Mikrostomia: etiologia, fotografia, ortopedyczne metody leczenia (protetyka)

Mikrostomia (mikro – mikro, stomia – usta) to anomalia rozwojowa charakteryzująca się zwężeniem otworu jamy ustnej. Rozwija się w wyniku stresu mechanicznego lub zaburzeń wewnątrzmacicznych.

Wraz z rozwojem takiej choroby po stronie śluzowej jamy ustnej pojawiają się blizny, które wpływają na tkanki miękkie w okolicy policzków, co powoduje „zaciśnięcie” szczeliny w jamie ustnej.

Etiologia choroby

Formy do mikrostomii:

1. Wrodzona - rzadka forma, która rozwija się z powodu naruszenia rozwoju płodu w macicy.
2. Nabyte - pojawia się za życia w związku z pewnymi przyczynami.

Nabyta mikrostomia nigdy nie może stać się dziedziczna ani przekazywana przez kontakt z chorym.

Powody pozyskania formy:

• uderzenie mechaniczne w obszary znajdujące się w pobliżu ust;
• operacje zmiany wyglądu;
• operacja usunięcia guza na twarzy lub zapalenie szpiku;
• oparzenia, które można zlokalizować na twarzy;
• ropne zapalenie, procesy wrzodziejące;
• toczeń gruźliczy;
• twardzina układowa.

Osoba z mikrostomią ma ograniczone możliwości otwierania ust, jedzenia, a nawet mówienia.

Objawy, których nie można przeoczyć

Osoba bez specjalistycznego wykształcenia może zauważyć objawy takie jak:

• niezdolność do jedzenia i gryzienia;
• zewnętrzne zmiany na twarzy, rysy stają się grubsze;
• usta stają się mniejsze.

Podczas badania lekarz może zauważyć:

• zmiany w układzie zębów i szczęki;
• wąska szczelina w ustach.

Objawy mikrostomii na zdjęciu:

Metody leczenia

Istnieje kilka opcji leczenia tej choroby:

• chirurgiczny;
• ortopedyczny.

Przy wyborze metody leczenia liczy się stan jamy ustnej. Przed zaleconym leczeniem dentysta musi:

• przeprowadzić oględziny i przy pomocy specjalistycznego sprzętu;
• usuń uformowane płytka na zębach;
• wylecz wszystkie zęby, które tego potrzebują.

Chirurgiczny

To leczenie jest priorytetem dla tych, którzy otrzymali mikrostomię z powodu oparzenia lub powstania ropnego.

Etapy interwencji chirurgicznej:

1. Wstęp znieczulenieaby pacjent stracił wrażliwość.
2. Cięcie powstałych zrostów.
3. Przywrócenie normalnego poziomu jamy ustnej. Odbywa się to tylko przy cięciach co 1-2 centymetry, w zależności od odległości.
4. Tworzą część skóry w formie pętli i chowają się za policzkiem.
5. Tkanina jest również formowana od góry i od dołu.
6. Wewnętrzna część jest odwrócona na lewą stronę i przymocowana do wyciętych części.
7. W celu utworzenia normalnej wargi na uformowane rany nakłada się część zszytą.

Zdecydowanie odradza się stosowanie interwencji chirurgicznej u pacjentów z chorobami przewlekłymi, po których pojawiły się już blizny o gęstej strukturze.

Przepisując metodę leczenia, lekarz bierze pod uwagę:

• wiek pacjenta;
• stan zdrowia;
• obecność wykonywanych operacji i znieczulenia.

W przypadku niektórych chorób zabrania się wykonywania operacji, na przykład:

• z toczniem gruźliczym;
• białaczka;
• choroba tkanek, w wyniku której wpływają na naczynia i skórę.

W szpitalu pacjent spędza średnio 4 dni, ale wszystko zależy od stanu zdrowia.

Wyniki leczenia:

a - wyraźne wywinięcie dolnych powiek i ciężka mikrostomia; b - po I etapie rekonstrukcji: usunięto wywinięcie powiek dolnych i mikrostomię; c - po 3 etapach leczenia: eliminuje się bliznowate zniekształcenie nosa i tworzą się brwi.

Ortopedyczne (protetyka)

Protetyka przy mikrostomii nie wolno robić z:

• utrata elastyczności skóry przy ustach;
• obecność narośli na twarzy, powstałej w wyniku oparzenia lub innej natury.

W przypadku protetyki konieczne jest pobranie wycisku:

1. Specjalistyczny materiał jest wprowadzany w jeden z obszarów (prawy lub lewy).
2. Gdy materiał nabierze kształtu, zostaje wyjęty.
3. Te etapy są realizowane z drugiej strony.
4. Oba projekty łączą i formują model.

Ortopedyczny metody leczenia stosuje się, gdy choroba jest zaniedbana. Protezy może być cały lub składany. Składane stosuje się, gdy nie ma możliwości włożenia całej konstrukcji do ust. Konstrukcja montowana jest bezpośrednio w ustach i może składać się z dwóch lub trzech części, które są połączone ze sobą rurkami lub specjalistycznymi szpilki. System mocowania w tym przypadku jest teleskopowy (jeden z najbardziej niezawodnych).

Na wielkość konstrukcji mogą wpływać:

• obecność blizn, ich gęstość i wielkość;
• stan zębów;
• charakter choroby (początkowy lub zaawansowany).

Oprócz składanej protezy dostępna jest również składana proteza mocująca. Składa się z dwóch części, które połączone są ze sobą przednim elementem. Zainstaluj w ten sposób:

• część ust;
• załóż protezę, mocując ją na szczęce.

Najważniejszym punktem w leczeniu mikrostomii jest wybór konstrukcji protezy. Nie powinna krzywdzić pacjenta w procesie jedzenia i przestrzegania zasad. higiena jamy ustnej.

Instalowane konstrukcje powinny być jak najmniejsze i jak najbardziej wygodne.

Protetyka z nieusuwalnymi konstrukcjami protetycznymi ubytków koron zębowych i częściowej utraty zębów w obszarach bocznych jest trudna w stosunku do znieczulenia miejscowego i przygotowanie zęba pod koronami. Czasami mosty nie wydaje się możliwe.

Wycofanie wydruki przy mikrostomii komplikuje ją utrata elastyczności tkanek miękkich otaczających otwór w jamie ustnej. Niektórzy pacjenci mają ubytek wyrostka zębodołowego lub przykurcz żuchwy.

Dla pacjentów z mikrostomią protezy ruchome są wykonane z obniżoną podstawą. Zaleca się stosowanie odlewanej metalowej podstawy. W przypadku mikrostomii metoda pobierania wycisku ma pewne niuanse. Określa się go w zależności od wielkości otworu ust. Odcisk można uzyskać za pomocą standardowej łyżki dziecięcej lub zwykłej łyżki, która jest przecięta na dwie połówki. Odciski pobierane są osobno z każdej strony, po czym model jest łączony i odlewany. Podstawa jest wykonana osobno dla prawej i lewej połowy szczęki. Czasami dwie połówki protetyczne są połączone protakrylem bezpośrednio w jamie ustnej.

Prognoza

Mikrostomia to poważny stan. Im szybciej pacjent zwróci się o pomoc, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że wada zmieni swój wygląd.

Wczesne leczenie chirurgiczne lub ortopedyczne nie pozostawi śladu po chorobie.

Przez długi czas istniejące blizny powodują deformację uzębienia i zniekształcenie twarzy, co prowadzi do zaburzeń psychicznych. Wszystko to utrudnia wybór projektu i wykonywanie manipulacji ortopedycznych. Czasami lekarzowi trudno jest nawiązać kontakt psychologiczny z pacjentem.

Na rokowanie ma również wpływ wiek pacjenta.

Profilaktyka

Nie ma konkretnych środków zapobiegających mikrostomii.

Niespecyficzne obejmują:

1. Planowanie ciąży i zdrowy styl życia. Surowo zabrania się palenia, picia alkoholu, denerwowania się.
2. Musisz być bardziej ostrożny, aby uchronić się przed urazami mechanicznymi i uszkodzeniami.
3. Przy minimalnej zmianie w jamie ustnej należy bezzwłocznie zwrócić się o pomoc do specjalisty.

Jeżeli w leczeniu zastosowano konstrukcje, to należy je monitorować. fiksacja oraz higiena, nie powinny się kołysać i wyskakiwać.

Wszystkie urazy, które mogą spowodować mikrostomię, muszą zostać wyleczone i przedstawione lekarzowi na czas.