Test Herbsta: wycisk funkcjonalny pojedynczej łyżki w stomatologii, szczególnie w przypadku bezzębnych szczęk

Test Herbsta to zabieg, którego istotą jest wykonanie w stomatologii indywidualnej łyżki wyciskowej, która służy do dalszej protetyki i ustawiania zębów.

Przeprowadza się go dla każdego pacjenta osobno. Dzięki temu możliwe jest uwzględnienie wszystkich cech jego szczęki, co pozwala uzyskać dobry produkt dla dentysty do wykonywania dalszych manipulacji.

Technika pobierania wycisku Herbsta

Klasyfikacja Gavrilova robienia wrażeń nazywa metodę Herbsta szczęka górna i dolna podział funkcjonalny. Powstałe produkty pasują równomiernie do pól protetycznych. W tym celu montowana jest indywidualna łyżka dentystyczna.

W tym samym czasie następuje uwolnienie ogłowia na policzkach, dolnej wardze i języku z tworzeniem rowków wzdłuż krawędzi produktu. Guzki śluzowe są całkowicie lub częściowo pokryte. To zależy od ich wielkości i lokalizacji.

Ważnym punktem jest nakładanie się fałszywych linii szczękowo-gnykowych przy zachowaniu możliwości wydzielania śliny przez przewody podżuchwowe żołądź. Podczas tworzenia niestandardowych łyżek dla

bezzębne szczęki należy wziąć pod uwagę możliwe zmiany w budowie dziąseł.

Głównym materiałem do wyjaśnienia granic wycisku jest gips. Również dentyści mogą używać silikonu, co pozwala na długie korzystanie z jego właściwości plastycznych.

Wycisk żuchwy

Wycisk funkcjonalny wykonywany jest w 6 etapach:

1. Pierwszemu testowi towarzyszy montaż przedmiotu obrabianego na dolnej szczęce. Następnie pacjent zakrywa usta i połyka ślinę. Podczas tej manipulacji mięśnie, które ściskają gardło, kurczą się. Upuszczeniu łyżki towarzyszy jej dystalne skrócenie.
2. W drugim etapie język pacjenta spoczywa najpierw na lewym policzku, a następnie na prawym. Upuszczając przedmiot, należy go skrócić w pobliżu wewnętrznych ukośnych linii.
3. Trzecie badanie wykonuje się dotykając językiem pacjenta do kącików ust. Gdy łyżka jest przesunięta, zmniejsza się w strefach 3, 4 i 5 po stronie jamy ustnej.
4. W czwartym etapie pacjenci wystawiają języki i próbują sięgnąć do nosa. Następnie język jest noszony nad górną wargą. Podczas tych manipulacji mięśnie podbródka są napięte. Jeśli łyżka jest przesunięta, należy ją skrócić o przednie zęby od strony ust.
5. Odcisk anatomiczny w piątym teście jest determinowany napięciem mięśni skrzydłowo-żuchwowych przy szerokim otwarciu ust. Urządzenie jest skrócone dystalnie.
6. Szósty test służy do wyizolowania granicy przedsionkowej produktu. Pacjent cofa policzki, a przy przemieszczeniu wykonuje skrócenie w strefie 6, 7 i 8 zębów. Następnie pacjent wyciąga usta za pomocą rurki. Napięcie mięśni podbródka pomaga upuścić łyżkę, po czym odbywa się to w odpowiednim obszarze.

Wrażenie z górnej szczęki

Zabieg składa się z 4 etapów, według nowoczesnych klasyfikacji poszczególnych wycisków z wykorzystaniem testów funkcjonalnych. Pierwszy test polega na umieszczeniu łyżek na górnej szczęce. W tym celu pacjent szeroko otwiera usta. Ze względu na przemieszczenie produktu skraca się za guzkiem modułowym.

Podczas drugiego badania pacjent cofa policzki. Opadaniu z pasmami policzkowymi towarzyszy zmniejszenie wielkości łyżki o 6, 7 i 8 zębów, w których znajduje się strefa mięśni policzkowych.

W trzecim etapie górna warga jest ściągana w dół i do przodu. Ze względu na przemieszczenie łyżki skraca się przy zębach III, IV i V.

Podczas czwartego indywidualnego badania pacjent wyciąga usta rurką. Po przemieszczeniu ulega skróceniu przy 12 zębach przy mięśniach siekaczy.

Przeprowadzenie testów funkcjonalnych według Herbsta uważa się za zakończone w przypadku braku przemieszczeń. Dopasowanie odbywa się ruchami z ostrożnymi ruchami, aby uniknąć znacznych redukcji granic podstawy.