Technika przeprowadzania znieczulenia psychicznego (okrężnicy): metody wewnątrzustne i zewnątrzustne

Psychiczny znieczulenie (znieczulenie podbródka) to przewodzenie nerwów (zamrażanie) nerwów od wewnątrz lub na zewnątrz do otworu podbródkowego.

Zgodnie z budową anatomiczną żuchwa prawie nie ma otworów i składa się z bardzo gęstych warstw, dlatego w przypadku problemów z żuchwą wykonuje się znieczulenie psychiczne.

Wskazania do stosowania

Wskazania do stosowania tego typu znieczulenia:

• obrażenia, złamana szczęka;
• w przypadku, gdy inne rodzaje znieczuleń są nieskuteczne lub nie można przeprowadzić ogólnej blokady nerwów;
• w protetyka, implantacja zęby;
• podczas leczenia próchnica zaniedbane lub z komplikacjami;
• w leczeniu tkanek miękkich jamy ustnej, ozębna;
• w przypadku otwarcia ogniska zapalenia, któremu towarzyszy silne uwalnianie płynów (ropy);
• podczas zbierania komórek, tkanki szczęki do ich badania;
• z trudnym wyrywanie zęba na dolnej szczęce;
• operacje chirurgiczne w celu usunięcia, wyrównania zębów żuchwy, usunięcia łagodnego - złośliwego guza.
  instagram viewer

W zabiegach chirurgicznych znieczulenie metalowe nie jest stosowane samodzielnie, a jedynie jako uzupełnienie znieczulenia podstawowego.

Osobliwości

Osobliwością znieczulenia jest małe prawdopodobieństwo nieskutecznego wpływu na nerwy żuchwy. A także definicja dziury w brodzie (ujście kanału) za pomocą prześwietlenia lub badania dotykowego. Otwór może znajdować się po prawej lub lewej stronie pacjenta lub po obu stronach jednocześnie, w zależności od cech anatomicznych pacjenta.

Jak znaleźć punkt docelowy

U ludzi ujście kanału ma kształt owalu lub koła, znajduje się poniżej 2 przedtrzonowy lub od 2 do 1 przedtrzonowców. W przypadku pacjentów w różnym wieku punkt docelowy, otwór podbródkowy, może zostać przesunięty. Dla dzieci z zęby mleczne, częściej otwór jest przemieszczony na zewnątrz i znajduje się pod pierwszym przedtrzonowcem mlecznym.

U pacjentów w podeszłym wieku takie znieczulenie wykonuje się podczas utraty lub uszkodzenia zębów związanego z wiekiem, z procesami zanikowymi w tkankach jamy ustnej. Otwór znajduje się w dolnej szczęce w pobliżu brzegu wyrostka zębodołowego.

Ważne jest prawidłowe określenie położenia ujścia kanału, aby wprowadzić igłę z lekiem znieczulającym we właściwym kierunku. Otwór pod brodą można ustawić: do góry, do tyłu lub na zewnątrz.

Technika

Istnieją 2 możliwości przeprowadzenia znieczulenia psychicznego: wewnątrzustne i zewnątrzustne wewnątrzkanałowe. Do wykonania procedury zamrażania potrzebna jest jednorazowa strzykawka o pojemności 2 ml z igłą o długości 2,5 cm.

Metoda wewnątrzustna

1. Pacjent całkowicie zamyka zęby szczęki lub trochę je otwiera. Dentysta maksymalnie odsuwa miękkie tkanki prawego policzka (lewego) i wargi od żuchwy.
2. Próbnie wstrzykuje się 0,5 ml leku za pomocą strzykawki, wprowadzając igłę nieco powyżej fałdu przejściowego pierwszego przedtrzonowca na poziomie środka korony, wprowadzając ją do otworu podbródka.
3. Następnie dentysta znajduje ujście kanału. Poczuje, że igła zapadła się do wewnątrz.
4. Działanie leku występuje, gdy pacjent odczuwa mrowienie lub ból w żuchwie, wardze.
5. Następnie resztę leku wstrzykuje się na głębokość kanału 3 mm.

Ta metoda zapewnia ulgę w bólu w ciągu 4-6 minut, co trwa 1,5-5 godzin. Dochodzi do zamrożenia tkanek zębów przednich, kła, wyrostka zębodołowego, 1-2 przedtrzonowców, tkanek wargi, podbródka.

Metoda zewnątrzustna wewnątrzkanałowa

1. Dentysta lewą ręką mocuje podbródek pacjenta i miejsce wkłucia.
2. Prawą ręką przekłuwać igłą o 0,5 mm wyżej wzdłuż kanału podbródka.
3. Najpierw wstrzykuje się 0,5 ml środka znieczulającego. Igłę wbija się głębiej (w dół) i do przodu tak, aby dotykała kości.
4. Następnie do kanału wprowadza się otwór 3-4 mm i wstrzykuje się lek.

Lek zaczyna działać w taki sam sposób, jak przy metodzie wewnątrzustnej.

Możliwe komplikacje

Jeśli cel zostanie trafiony nieprawidłowo lub niedokładnie, może powstać krwiak. Z powodu dostania się do nerwu podbródkowego rozwija się zapalenie nerwu. Może również wystąpić zablokowanie naczyń krwionośnych (niedokrwienie) tkanek wargi lub podbródka.