Czym jest cykl bezowulacyjny i jakie są jego konsekwencje

Krótkie słowo „brak jajeczkowania” w szczegółowym tłumaczeniu oznaczałoby „brak normalnego procesu dojrzewania komórki jajowej i jej migracji przez jajowód do macicy w celu potencjalnego zapłodnienia”. Rzeczywiście, taki cykl menstruacyjny nazywa się bezowulacyjnym, w którym nie ma krwawienia poprzedza dojrzewanie hormonalnie czynnego ciałka żółtego, tj. poczęcie jest niemożliwe w żadnym faza cyklu. Jednak rzeczywista miesiączka w takich przypadkach jest najczęściej nieregularna lub całkowicie nieobecna.

Jeśli cykl bezowulacyjny jest pojedynczy lub niezwykle rzadki, a przyczyny tego są dość specyficzne i zrozumiałe, zjawisko to nie jest uważane przez współczesną ginekologię za patologiczne. Jeśli jednak kobieta w wieku rozrodczym w większości lub w ogóle nie ma jajeczkowania cykle miesiączkowe, to zdecydowanie patologia wymagająca konsultacji, badań i lekarskich ingerencja.

Jak działa kobiece ciało i dlaczego natura zawodzi

Zwykle cykl menstruacyjny dzieli się na trzy fazy:

• Pęcherzykowy, który występuje po zakończeniu krwawienia miesiączkowego. W tym czasie przydatek mózgowy - przysadka mózgowa - wydziela hormon folikulotropowy (FSH), „Pobudzają” rozwój mieszków włosowych, z których jeden lub dwa pękają w środku cyklu i uwalniają się dojrzałe jajka. Równolegle jajniki zwiększają produkcję żeńskich hormonów estrogenowych, zwłaszcza estradiolu.
• Owulacyjny - bliżej końca dojrzewania komórki jajowej rozpoczyna się produkcja innego hormonu - luteinizacji (LH). Pod jego wpływem dochodzi do owulacji. Pęcherzyk pęka, a komórka jajowa zostaje uwolniona do jajowodu, aby spotkać się z plemnikiem.
• Faza ciałka żółtego, podczas której zapłodniona komórka schodzi do macicy i zostaje wszczepiona. Pękający pęcherzyk zamienia się w ciałko żółte, wydzielające progesteron i hormony płciowe niezbędne do utrzymania ciąży.

W cyklu bezowulacyjnym system ten się gubi. Najczęściej naruszenie wiąże się ze zmianą stężenia hormonów żeńskich, która może być za duża lub za mała. Z powodu braku równowagi hormonalnej dochodzi do znacznego pogrubienia wewnętrznej warstwy macicy - endometrium.

Po osiągnięciu pewnej granicy błona śluzowa zaczyna się złuszczać, co prowadzi do naruszenia integralności naczyń i krwawienia miesiączkowego. Jego siła i czas trwania mogą być różne i zmieniać się z miesiąca na miesiąc. Stałe pogrubienie błony śluzowej prowadzi do powstawania polipów - narośli grzybowych, które dodatkowo komplikują zapłodnienie.

W niektórych okresach życia, na przykład w okresie dojrzewania (dorastania) i wchodzenia w menopauzę, sytuacja ta jest uważana za normę i nie wymaga leczenia. Okresowe cykle bezowulacyjne u zdrowej kobiety również nie są groźne. W przypadku braku owulacji wymagana jest pomoc medyczna, która zapobiega ciąży i negatywnie wpływa na stan zdrowia.

Typowa patogeneza cyklu bezowulacyjnego

W jajnikach podczas cyklu bezowulacyjnego okresy rozwoju i degradacji pęcherzyka różnią się czasem trwania i cechami. Cykl bezowulacyjny charakteryzuje się przesyceniem działania estrogenów, które muszą znajdować się pod wpływem hormonu progestagenowego progesteronu, co nie występuje w cyklu bezowulacyjnym. W bardzo rzadkich sytuacjach cykl bezowulacyjny jest porównywalny z hipoestrogenizmem.

Rozwój poziomu wpływu estrogenów wpływa na endometrium różnego typu.

Atrezja mieszków włosowych staje się przyczyną zaburzeń hormonalnych, a to już staje się przyczyną rozwoju cyklu bezowulacyjnego i przyczyną takiego krwawienia miesiączkowego. Podczas każdego cyklu bezowulacyjnego endometrium zaczyna działać nieprawidłowo, a cyklowi bezowulacyjnemu będą towarzyszyć krwotoki, wynaczynienia i martwica. Najwyższe warstwy endometrium są dość niestabilne i często rozpadają się, co powoduje krwawienie, ale z w przypadku braku samoodrzucenia endometrium, rozwojowi krwawienia towarzyszy diapedeza erytrocyty. Czasami hiperestrogenizm nie zmniejsza się, a wydalanie estrogenu z moczem pozostaje dość stabilne przez cały bieżący cykl bezowulacyjny.

Wraz z dojrzewaniem funkcji menstruacyjnej w okresie dojrzewania przyczyną cyklu bezowulacyjnego może być brak wymaganej stosunek hormonów luteinizujących i luteotropowych, których reakcje syntezy stają się najbardziej aktywne do 16 lat.

Odwrotnie, ginekologia kobiecego ciała rozwija się w okresie menopauzy:

• cykliczne wydzielanie jest zakłócone;
• następuje wzrost wpływu gonadotropowego.

Takie niesystematyczne zmiany pełnych cykli miesiączkowych i bezowulacyjnych z więdnięciem funkcji rozrodczej towarzyszą zmiany charakteru miesiączki i czasu trwania cykl.

Przyczyny cyklu bezowulacyjnego

U przeciętnie zdrowych kobiet cykli bezowulacyjnych praktycznie nie obserwuje się w wieku rozrodczym. W rzadkich przypadkach cykle bezowulacyjne przeplatają się z cyklami menstruacyjnymi, ale nie charakteryzują się konsystencją. U takich kobiet cykl bezowulacyjny może zostać wywołany jednorazowo gwałtowną zmianą klimatu lub zmianą strefy geograficznej.

Do najczęstszych przyczyn rozwoju cyklu bezowulacyjnego pochodzenia fizjologicznego należą związane z wiekiem zmiany w ciele kobiety, takie jak:

• dojrzewanie;
• ciąża, karmienie piersią;
• klimakterium.

W naturze cykl bezowulacyjny i ciąża, a także powrót do zdrowia po porodzie kobiecego ciała są ściśle powiązane. Gdy rodząca powraca cykl menstruacyjny, u 50% kobiet karmiących piersią cykl ten pozostaje jednofazowy bezowulacyjny.

Przyczyny rozwoju patologicznego cyklu bezowulacyjnego obejmują:

• dysfunkcja jajników;
• podwzgórzowo-przysadkowa regulacja cyklu miesiączkowego.

Dysfunkcja jajników ma bezpośredni wpływ na rozwój cyklu bezowulacyjnego. Po pierwsze, na cykl bezowulacyjny duży wpływ mają procesy zapalne w jajnikach lub przydatkach. Po drugie, nieprawidłowe wydzielanie wewnętrzne jajników może również prowadzić do zaburzeń miesiączkowania. Po trzecie, upośledzona praca tarczycy staje się pierwszą przyczyną wystąpienia jednofazowych cykli bezowulacyjnych.

Przy błędnych procesach regulacji podwzgórzowo-przysadkowej obserwuje się:

• niewystarczająca produkcja ilości FSH, przez co niemożliwe jest pełne dojrzewanie pęcherzyka, przez co pęcherzyk traci zdolność do owulacji;
• niedobór LH;
• niestabilność hormonalna;
• nadmierna produktywność prolaktyny.

Bardzo często na rozwój cykli bezowulacyjnych wpływają wrodzone wady rozwojowe układu rozrodczego, opóźniony rozwój płciowy i patologie genetyczne.

Jak rozpoznać cykl bezowulacyjny

Jego główną cechą wyróżniającą jest brak owulacji i występująca po niej faza sekrecyjna. Oznacza to, że pęcherzyk nie dojrzewa, dlatego jajko z niego nie wychodzi. Niemal cały cykl zajmuje faza proliferacji. Mimo to przy braku jajeczkowania miesiączka jest cykliczna, a nawet regularna. Czasami pod względem utraty krwi i regularności nie różnią się one od miesiączki z normalnym cyklem menstruacyjnym. W takim przypadku brak jajeczkowania można podejrzewać na podstawie braku oznak owulacji:

• ból w dole brzucha;
• obrzęk piersi, a także wzrost jej wrażliwości;
• zmiana temperatury podstawowej.

Normalnie objawy te powinny pojawić się w 12-15 dniu MC, ale w związku z tym nie występują podczas braku jajeczkowania. Pojawiają się jednak następujące naruszenia: cykl może stać się zbyt krótki, krótszy niż 21 dni lub odwrotnie, bardzo długi, dłuższy niż 35 dni.

Jeśli u kobiety zostanie zdiagnozowany nadmiar estrogenu, krwawienie z macicy jest bardziej obfite i przedłużone. Utrata krwi przekracza normę fizjologiczną. Objętość utraty krwi wynosi ponad 80 ml na tle zwykłego MC, w odstępie 21-35 dni. Z powodu obfitych miesiączek samopoczucie kobiety pogarsza się, pojawia się niedokrwistość.

Jeśli poziom estrogenu jest niski, to wręcz przeciwnie, miesiączka jest skąpa i trwa 3-4 dni. Podczas badania ginekologicznego lekarz może wykryć zwężenie pochwy i obkurczenie macicy.

Obowiązkowym objawem cyklu bezowulacyjnego, który występuje u wszystkich kobiet w wieku rozrodczym, jest niepłodność hormonalna.

Diagnostyka cyklu bezowulacyjnego

Podejście 1.

Najprostszą i najczęstszą metodą diagnozowania cyklu bezowulacyjnego jest określenie temperatury podstawowej. Pełnemu cyklowi menstruacyjnemu towarzyszy wzrost podstawowej temperatury podczas aktywacji fazy progesteronowej. Podczas cyklu bezowulacyjnego pozostaje jednofazowa temperatura.

Podejście 2.

Aktywny efekt estrogenowy w cyklu bezowulacyjnym wykrywany jest na podstawie testów czynnościowych (objaw „źrenicy” podczas cyklu jednofazowego, pozytywne zjawisko paproci), dane kolpocytologiczne.

Podejście 3.

Do głównych objawów cyklu bezowulacyjnego należy brak dominującego pęcherzyka, który można łatwo wykryć za pomocą dynamicznego promieniowania ultradźwiękowego podczas badania jajników.

Podejście 4.

Jednym z decydujących podejść do diagnozowania cyklu bezowulacyjnego jest łyżeczkowanie jamy macicy przed tzw. miesiączką. Następnie obowiązkowe jest badanie histologiczne zeskrobywania. Potwierdzenie braku w analizie zmian wydzielniczych w endometrium wskazuje na naruszenie cyklu miesiączkowego i aktywny rozwój cyklu bezowulacyjnego.

Podejście 5.

Wyjaśnienie etiologicznych przyczyn rozwoju cyklu bezowulacyjnego przeprowadza się poprzez badanie stanu tarczycy, układu hormonalnego podwzgórzowo-przysadkowego i kory nadnerczy. Wszelkiego rodzaju procesy zapalne w kobiecych narządach płciowych są koniecznie diagnozowane.

Ale ponieważ procesy menstruacyjne i bezowulacyjne mogą przebiegać nieregularnie, tylko sześciomiesięczna dynamiczna kontrola stanu rozwoju pęcherzyka może sprawić, że diagnoza będzie trafna.

Podstawowa temperatura podczas braku jajeczkowania

Metoda pomiaru temperatury pomaga zrozumieć w domu, czy występuje owulacja. Normalnie wykres temperatury podczas cyklu składa się z dwóch faz – w pierwszej fazie cyklu temperatura ciała jest niższa niż w drugiej. Na kilka dni przed owulacją niska temperatura pierwszej połowy cyklu spada jeszcze bardziej, a od dnia owulacji pod wpływem progesteronu zaczyna rosnąć o około 0,2 stopnia na dobę, aby pod koniec cyklu ponownie spadek. Różnica temperatur na cykl wynosi około jednego stopnia.

Aby zbudować wykres temperatury podstawowej, musisz mierzyć temperaturę i rejestrować wartości każdego ranka od 1 dnia cyklu, bez wstawania z łóżka. Temperaturę można mierzyć trzymając termometr w ustach, pochwie lub odbytnicy przez co najmniej 5 minut. Pomiar odbywa się zawsze w tym samym miejscu. Następnie musisz zbudować wykres na podstawie danych, łącząc wszystkie wartości.

W przypadku braku jajeczkowania podstawowa temperatura jest monotoniczna: nie ma wyraźnych wzrostów ani spadków, ponieważ nie ma powstaje ciałko żółte, które wytwarza odpowiednio progesteron, temperatura nie wzrasta o 2 faza cyklu.

Metody leczenia

Jeśli brak owulacji jest spowodowany zaburzeniem metabolicznym, musisz znormalizować dietę. Jeśli powód jest inny, skorzystaj z leków hormonalnych, laparoskopii.

Terapia hormonalna

Głównym sposobem leczenia zaburzeń owulacji jest terapia hormonalna. W przypadku policystycznych jajników pacjentowi przepisuje się FSH, gonadotropinę kosmówkową, pergonalne, estrogenowo-progestagenowe środki. Inną opcją jest danie ciału przerwy, przyjmowanie jednofazowych środków antykoncepcyjnych - COC przez 2-3 miesiące.

W leczeniu braku jajeczkowania z niepłodnością hormonalną stosuje się Dufaston - lek o szerokim spektrum działania. W swoich właściwościach farmakologicznych jest zbliżony do progesteronu, stymuluje aktywność ciałka żółtego, natomiast nie ma skutków ubocznych w postaci upośledzenia krzepliwości krwi i metabolizmu. Zapobiega przerostowi endometrium, aw połączeniu z Ovarium Compositum przyczynia się do ogólnej regulacji układu rozrodczego.

Terapia sekwencyjna hormonami i fizjoterapia jest skuteczna w 70% przypadków.

Laparoskopia

Patologie jajników wymagające interwencji chirurgicznej leczy się laparoskopią. Jeśli w trakcie diagnozy w jamie brzusznej pojawią się torbiele lub mięśniaki, są one natychmiast usuwane. Jednocześnie wykonuje się biopsję jajnika w celu badania histologicznego w celu wykluczenia procesów nowotworowych. Chirurg może „pomóc” jaju w opuszczeniu torebki jajnika poprzez odcięcie zgrubienia.

Środki ludowe

Leczenie środkami ludowymi nie może być przeprowadzone bez konsultacji z lekarzem. Koncentraty nalewek ziołowych mogą zawierać toksyny szkodliwe dla organizmu.

Prognoza i zapobieganie cyklowi jednofazowemu

Dzięki terminowemu rozpoczęciu leczenia i dobrze dobranej taktyce efektów terapeutycznych ciąża po cyklu bezowulacyjnym występuje w 45% przypadków. Jeśli nie jest możliwe zajście w ciążę w sposób naturalny, zaleca się kobiecie stosowanie technologii wspomaganego rozrodu. Najpopularniejsza jest metoda zapłodnienia in vitro. W przypadku braku dojrzałych zdrowych jaj do sztucznego zapłodnienia wykorzystuje się komórkę jajową dawczyni.

Brak identyfikacji i leczenia cykli bezowulacyjnych może prowadzić do anemii, dysfunkcyjnego krwawienia miesiączkowego, niepłodności i dysfunkcji jajników.

Przestrzeganie poniższych zaleceń pomoże uniknąć rozwoju wymienionych powikłań i pojawienia się cykli bezowulacyjnych:

• Zbilansowana, pożywna i zdrowa dieta z uwzględnieniem pokarmów zawierających wystarczającą ilość minerałów i witamin;
• Terminowa i kompetentna terapia zapalnych, zakaźnych patologii układu moczowo-płciowego;
• Wykluczenie nadmiernego stresu psycho-emocjonalnego, fizycznego;
• Prowadzenie aktywnego stylu życia (rezygnacja z nałogów, umiarkowana aktywność fizyczna);
• Regularne badanie przez ginekologa (raz na sześć miesięcy).

Przy systematycznym pojawianiu się cykli jednofazowych, zaburzeniach miesiączkowania i problemach z zapłodnieniem należy skonsultować się z lekarzem. Po przeprowadzeniu serii badań lekarz określi przyczynę stanu patologicznego i opracuje skuteczne leczenie, które pomoże przywrócić cykl menstruacyjny i owulację.

Uwaga! Ten artykuł został opublikowany wyłącznie w celach informacyjnych i pod żadnym pozorem nie jest materiał naukowy lub poradę medyczną i nie może zastępować bezpośredniej konsultacji z profesjonalistą doktor. W sprawie diagnostyki, diagnozy i przepisania leczenia prosimy o kontakt z wykwalifikowanymi lekarzami!

Czy ciąża jest możliwa przy cyklach bezowulacyjnych?

Wiele kobiet pyta: „Jeśli nie będę miała owulacji, czy kiedykolwiek zostanę matką?” Faktem jest, że ciąża bez owulacja jest niemożliwa, ponieważ kobieta może zajść w ciążę dopiero po uwolnieniu jej dojrzałych komórek jajowych jajnik.

Większość kobiet ma cykl bezowulacyjny raz lub dwa razy w roku. Oznacza to, że brak jajeczkowania nie oznacza całkowitej niezdolności do poczęcia dziecka, ale spadek prawdopodobieństwa ciąża - raz lub dwa razy w roku w porównaniu do dziesięciu do dwunastu kobiet z normalną cykl.

Kobiety z nieregularnymi cyklami podczas owulacji będą miały taką samą szansę na zajście w ciążę jak kobiety z regularnymi miesiączkami.

Cykle owulacyjne i bezowulacyjne: jaka jest różnica?

Jeśli masz regularne miesiączki i odczuwasz nawykowe zmiany w swoim ciele podczas cyklu (ból w dolnej części) obrzęk brzucha w połowie cyklu, obrzęk piersi w późnym cyklu lub objawy PMS), prawdopodobnie masz jajeczkowanie.

Możesz to sprawdzić samodzielnie, śledząc zmiany podstawowej temperatury ciała lub wykonując test owulacyjny.

Brak owulacji można podejrzewać, jeśli miesiączka jest nieregularna, a cykl może być zbyt krótki (mniej niż 21 dni) lub bardzo długi (ponad 35 dni).

Jeśli często doświadczasz opóźnień dłuższych niż 2 tygodnie i nie możesz określić owulacji za pomocą testów lub podstawowych wykresów temperatury ciała, skontaktuj się z lekarzem.

Możliwe komplikacje

Uporczywe upośledzenie funkcji rozrodczych jest jedną z głównych negatywnych konsekwencji cykli patologicznych z niedojrzałym jajem. Oprócz niepłodności brak jajeczkowania często grozi wyniszczającymi krwawieniami z macicy. Ich regularne powtarzanie prowadzi do niedociśnienia, niedokrwistości z niedoboru żelaza, wyczerpania fizycznego.

Czy powinienem iść do lekarza?

Z reguły kobieta zaczyna śledzić swoją owulację dopiero wtedy, gdy planuje ciążę. Cykl bezowulacyjny jest najczęstszą przyczyną niepłodności. Dlatego konieczne jest zasięgnięcie wykwalifikowanej pomocy medycznej u ginekologa.

Tylko lekarz może określić dokładną przyczynę braku owulacji i opracować optymalny schemat leczenia w celu przywrócenia funkcji seksualnych. Ginekolog ma do dyspozycji cały niezbędny sprzęt do pełnej diagnozy stanu patologicznego. Nie zaniedbuj rutynowych badań u lekarza, ponieważ dość trudno jest samodzielnie podejrzewać taki problem.

Objętość utraconej krwi i regularność miesiączki w cyklu bezowulacyjnym może być taka sama jak podczas pełnej miesiączki. Regularne badania pozwolą zidentyfikować patologię na wczesnym etapie i uniknąć poważnych konsekwencji.

Prognoza. Profilaktyka

Rokowanie dla dysfunkcji jajników jest korzystne. Jednak POI negatywnie wpływa nie tylko na sferę rozrodczą, ale także na jakość życia, ogólną chorobowość i umieralność kobiet.

Terminowe zastosowanie hormonalnej terapii zastępczej jest głównym sposobem na wyeliminowanie objawów niedoboru estrogenów oraz zapobieganie ryzyku osteoporozy i chorób układu krążenia [17].

Utrata wagi i regularne ćwiczenia mogą pomóc w zmniejszeniu nasilenia PCOS.

Nie ma konkretnych metod zapobiegania nadmiarowi żeńskich hormonów płciowych i androgenów. Racjonalne i zbilansowane odżywianie, aktywność fizyczna i zaprzestanie palenia pomogą uniknąć rozwoju chorób współistniejących.

Gdzie uzyskać wykwalifikowaną pomoc

Brak jajeczkowania może stanowić poważny problem dla par planujących poczęcie. Jednak przy odpowiednim podejściu do środków diagnostycznych i leczenia ciąża występuje u większości kobiet. Dlatego tak ważne jest znalezienie doświadczonego lekarza. Najłatwiej to zrobić, konsultując się z prywatną kliniką.

Opinia lekarzy

Nieskoordynowana praca przysadki, podwzgórza i jajników prowadzi do zachwiania równowagi hormonów płciowych. Konsekwencją często staje się pojawienie się braku jajeczkowania - niepowodzenie procesu dojrzewania i wyjścia z pęcherzyka jajnikowego. Przy takich podejrzeniach, aby śledzić prawdopodobną patologię, przydatne jest regularne mierzenie temperatury podstawowej. To łatwy sposób na zidentyfikowanie naruszenia i podjęcie działań na czas.

Terapia bezowulacyjna musi być nadzorowana przez lekarza. Dozwolone są dodatkowe środki w postaci fitoterapii i innych metod ludowych, ale po konsultacji ze specjalistami.

Pytania pacjentów

Jak zajść w ciążę bez owulacji?

Niestety zdiagnozowano u mnie brak jajeczkowania. Ale po pierwszym rozczarowaniu i utracie nadziei na ciążę usłyszałam od koleżanki, że nadal można zajść w ciążę. Powiedz mi, czy są jakieś nowoczesne metody na tę patologię?

Odpowiedź

Dzień dobry, Varvaro! Bardzo trudno jest zajść w ciążę z brakiem jajeczkowania. Aby to zrobić, musisz przede wszystkim znaleźć i wyeliminować przyczyny, które to spowodowały. Jeśli brakowi owulacji towarzyszy torbiel jajnika, można zastosować indukcję lub operację. Wskazane jest wzięcie udziału w terapii hormonalnej. Kompetentne informacje można uzyskać w dziale ginekologii naszego ośrodka.

Co to jest brak jajeczkowania u kobiet?

Mój kolega z klasy wstydził się wyjaśnić znaczenie braku jajeczkowania na badaniu ginekologa, tak scharakteryzował przyczynę jej długotrwałej niezdolności do zajścia w ciążę. Wyjaśnij nam, co to jest i jakie jest niebezpieczne.

Odpowiedź

Dobry dzień! W ginekologii brak jajeczkowania jest zaburzeniem dyshormonalnym podczas cyklu menstruacyjnego. Towarzyszy mu rozwój jaja, które następnie nie może opuścić jajnika. Nie można tego nazwać poważną chorobą. Jednak w przypadku braku jajeczkowania tak naprawdę nie ma szans na zajście w ciążę. Ponieważ w tym stanie komórka jajowa nie może się dalej poruszać, fuzja z plemnikiem po prostu nie nastąpi. Lekarze z naszego ośrodka potrafią kompetentnie opowiedzieć o objawach i zapobieganiu braku jajeczkowania.