Cementy glasjonomerowe w stomatologii (materiały wypełniające na bazie GIC)

Cementy glasjonomerowe (szklane polialkenianowe) (GIC) to nowoczesne materiały wypełniające o niejednorodnej strukturze, w którego wypełniaczem jest szkło glinokrzemianowe (Al2 (SiO3) 3), a rolę matrycy polimerowej pełni poliakryl kwas.

WCB są szeroko stosowane w stomatologii jako wykładziny izolacyjne, materiały odtwórcze i materiały z wyboru do umieszczenie plomb w zębach tymczasowych.

Szczegółowa charakterystyka

Cement glasjonomerowy jest mieszaniną wypełniacza reprezentowanego przez szkło fluoroglinokrzemianowe i szkielet polimerowy wykonany z kwasów poliakrylowego, poliitakonowego i polimaleinowego. Płyn może również zawierać układ katalityczny: kwas winowy, kamforchinon (inicjuje utwardzanie pod wpływem promieni UV) oraz metakrylan hydroksyetylu.

Składniki proszkowe w różnych kombinacjach decydują o właściwościach cementów szklano-polialkenowych:

• kwarc (SiO2) dodaje przezroczystości, zmniejsza wytrzymałość utwardzonego materiału, wydłuża czas pracy;
• tlenek glinu (Al2O3) skraca czas pracy z materiałem, dodaje nieprzezroczystość, odporność na kontakt z kwasami i wytrzymałość;
• fluorek wapnia (CaF2) dodaje JRC nieprzezroczystość, wytrzymałość, właściwości antypróchnicowe;
• fosforan glinu (AlPO3) zwiększa nieprzezroczystość, wytrzymałość cementu i służy jako stabilizator jego struktury;
• sole baru i zanieczyszczenia metaliczne dodany w celu uzyskania nieprzepuszczalności promieniotwórczej.

Utwardzanie odbywa się etapami:

1. Rozpuszczanie (jonizacja) - reakcja polikwasów z powierzchnią cząstek wypełniacza i powstawanie jonów Ca2+ i Al3+.
2. Utwardzanie (lub wstępne żelowanie) - wiązanie monomerów polikwasów ze sobą za pomocą jonów Ca2+ i Al3+. Charakterystyczny jest wzrost pH i tworzenie żelu z łańcuchów kwasów polimerowych. Czas trwania to 3-6 minut.
3. Utwardzanie końcowe - tworzenie stabilnych wiązań polialkenianu glinu i fluoru, które utrzymują podłużne łańcuchy polimerowe z wiązaniami krzyżowymi. Trwa do jednego dnia (24 godziny).

Ważną właściwością GIC jest ich zdolność do chemicznego przylegania do tkanek zęba. Jest to możliwe dzięki utworzeniu wiązań chelatujących pomiędzy grupami karboksylowymi polimeru (-COO-) i jonami Wapń (Ca2+), który wchodzi w skład hydrokapatytu szkliwa i soli wapniowych zębiny (CaCO3, CaF2, Ca2 (PO4) 3).

Również JRC jest w stanie tworzyć wiązania ze stalą nierdzewną, stopami złota i platyny, materiały kompozytowe, materiały zawierające Eugenol. Siła adhezji GIC wynosi 2-7 MPa. Mówiąc o sile adhezji, należy rozumieć, że jest ona niewystarczająca, aby w pełni wytrzymać obciążenie żucia, ale zapewnia dobrą przyczepność brzeżną wypełnienia.

Zalety i wady

Zalety glasjonomerów:

1. Łatwość użycia. Większość JRC jest wprowadzana do jamy zęba w 1-2 porcjach. Większość z tych cementów nie wymaga wstępnego wytrawiania i wiązanieemalie oraz zębina.
2. Zdolność utwardzania w wilgotnym środowisku. Właściwość ta pozwala na aktywne wykorzystanie cementów do wypełniania ubytków próchnicowych szyjki macicy, wady klinowate, próchnica poniżej poziomu dziąseł.
3. Obecność wiązań międzycząsteczkowych cementu ze szkliwem lub zębiną. Umożliwia tworzenie wypełnień o dobrej przyczepności brzeżnej, a także nie wymaga tworzenia obszarów retencyjnych podczas wypełniania.
4. Przyczepność do materiałów z olejkiem goździkowym. W takim przypadku JRC może być stosowane jako wkładki izolacyjne, ponieważ eugenol zakłóca adhezję kompozytów do tkanek.
5. Przyczepność do metali. Kontaktowane z nimi JRC dają dobre wyniki, gdy są stosowane jako materiał do cementowania.
6. „Efekt baterii”. Dowody na to, że glasjonomery uwalniają jony fluorkowe do tkanki zęba przez co najmniej rok od momentu wypełnienia.
7. Niski skurcz polimeryzacyjny. Podczas twardnienia cementy adsorbują wodę z śliny, co prowadzi do niektórych wzrost jej objętości i kompensowanie skurczu, który w materiałach kompozytowych światłoutwardzalnych 40% wyższa.
8. Obojętność w stosunku do miazgi i brak działania drażniącego na miazgę. GIC promują tworzenie zębiny trzeciorzędowej, a także nie wymagają trawienia zębiny kwasem fosforowym i mają nieagresywny skład. Wszystko to pozwala na zastosowanie ich jako uszczelki do wypełnienia. głęboka próchnica przy użyciu techniki kanapkowej.
9. Współczynnik rozszerzalności cieplnej jest identyczny jak w przypadku tkanek zęba. Zapewnia to silną przyczepność brzeżną wypełnień, a także zapobiega odpryskiwaniu brzegów szkliwa i zębiny na skutek rozszerzalności cieplnej wypełnienia.

Wady tkwią głównie w „klasycznym” WCB:

1. Długie dojrzewanie masy cementowej – ostatecznie cement utwardza ​​się po 24 godzinach, chociaż wstępne sieciowanie następuje po 3-5 minutach.
2. W pierwszym dniu po napełnieniu materiał jest wrażliwy na wysoką wilgotność (jony są wypłukiwane) lub jej brak (procesy tworzenia jonów w masie cementowej zostają zakłócone i następuje polimeryzacja) dłużej).
3. Struktura może zostać zakłócona przez wibracje. Dlatego takie wypełnienia nie powinny być obrabiane wiertłami bezpośrednio po założeniu.
4. Nie trawić tkanek zęba (kwas fosforowy wydłuża okres dojrzewania masy cementowej).
5. Przy głębokiej próchnicy użycie JRC jest możliwe tylko przy użyciu wkładek medycznych, w przeciwnym razie materiał będzie adsorbował płyn z odontoblastów do miazga.
6. Mała wytrzymałość na rozciąganie średnicowe, co prowadzi do niemożności użycia cementów do wypełniania ubytków na powierzchniach zgryzowych oraz w sytuacji, gdy obciążenie żucia rozkłada się w różny sposób na powierzchni wypełnienia wskazówki.
7. Szybkie ścieranie wypełnień JRC w porównaniu z wypełnieniami z kompozyty.
8. Brak estetyki.

Klasyfikacja materiału

Wyróżnia się następujące kategorie glasjonomerów:

1. "Klasyczny" (system proszkowy / płynny) do prac szpachlowych (cementowanie) protezy stałe).
2. Estetyka bogaty w dwutlenek krzemu. Służy do wypełniania ubytków klinowatych, próchnicy korzeni zębów przednich, ubytków III i V klasy (czarne).
3. „Wzmocniony” zawierają włókna, metale, kwasy i wilgoć. Stosowany do małych ubytków I klasy, wypełnianie zębów mlecznych, wypełnienia tymczasowe, stosowanie techniki kanapkowewypełnienie korzeni dystalnej grupy zębów.
4. Podszewka do układania pod amalgamat oraz złożony.
5. Cementy wodne (kwasy polikarboksylowe występują w postaci liofilizowanej w postaci proszku, a cieczą jest woda destylowana).
6. Hybrydowycementy podwójnie utwardzalne (zawierają lekki aktywator polimeryzacji - kamforchinon. Po fotoinicjacji powstaje mocny szkielet, a ostateczne utwardzenie następuje po 24 godzinach).
7. Cementy hybrydowe potrójnie utwardzalne (Vitremer, VOCO). Tutaj zachodzi reakcja światłoutwardzalna, chemiczna (dzięki mykokapsułkom z opatentowanym układ katalityczny, które ulegają zniszczeniu podczas mieszania materiału) oraz klasyczna reakcja polimeryzacji WCB.
8. Jednoskładnikowy polialkenany szklane w postaci past, modyfikowane żywicami materiałów kompozytowych (BisGMA, TegGMA itp.)

Podstawowe zasady pracy

„Klasyczny” GIC i aqua-cement stosuje się zgodnie z następującą technologią:

• potraktuj ubytek zęba odżywką, przytrzymaj przez 20 sekund, spłucz, osusz;
• dokładnie izolować ząb przed wilgocią podczas utwardzania wypełnienia (do 6 minut);
• mieszaj proszek i płyn przez 30-40 sekund, aby uzyskać błyszczącą jednorodną masę;
• dodać cement do ubytku zęba i zasymulować wypełnienie, mocno je kondensując wilgotną wacikiem lub korkociągiem ze sferyczną częścią roboczą;
• lakierujemy gotowe nadzienie i następnego dnia obrabiamy wiertłem.

Podwójnie utwardzalny GIC (typ „wklej-pasta”):

• wytrawić szkliwo kwasem fosforowym, osuszyć i odizolować ząb przed wilgocią, nałożyć spoiwo i polimeryzuj zgodnie z instrukcjami;
• wymieszać dwie pasty z tubki w proporcji zalecanej przez producenta;
• osusz jamę zęba, ostrożnie odizoluj ją od wilgoci;
• wprowadzić materiał do ubytku, dobrze go zagęszczając, cienką warstwą (do 1,5 mm) i naświetlić fotopolimeryzatorem przez czas określony w instrukcji;
• powtórzyć poprzedni punkt 2-3 razy, aż do osiągnięcia wymaganej objętości napełnienia;
• przetworzyć wypełnienie za pomocą wierteł i gumek.

Potrójnie utwardzalny JIC:

• wytrawić tkankę zęba kwasem fosforowym, spłukać i osuszyć ubytek;
• odizolować obszar roboczy od płynu ustnego;
• zadać system klejący zgodnie z instrukcją za pomocą mikroszczoteczki;
• przedmuchać wnękę, oświetlić obligacja;
• wymieszaj proszek i płyn, dodaj materiał do wnęki w jednej porcji, mocno go kondensując;
• do szlifowania i polerowania nadzień.

Cementy jednoskładnikowe modyfikowane żywicami kompozytowymi:

• wytrawiać tkankę kwasem fosforowym przez 40 sekund na szkliwie i 20 sekund na zębinie;
• zmyć żel trawiący, odizolować ząb od płynu ustnego, osuszyć ubytek;
• nałożyć wiązanie za pomocą mikroszczoteczki, przedmuchać ubytek zęba, naświetlić go fotopolimeryzatorem;
• nałóż materiał zgodnie z instrukcją, pocierając go mocno o ściany zęba;
• zapal każdą warstwę na czas określony w instrukcji;
• do szlifowania i polerowania nadzień.

TOP 10 glasjonomerów stosowanych w stomatologii

TOP 10 najlepszych JRC:

1. Vitremer, VOCO Jest jedynym cementem z potrójnym mechanizmem utwardzania. Posiada wysoką estetykę, jest łatwy w użyciu (nie wymaga aplikacji warstwa po warstwie). Służy do mocowania struktur w stomatologii ortopedycznej, uzupełnieniach.
2. Ionosit Baseliner - stosowany w technologii przekładkowej, jako uszczelka izolująca. Trzy razy silniejszy niż tradycyjne JRC.
3. Ionoseal - materiał światłoutwardzalny o podwyższonej wytrzymałości. Dobrze wiąże się z kompozytami.
4. Maks. rdzeń - materiał o wysokiej wytrzymałości, wzmocniony żywicami kompozytowymi. Służy do przywracania korony pod Szpilka.
5. LUTING RELYX - fotopolimeryzowalny materiał hybrydowy, stosowany do prac cementowych.
6. Fudji plus - cement modyfikowany kompozytem. Zapewnia mocne mocowanie metalowo-ceramicznych, bezmetalowych konstrukcji metalowych stosowanych w stomatologia ortopedyczna.
7. Fudżi IX - „pakowalny” cement szklano-polialkenowy o wysokiej odporności na ścieranie. Odnosi się do „klasycznych” cementów. Nadaje się do wypełniania ubytków klasy 1 i odbudowy korony zęba.
8. Podszewka Fudji - materiał światłoutwardzalny o niskim skurczu. Stosowany jako wkładka izolacyjna.
9. Fudji l - klasyczny SIC do prac lutowniczych (mocowanie struktur ortopedycznych).
10. Oś czasu - fotopolimeryzowany glasjonomer. Stosowany jako podkład pod kompozyty w uzupełnieniach.

Przydatna informacja

Należy pamiętać, że:

• przy użyciu JRC do amalgamatu grubość uszczelki musi wynosić co najmniej 1 mm;
• optymalnym okresem do cementowania szpilek i struktur ortopedycznych jest etap „naciągania nici”, kiedy to przy oderwaniu szpatułki cement tworzy nitki (jak guma do żucia);
• podczas pracy z „klasycznym” JRC ważne jest, aby wilgotność tkanki była optymalna, w tym celu jest ona suszona, aż zębina przybierze postać mokrego piasku („musującej” zębiny);
• cementy hybrydowe wymagają wytrawiania tkanek i systemów adhezyjnych;
• przygotowanie ubytku do wprowadzenia „klasycznego” GIC – za pomocą odżywki (roztwór z monomerem) zgodnie z instrukcją.

cement glasjonomerowy - materiał z wyboru przy zakładaniu wypełnień w przypadku próchnicy mnogiej, próchnica zębów mlecznych i z niezadowalającym hygiena jamy ustnejodkąd materiały te emitują fluor, co zapobiega rozwojowi procesu próchnicowego.

Wypełnienia JRC nie są tak mocne i estetyczne jak wypełnienia kompozytowe i nie są odporne na ścieranie, dlatego nie nadają się do odbudowy powierzchni zgryzowej lub brzegu siecznego zęba. Zapewniają jednak dobrą przyczepność brzeżną, prawie nie kurczą się i są nietoksyczne.

Również podczas montażu wypełnień glasjonomerowych nie należy obawiać się, że wypełnienie może spowodować kruszenie cienkich ścianek zęba pod wpływem gorącego jedzenia. Dlatego, chociaż kompozyty wyprzedzają GIC pod pewnymi cechami, cementy szklano-polialkenianowe z pewnością zajmują swoją niszę wśród materiałów do prac cementacyjnych, wypełniania zębów mlecznych, próchnicy korzeni zębów oraz do izolacji wkładki.