skala termometru przekraczała 38 ° C).

Ale z kobiecym ciałem wszystko nie jest takie proste. W końcu, nawet najzdrowszej z płci pięknej, temperatura od czasu do czasu wzrasta. Wskaźnik zmienia się w zależności od pory dnia: rano jest to klasycznie 36,6°C, wieczorem pod wpływem pewnych czynników może wzrosnąć do 37,3°C. W przeciwnym razie wszystko jest w porządku, kobieta nie narzeka na swoje zdrowie, po prostu męczy się trochę szybciej niż zwykle.

W okresie menopauzy u kobiet wzrost temperatury jest konsekwencją procesów zachodzących w organizmie przystosowującym się do nowych warunków.Wskaźniki mogą osiągnąć 37,5–37,7 ° C.

Dlaczego temperatura rośnie?

Okres menopauzy obfituje w „niespodzianki”, które wpływają na stan całego organizmu. Aby było jaśniej, krótko o tym, czym jest menopauza:

Menopauza to zmiana hormonalna, prowadząca do stopniowego zanikania płodności. Jajniki przestają działać, poziom estrogenów spada do krytycznego poziomu, a kobieta nie może już zostać matką. I wszystko byłoby dobrze, bo ten okres przypada na wiek, w którym dzieci już dawno wyrosły. Problem jednak w tym, że często menopauzie towarzyszą ciężkie objawy, które wymagają specjalistycznej pomocy i leczenia.

Istnieje kilka przyczyn, które powodują wzrost temperatury ciała u kobiet z początkiem menopauzy. Fizjologiczne konsekwencje zmian hormonalnych obejmują:

Pływy

Najczęstszym objawem występującym w okresie menopauzy i prowadzącym do wahań temperatury są uderzenia gorąca. Szczególnie dokuczliwe są ataki w okresie przedmenopauzalnym, kiedy poziom estrogenów spada, a połączenia przysadki mózgowej są zaburzone. Część mózgu odpowiedzialna za termoregulacyjne właściwości organizmu odbiera nieprawidłowe sygnały i reaguje. Prześwity naczyń krwionośnych są zwężone, serce pracuje na zużycie, intensywniej przyspieszając przepływ krwi.

Uderzenia gorąca to pierwsze dzwonki zmian hormonalnych, wygaśnięcie funkcji rozrodczych. Objaw objawia się na długo przed ustaniem miesiączki, czasami wymaga leczenia.

Jeśli cierpisz w milczeniu i zaniedbujesz pomoc medyczną w okresie menopauzy, nagłe zmiany temperatury mogą prowadzić do bólów migrenowych, załamań nerwowych, omdlenia itp.

Omawiając swój stan z lekarzem, około 80% kobiet skarży się na następujące objawy:

1. Nagłe uczucie gorąca, zaczerwienienie twarzy i górnej części ciała (aorta główna reagująca na zmianę temperatury znajduje się za mostkiem - stąd rozprzestrzenianie się ciepła i zaczerwienienia).
2. Brak powietrza, duszność.
3. Zwiększona potliwość.
4. Przyspieszenie tętna.
5. Wzrost wskaźników temperatury do 37-37,5 ° C (czasami uczucie, że temperatura ciała wzrasta, jest stronnicze).

Fala upałów rzadko trwa dłużej niż 5 minut, ustępując miejsca dreszczom, pojawieniu się obfitego potu. Tak więc w okresie menopauzy temperatura może nie tylko „podskoczyć”, ale także spaść.

Uderzenia gorąca zwykle pojawiają się w godzinach popołudniowych lub w nocy, kiedy zmęczenie fizyczne „spotyka się” z lękiem.

Uwaga! Jeśli temperatura ciała wzrośnie do 38 stopni, lepiej skonsultować się z lekarzem w celu zbadania i uzyskać wykwalifikowaną pomoc.

Podwyższone ciśnienie krwi

Z wiekiem naczynia włosowate i ściany naczyń stają się cieńsze i tracą elastyczność. Brak estrogenu staje się katalizatorem, który uruchamia procesy patologiczne w układzie sercowo-naczyniowym.

Na naczyniach odkłada się szkodliwy cholesterol w postaci blaszek, dodatkowo je zwężając. Krew staje się bardziej lepka, trudno jest przejść przez system, a serce musi ciężko pracować.

Wszystko to sprzyja rozwojowi nadciśnienia, udaru, zawału serca. Ostrym wahaniom ciśnienia krwi w okresie menopauzy może towarzyszyć stan podgorączkowy. To nie jest patologia, ale reakcja organizmu na odchylenie od normy.

Zwiększone ciśnienie objawia się uciskającym bólem (czasem pulsującym) w okolicy potylicznej, nudnościami, zawrotami głowy lub brakiem objawów. Kobieta nie wie o problemie, presja wciąż rośnie, a to może komplikować warunki niekompatybilne z życiem. Dlatego wysokie ciśnienie krwi nazywane jest „cichym zabójcą”.

Uwaga! Kobiety, które dołączyły do ​​grona pacjentek z nadciśnieniem po menopauzie, powinny zachować ostrożność. Jeśli wraz z ciśnieniem wzrasta temperatura ciała, może to wskazywać na zbliżający się kryzys nadciśnieniowy.

Często ciśnienie zaczyna rosnąć w fazie przedmenopauzalnej, 10-14 dni przed miesiączką (w końcu u wielu osób z menopauzą rozwija się ciężki zespół napięcia przedmiesiączkowego). Aby zapobiec gwałtownemu skokowi ciśnienia krwi, zacznij przyjmować koktajl z głogu, serdecznika i kozłka lekarskiego. Po prostu wymieszaj nalewki alkoholowe w równych proporcjach i zacznij brać dwa tygodnie po zakończeniu krytycznych dni.

Krytyczne dni w okresie menopauzy

Na początku fazy przedmenopauzalnej miesiączki nadal pojawiają się, ale nie tak regularnie jak wcześniej. Wyładowanie staje się zbyt rzadkie lub zbyt obfite, zmienia się również długość krytycznych dni. Im bardziej organizm marnieje z powodu niedoboru estrogenów, tym dłuższe są przerwy między miesiączkami i tym trudniej mijają. Nieznacznie podwyższona temperatura, wzdęcia i uczucie ciągnięcia w dolnej części pleców są częstymi warunkami wstępnymi cyklicznego krwawienia na początku menopauzy.

Dystonia wegetatywno-naczyniowa

Obecnie u co drugiej kobiety rozpoznaje się dystonię wegetatywno-naczyniową. Do pewnego wieku choroba nie komplikuje życia. Ale po czterdziestce, kiedy wszystkie choroby przewlekłe ulegają zaostrzeniu, VSD zamienia nawet najzdrowszą kobietę w „wrak”. W tym wieku stężenie adrenaliny spada, przysadka zaczyna działać nieprawidłowo, a organizm bierze udział w „huśtawce temperatury”.

W okresie menopauzy najmniejszej aktywności fizycznej towarzyszy temperatura 37 - 37,5 ° C (po południu odnotowuje się wzrost słupa rtęci). Co więcej, wskaźniki wracają do normy, jeśli kobieta trochę się położy.

Oprócz temperatury objawia się VSD podczas menopauzy:

1. Zwiększona potliwość, nawet w chłodne dni.
2. Wiecznie zimne kończyny.
3. Ogólne uczucie zimna (kobiecie marznie nawet wtedy, gdy wokół jest ciepło).
4. Niewielki spadek lub normalizacja temperatury ciała podczas nocnego snu.
5. Histeryczne zachowanie.

Uwaga! Jeśli cierpisz na VSD od najmłodszych lat, rozważ ponownie swój styl życia wraz z nadejściem krytycznego wieku, skonsultuj się z lekarzem. Im szybciej zaczniesz brać środki uspokajające, tym bardziej prawdopodobne jest, że unikniesz skoków psychoemocjonalnych i adrenaliny. Doskonałym rozwiązaniem na menopauzę będzie: „Glicyna”, „Motherwort”, „Persen”.

Jaka powinna być podstawowa temperatura w okresie menopauzy

Podstawowa (dopochwowa) temperatura w okresie menopauzy odzwierciedla obecność zaburzeń ginekologicznych, wahania poziomu hormonów.

Jeśli jego wskaźniki stale się zmieniają, może to wskazywać na takie naruszenia:

• nierównowaga hormonalna;
• naruszenie funkcji jajników;
• początek menopauzy.

W okresie menopauzy podstawowa temperatura wynosi 37 stopni. Wyższe stawki mogą wskazywać na przebieg procesu patologicznego w ciele i wymagać natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Aby zidentyfikować problem na początkowym etapie, kobiety w wieku krytycznym powinny kontrolować swoją temperaturę wewnętrzną. Jak to zrobić poprawnie:

1. Mierz w spokojnej, poziomej pozycji, na pusty żołądek.

Najlepszy czas: bezpośrednio po śnie lub wieczorem (jeśli nie ma zmian patologicznych, słupek rtęci może wznosić się rano i zmniejszać się podczas snu (w nocy)).

1. Po ostatnim stosunku musi minąć co najmniej 6 godzin.
2. Nie możesz przyjmować hormonalnych środków antykoncepcyjnych przed wykonaniem pomiarów.
3. Lepiej jest mierzyć bezpośrednio w pochwie (zamiast w odbytnicy, jak niektórzy zalecają).
4. Opracuj harmonogram i zaznacz w nim wskaźniki na 3 tygodnie.
5. Z otrzymanym harmonogramem możesz udać się do lekarza.

Wykres BT, lepiej niż cokolwiek innego, pokaże, czy menopauzie nie towarzyszą patologie.

Na przykład obecność zbyt niskiej lub wysokiej temperatury może wskazywać na takie naruszenia:

• wysychanie jajników (ostry niedobór hormonów);
• zaostrzenie przewlekłych chorób ginekologicznych;
  mięśniaki macicy;
• zaburzenia endokrynologiczne (cukrzyca, dysfunkcja tarczycy itp.);
• wysokie ciśnienie krwi;
• predyspozycje genetyczne do występowania nowotworów;
• skutki uboczne leków;
• obecność infekcji w ciele;
• nadużywanie alkoholu, zażywanie narkotyków.

Uwaga! Wysoka temperatura nie zawsze jest oznaką patologii. Obniżony znak może wskazywać na rozwój niewydolności wątroby, cukrzycy i innych groźnych chorób.

Jeśli menopauzie towarzyszą opisane powyżej stany, w których wskaźnik temperatury wzrasta, a następnie spada, nie jest to powodem do niepokoju. Ale nadal musisz iść do lekarza. Właściwe leczenie złagodzi przebieg menopauzy, pomoże zmniejszyć nasilenie objawów i złagodzić skrajne temperatury.

Przyczyny patologiczne

Jeśli temperatura jest nie tylko podwyższona, ale osiąga nieprawidłowy poziom, objawu nie można przypisać menopauzie. W układzie rozrodczym lub moczowym może rozwinąć się poważny proces patologiczny. W przypadku menopauzy nie jest to rzadkie. Faktem jest, że brak równowagi hormonów żeńskich zmniejsza ochronne właściwości organizmu.

Układ odpornościowy nie jest w stanie oprzeć się infekcjom, a układ moczowo-płciowy cierpi jako pierwszy. Wszystko komplikuje fakt, że przy niedoborze estrogenu skóra i błony śluzowe wysychają (pochwa i cewka moczowa stają się żyznym środowiskiem i „bramą” dla bakterii i czynników zakaźnych). Brak szybkiego leczenia doprowadzi do poważnych komplikacji.

W krwiobiegu patogeny rozprzestrzeniają się po narządach i powodują następujące stany:

• zmiany bakteryjne;
• gruźlica płuc, AIDS;
• wirusy, grzyby, infekcje pasożytnicze;
• zaburzenia autoimmunologiczne: zapalenie wielostawowe, reumatoidalne zapalenie stawów itp.

Możesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych chorób wraz z menopauzą, jeśli będziesz przestrzegać zasad higieny intymnej i odmówić przypadkowego współżycia seksualnego.

Ale jest równie poważny problem. Wraz z rozpoczęciem okresu menopauzy wzrasta ryzyko rozwoju nowotworów, zarówno łagodnych, jak i złośliwych. Według statystyk medycznych to właśnie u pacjentów w podeszłym wieku najczęściej diagnozuje się mięśniaki, przerost endometrium, rak jajnika i szyjki macicy.

Dolegliwości onkologiczne należy leczyć w odpowiednim czasie, aż przejdą w stan nieoperacyjny i nie będą śmiertelne.

Aby nie przegapić niebezpiecznych zmian, monitoruj temperaturę ciała. Jeśli znak podgorączkowy nie ustępuje przez tygodnie, natychmiast skonsultuj się z lekarzem i zrób badanie.

Wchodząc w menopauzę wiele kobiet interesuje: czy temperatura ciała może wzrosnąć wraz ze wzrostem ciśnienia lub uderzeniami gorąca? Może dlatego, że wygaśnięcie funkcji rozrodczych rzadko ustępuje bez objawów. Starając się przetrwać niebezpieczny okres bez strat, piśmienne kobiety przyjmują leki hormonalne, udają się do lekarza po ewentualne zmiany w ich samopoczuciu. Jeśli chcesz dożyć sędziwego wieku i zachować zdrowie, idź za ich przykładem. I bądź zdrowy!