Cement dentystyczny Variolink: skład, właściwości i instrukcja użycia

Variolink - wieloskładnikowa stomatologia cement. Nabiera twardości w wyniku ekspozycji na światło i chemikalia. Stosowany jest jako środek utrwalający podczas montażu elementów odbudowy na obszarach zęba z ubytkami pochodzenia próchnicowego i niepróchnicowego.

Opis modyfikacji

Variolink to system złożony. Jego główną funkcją jest mocowanie uzupełnienia do powierzchni lub ubytku zęba. Mocowanie odbywa się metodą adhezyjną, w której przylegają powierzchnie dwóch odmiennych ciał.

Polimeryzacja jest przeprowadzana w celu przeniesienia materiału ze stanu plastycznego do stanu stałego. W tym celu pastę bazową Variolink miesza się z katalizatorem, po czym mieszaninę poddaje się działaniu promieniowania świetlnego.

Variolink jest oparty na zmodyfikowanej, zoptymalizowanej nanotechnologii dla uzupełnień TetricCeram. Specjalny zestaw wypełniaczy nadaje cementowi jego charakterystyczne cechy:

• zwiększona odporność na ścieranie;
• poprawiona nieprzepuszczalność promieniowania;
• doskonała wydajność świetlno-optyczna;
• długotrwałe uwalnianie związków zawierających fluor.

Producent oferuje kilka modyfikacji Variolink:

• Variolink N - ma poprawioną nieprzepuszczalność dla promieni RTG, oferowany jest w 7 kolorach;
• Licówka Variolink - stosowana jako środek do cementowania uzupełnień o grubości do 2 mm. Charakteryzuje się zwiększoną stabilnością koloru, poprawioną nieprzepuszczalnością na zdjęciach RTG oraz silnym mechanicznym wiązaniem z powierzchnią;
• Variolink Ultra to materiał do cementowania uzupełnień osadzonych końcówkami ultradźwiękowymi. Ma zwiększoną niezawodność dzięki ciągłemu uwalnianiu fluoru;
• Variolink II - najbardziej wszechstronny i popularny materiał wiążący, jest jednym z liderów wśród cementów dentystycznych;
• Variolink Esthetic to najbardziej zaawansowany produkt w linii. Spełnia najwyższe wymagania estetyczne.

Produkty Variolink są wytwarzane w Liechtensteinie przez Ivoclar Vivadent.

Poniższy artykuł opisuje charakterystykę i zastosowania na przykładzie Variolink II.

Kompozycja

Główną strukturę Variolink tworzą organiczny monomer (matryca) oraz nieorganiczne wypełniacze.

Matryca

Matryca składa się z systemu monomerów Bis-GMA, dimetakrylanu uretanu (UDMA) i dimetakrylanu glikolu trietylenowego (TEGDMA).

Bis-GMA (dimetakrylan bisfenolu A-glicylu) jest monomerem o wysokiej masie cząsteczkowej. Pełni funkcję utwardzacza, wykazując jednocześnie niski skurcz (5%).

Dimetakrylan uretanu (UDMA) to organiczny monomer. Obniża lepkość i przyspiesza polimeryzację, a także nadaje wytrzymałość mechaniczną i elastyczność.

Dimetakrylan glikolu trietylenowego (TEGDMA) jest organicznym monomerem. Znacząco obniża lepkość i przyspiesza polimeryzację.

Wypełniacze nieorganiczne

Wypełniacze nieorganiczne łączą łańcuchy polimerów i określają wytrzymałość, nieprzepuszczalność promieni rentgenowskich, skurcz i rozszerzalność cieplną kompozytu.

W Variolink wypełniacze nieorganiczne prezentowane są w postaci:

• szkło barowe;
• trifluorek iterbu;
• szkło krzemianowo-fluorkowe Ba-Al;
• sferoidalne tlenki mieszane.

Dodatkowe komponenty:

• katalizatory;
• stabilizatory;
• pigmenty.

Średnia wielkość cząstek to 0,7 mikrona.

Zabarwienie

Variolink jest dostępny w różnych kolorach. Każdy kolor ma numeryczny identyfikator Chromoscop. Istnieją również 3 poziomy lepkości.

Kolory pasty bazowej (Chromoskop / Lepkość):

• kolor wybielanych zębów wybielacz XL (010);
• przezroczysty (T);
• biały (110 / A1);
• biały nieprzezroczysty;
• żółty uniwersalny (210 / A3);
• brązowy (340 / A4).

Kolory katalizatora:

• żółty uniwersalny (210 / A3);
• przezroczysty (T).

Kolory katalizatora o wysokiej lepkości:

• żółty uniwersalny (210/A3).

Charakterystyka leku

Wskazania

Variolink służy do adhezyjnego mocowania następujących typów elementów odbudowy:

• wkładka / nakładka-zakładki;
• korony;
• klej bez metalu mosty;
• forniry;
• szpilki na kikuty.

Przeciwwskazania

Stosowanie tego cementu jest niedopuszczalne w następujących przypadkach:

• nie ma możliwości zorganizowania suchego miejsca pracy;
• nie ma możliwości dostosowania się do ustalonej technologii aplikacji;
• istnieje wyraźna reakcja alergiczna na materiał.

Skutki uboczne

Ogólnoustrojowe skutki uboczne nie zostały zidentyfikowane. W rzadkich sytuacjach można prześledzić osobistą reakcję alergiczną pacjenta. Prawdopodobne jest zapalenie miazgi zębowej w niezabezpieczonych ubytkach.

Interakcja z innymi substancjami

Związki fenolowe hamują polimeryzację. Należy wykluczyć stosowanie substancji o podobnych związkach.

Instrukcja użycia

Dopasowanie to proces walidacji, podczas którego proteza jest testowana w celu upewnienia się, że ma prawidłowy kształt do założenia. Jeśli dopasowanie dało pozytywny wynik, możesz zacząć naprawiać.

Dopasowanie uzupełnień i ich dalsze utrwalanie odbywa się w kilku krokach:

Krok 1. Usunięcie uzupełnienia tymczasowego

Na początek przygotowany obszar zęba, przygotowany do uzupełnienia, jest oczyszczany z tymczasowego cementu dentystycznego. Proces ten odbywa się za pomocą pędzla i pasty, bez oleju i fluoru. Następnie leczone obszary zęba myje się wodnym aerozolem.

Konieczne jest użycie tylko cementu, który nie zawiera Eugenolu, w przeciwnym razie polimeryzacja Variolink zostanie zahamowana.

Krok 2. Dopasowywanie

Kontrolę należy przeprowadzić na próbnej paście. Ważne jest, aby na tym etapie nie uszkodzić elementu odbudowującego, dlatego nie należy przeprowadzać okluzji. Jeśli zajdzie potrzeba szlifowania, musisz użyć wiertła diamentowego. Naciskanie na to powinno być minimalne. Po szlifowaniu powierzchnię należy wypolerować.

Krok 3. Izolacja

Aby odizolować jamę ustną podczas mocowania adhezyjnego, można użyć koferdamu - specjalnego szalika lateksowego, który mocuje się na zębach za pomocą metalowych zacisków - „zacisków”.

Krok 4. Przygotowanie odbudowy

Najpierw należy oczyścić uzupełnienie. Żel glicerynowy należy spłukać wodą, a następnie uzupełnienie osuszyć suchym, odtłuszczonym powietrzem. Wybrany rodzaj uzupełnienia przygotowujemy zgodnie z zaleceniami producenta.

Krok 5. Przygotowanie zębów i ubytków

Renowowaną powierzchnię myje się wodnym sprayem i suszy. Następnie w miejscach styku zakłada się taśmę ochronną za pomocą klinów międzyzębowych. Zastosowanie taśmy ochronnej eliminuje trawienie sąsiednich zębów i ułatwia usuwanie nadmiaru Variolink.

Przygotowane szkliwo i zębinę traktuje się kwasem fosforowym za pomocą jednorazowego pędzelka. Kaniula służy do leczenia niedostępnych miejsc. Jako kwas fosforowy można zastosować 37% Total Etch. Należy go trzymać przez 15-30 sekund na szkliwie i 15 sekund na zębinie.

Obrobione powierzchnie należy dokładnie spłukać wodą przez 5 sekund. Nadmiar wody jest usuwany w jeden z następujących sposobów:

• suche powietrze;
• wysokowydajna laweta;
• aplikator.

Ważne jest, aby nie wysychać zębina i utrzymuj wilgotną powierzchnię. Po wytrawieniu szkliwo powinno przybrać jasny biały kolor. Jeśli ten efekt nie zostanie osiągnięty, proces trawienia należy powtórzyć.

Po przygotowaniu powierzchni nakłada się klej Excite DSC lub Syntac.

Krok 6. Aplikacja systemu kompozytowego

Na mieszalniku przygotowuje się mieszaninę bazy Variolink i katalizatora w stosunku 1:1. Mieszanie przeprowadza się szpatułką przez 10 sekund. Gotową mieszankę należy nałożyć w ciągu 3,5 minuty (w temperaturze 37°C).

Zalecenia

Katalizator dobierany jest w zależności od stopnia lepkości, w zależności od przypadku: montaż koron – niska lepkość, montaż licówek i wkładów – wysoka. Jeżeli po preparacji kolor zęba zmienił się, należy zastosować nieprzezroczystą pastę. Posiada najlepsze właściwości maskujące.

Do montażu fornirów używa się tylko pasty bazowej, nie jest potrzebny katalizator. Polimeryzacja zachodzi wyłącznie pod wpływem światła. Pastę nakłada się za pomocą końcówki aplikacyjnej.

Krok 7. Instalacja renowacji

1. Zakładki wkładki / wkładki. Przygotowaną mieszankę nakłada się pędzelkiem do ubytku zęba. Aby zapobiec tworzeniu się pęcherzyków powietrza, Variolink nakłada się również na stykającą się część uzupełnienia.
2. Korony i mosty. Przygotowaną mieszankę nakłada się na stykającą się część uzupełnienia. Aby zapobiec tworzeniu się pęcherzyków powietrza, na przygotowany ząb nakłada się również cement.
3. Licówki. Przygotowany Variolink nakłada się na oszlifowany ząb, a w razie potrzeby również na licówkę. Pastę nakłada się za pomocą końcówki aplikacyjnej

Cechy instalacji:

• Początkowo uzupełnienie jest instalowane pod niskim ciśnieniem. Nadmiar Variolink usuwa się za pomocą pędzla;
• przy montażu dużych uzupełnień konieczne jest usunięcie całego nadmiaru mieszanki w okresie pracy;
• Uzupełnienie należy docisnąć i utrzymać w tym stanie przez kilka minut. Pojawiający się nadmiar cementu należy usunąć;
• Aby ułatwić usuwanie nadmiaru, uzupełnienie należy mocować punktowo za pomocą lampy polimeryzacyjnej. Ekspozycja na światło odbywa się przez 10-20 sekund;
• po wstępnym utrwaleniu nadmiar mieszanki usuwa się ze strefy dziąsłowej. Ważne jest, aby nie usuwać warstwy bazowej Variolink wraz z nadmiarem.

Krok 8. Polimeryzacja

Polimeryzację Variolink prowadzi się krok po kroku. Na każdą sekcję trzeba poświęcić 40 sekund. Powinieneś zacząć od stykających się części.

Zewnętrzna warstwa 50 mikronów nie polimeryzuje w wyniku oddziaływania z tlenem. Jest to tak zwana warstwa hamowana. Możesz go wyeliminować w następujący sposób:

1. Niewielki nadmiar pozostaje przed polimeryzacją. Spowoduje to usunięcie nieutwardzonej warstwy podczas końcowego wykończenia.
2. Po usunięciu nadmiaru, ale przed polimeryzacją, na brzegi uzupełnienia nakładany jest żel glicerynowy. Dzięki temu unika się pojawiania się warstwy zahamowanej.

Krok 9. Zabieg wykończeniowy. Polerowanie

Etapy przetwarzania:

• spolimeryzowany nadmiar usuwa się za pomocą wykańczającego narzędzia diamentowego o wielkości ziarna nie większej niż 25 mikronów;
• na stykających się częściach zastosowano paski polerskie;
• po usunięciu nadmiaru sprawdzane są kontakty zgryzowe zębów i, jeśli to konieczne, dokonywana jest korekta;
• brzegi uzupełnienia polerowane są politurami silikonowymi.

Krok 10. Lokalne zastosowanie fluorków

Ostatnim etapem utrwalania uzupełnień jest proces nasycania twardych tkanek zęba pierwiastkami fluorowymi. Odbywa się to poprzez nałożenie specjalnych płynów na szkliwo (np. Fluor Protector).

Środki ostrożności i przechowywanie

W procesie pracy z Variolink konieczne jest wykluczenie interakcji pasty ze skórą, błoną śluzową, oczami. Niespolimeryzowana pasta powoduje podrażnienia i zwiększa wrażliwość organizmu na metakrylany.

Nie zaleca się używania Variolink po upływie daty ważności. Konieczne jest przechowywanie katalizatora w temperaturze 2-8C. Po użyciu pasty strzykawki należy natychmiast zamknąć, aby uniknąć przedwczesnej polimeryzacji.

Wreszcie

Variolink był używany na całym świecie ponad 30 milionów razy. Wskazuje to na duże zaufanie pacjentów i lekarzy do tego materiału. Bogate doświadczenie Ivoclar Vivadent i najnowsze osiągnięcia zapewniają najwyższą jakość uzupełnień protetycznych.

Trochę o producencie

Ivoclar Vivadent to międzynarodowa firma produkująca szeroką gamę najnowocześniejszych produktów stomatologicznych. Firma rozpoczęła swoją działalność w 1923 roku od produkcji protez zębowych. Dziś jest wiodącym producentem na światowym rynku stomatologicznym. Siedziba główna znajduje się w Shan w Liechtensteinie.

Organizacja posiada 25 biur w różnych krajach, personel to 3,5 tys. ludzi, a produkty dostarczane są do setek krajów na całym świecie. Firma jest właścicielem największego ośrodka naukowego. Zespół wykwalifikowanych specjalistów na co dzień uczestniczy w tworzeniu kompletnych rozwiązań dla stomatologii oraz współpracuje z wiodącymi światowymi uniwersytetami. Firma jest również właścicielem znanego na całym świecie Centrum Edukacji Stomatologicznej Shan (ICDE).

Firma produkuje:

• protezy;
• kleje;
• cermetale;
• ceramika bezmetalowa;
• materiały wypełniające;
• materiały mocujące;
• przywrócenie;
• materiały tymczasowe;
• narzędzia i wyposażenie.