Konsekwencje wejścia i operacji usunięcia materiału wypełniającego z zatoki szczękowej

Aby zrozumieć, w jaki sposób kompozycja wypełniająca okazuje się znajdować w zatoce szczękowej, należy przypomnieć strukturę kości szczęki. I fakt, że nie jest to formacja monolityczna, ale zawiera w swojej grubości jamę szczękową (zatok), zwaną również przez autora jamą szczękową. Ale ta jama nie jest jedyną dostępną w górnej szczęce.

Kość tworzy proces zwany wyrostkiem zębodołowym, w dosłownym tłumaczeniu: komórkowy. A komórki „plastra miodu” mają pomieścić korzenie zębów. Korzenie, umieszczone w zagłębieniach dokładnie odpowiadających ich kształtowi i długości - komórki zębowe lub zębodołowe, zapobiegają wyrywaniu i wypadaniu zębów ze szczęki.

System ubytków w górnej szczęce jest podobny do duplexu - mieszkania na dwóch poziomach. Na piętrze znajduje się obszerna, pusta sala jamy szczękowej. Poniżej znajduje się wiele wąskich pionowych jamek zębodołowych. Nie są to kanały przelotowe, ale otwory o ograniczonej głębokości (wysokości). Żyją tu zęby, gęsto wypełniając przestrzenie otworów z korzeniami wyrastającymi ku górze.

Ale czasami korzenie zęba są zbyt długie i po przejściu przez całą grubość szczęki mogą trafić do jamy szczękowej. Jej dno (podłoga) jest bowiem jednocześnie sufitem dla komórek zębowych górnej szczęki. Jest to równoznaczne z przypadkiem, gdy lokator niższego poziomu jest zbyt wysoki, przebijając się głową przez sufit i znalazł się w pokoju na piętrze.

Drogi penetracji

Zęby z korzeniami, które wniknęły do ​​„górnego pokoju” lub zatrzymały się pod „dywanem” na jego podłodze (pod błoną śluzową zatoki szczękowej), mogą ulec zapaleniu. A potem wymagane jest ich leczenie przez dentystę.

Wyleczyć pulpitis, lekarz musi nie tylko usunąć miazgę zęba (miazgę) z jamy-komory w jego jelitach. Musi oczyścić z niego kanały korzeni zębów, przepuszczając je do wierzchołków. Następnie przepuszczone kanały są uszczelniane - wypełniane masą wypełniającą i - bardzo szczelnie, szczelnie, tak aby w kanałach nie pozostały puste przestrzenie.

Ponieważ materiał wypełniający wstrzykiwany jest pod ciśnieniem, jego część przez kanał wierzchołkowy (zakończona otworem na wierzchołku korzenia zęba) może wnikać do zatoki szczękowej.

Dostanie się obcych cząstek do jamy szczękowej (lub zatoki) jest również możliwe podczas podnoszenie zatok - operacje wstrzyknięcia materiału do szczęki w celu augmentacji kości z późniejszą instalacją implantu.

Objawy obecności ciała obcego

Przy małej objętości i całkowitej sterylności kompozycji wypełniającej, która wpadła do zatoki górnej szczęki, nie jest w stanie wywołać podrażnienia i zapalenia błony śluzowej. W tym przypadku jego pobyt tam, wykryty wyłącznie metodą rentgenowską, nie wymaga środków do jego wydobycia.

W wariancie, w którym mimo wszystko zaczyna się stan zapalny, pojawiają się objawy zapalenia zatok - podrażnienie błony śluzowej spowodowane próbą wydalenia ciała obcego z jamy.

Wyraża się:

• różne bóle: w postaci ciężkości w górnej szczęce lub uczucia transfuzji w jej wnętrzu z ostrą zmianą pozycja głowy (przechylanie, obracanie), pojawianie się bolesnych odczuć podczas żucia, podczas zamykania szczęki;
• pojawienie się wydzieliny z jamy nosowej (najpierw surowicza, potem ropna o odpowiednim zapachu i smaku, odczuwana przy wciąganiu z nosogardzieli do ust przy wydmuchiwaniu nosa, połykaniu);
• pojawienie się oznak procesu zapalnego w ciele: wzrost temperatury, zmęczenie, bóle ciała, bóle głowy, nudności, zawroty głowy, senność.

Ale jeśli zwykłe zapalenie zatok jest w stanie przejść z przyjmowania leków, to obecność ciała obcego, które spowodowało i utrzymuje stan zapalny w zatoce nosowej, wymaga jej bezbłędnego usunięcia.

Konsekwencje ciała obcego w zatoce

W przypadku pozostawienia materiału wypełniającego w zatoce szczękowej mogą wystąpić powikłania w postaci:

• przewlekłe zapalenie zatok - pojawienie się ogniska infekcji drobnoustrojowej i źródło ciągłego zatrucia organizmu;
• zapalenie kości i szpiku szczęki;
• tworzenie przetoki - komunikacja z jamą ustną (w wyniku nacisku masy wypełniającej na dno zatoki).

Biorąc pod uwagę bliskość zatoki szczękowej do oczodołu i trąbki Eustachiusza (słuchowej), zapalenie w niej może powodować:

• zapalenie ucha środkowego - mikrobiologiczne uszkodzenie struktur ucha środkowego i wewnętrznego z utratą słuchu i poczucia równowagi;
• uszkodzenie struktur narządu wzroku.

Najbardziej groźnym powikłaniem zapalenia zatok (gdy infekcja przenosi się z zatoki szczękowej do innych zatok przynosowych podczas kichania, kaszlu) jest infekcja jamy czaszki z rozwojem:

• zapalenie opon mózgowych;
• zapalenie mózgu.

Jak to się diagnozuje?

Często pacjent, nie kojarząc rozwoju zapalenia zatok z manipulacją stomatologiczną, zasięga porady u Lekarz laryngolog potwierdza istnienie choroby wykonując rhinoskopię lub endoskopię jamy nosowej i akcesoriów zatoki.

Ale te metody nie są w stanie zidentyfikować prawdziwej przyczyny zapalenia zatok - obecności ciała obcego w zatoce szczękowej. Ze względu na znaczną gęstość, kompozycje stosowane w wypełnieniach dentystycznych są: nieprzepuszczalne dla promieni rentgenowskich, co pozwala zobaczyć je na zdjęciu w postaci cieni bardziej intensywnych niż tkanki zębów i kości szczęki.

W związku z tym zastosowanie radiografii jest warunkiem wstępnym kontroli jakości wypełnienia, podnoszenia zatok i innych zabiegów w obszarze przylegającym do zatoki szczękowej.

Jeszcze bardziej informacyjnym sposobem diagnozowania tego problemu jest metoda tomografii komputerowej.

Operacje wydobywcze

Mówienie o możliwości leczenia czysto zachowawczego w rozwoju tego powikłania po interwencji stomatologicznej nie jest jest to konieczne - bez usuwania substancji wypełniającej, która utrzymuje błonę śluzową zatok w stanie podrażnienia, efekt tego nie jest Wola.

Operacja usunięcia ciała obcego z zatoki szczękowej jest możliwa przy użyciu jednej z technik:

• otwieranie przedniej ściany wnęki z boku przedsionek;
• tworzenie dostępu przez kanał zębodołowy zęba problemowego.

Małe ciała obce są usuwane za pomocą endoskopu, większe ciała obce wymagają większej skali operacji. W obecności ropnego detrytusu usuwa się go z ubytku przez odessanie, a następnie wielokrotne płukanie roztworem antyseptycznym.

Zabieg wykonywany jest pod kontrolą RTG, przy użyciu odpowiedniej metody znieczulenia w poradni ambulatoryjnej (o małej złożoności operacji) lub na oddziale chirurgii szczękowo-twarzowej.

Leczenie zachowawcze

Ma zastosowanie zarówno podczas przygotowania interwencji chirurgicznej, jak i bezpośrednio po jej wykonaniu, i ma na celu maksymalne zminimalizowanie aktywności miejscowego procesu zapalnego.

Jeśli nie jest możliwe natychmiastowe usunięcie materiału wypełniającego z zatoki szczękowej leczenie terapeutyczne polega na powstrzymywaniu agresji drobnoustrojów aż do osiągnięcia korzystnego czasu do operacji.

Powody odroczenia operacji to:

• początek i przebieg ciąży;
• rozwój ostrego procesu zapalnego (w tym zakaźnego);
• brak odporności;
• zaburzenia mechanizmów krzepnięcia krwi;
• nietolerancja niektórych leków.

Zestaw środków obejmuje stosowanie leków o działaniu:

• antybakteryjny - hamujący rozwój patogennej flory bakteryjnej;
• przeciwzapalne – zmniejszające aktywność niszczenia tkanek, dostosowujące organizm do danego poziomu metabolizmu;
• lek przeciwhistaminowy – zmniejszający obrzęki i zapobiegający nadprodukcji wydzielin gruczołów śluzowych, a także pojawieniu się reakcji alergicznych na stosowane antybiotyki;
• miejscowy środek antyseptyczny - pomagający usunąć nadmiar śluzu z zatoki podczas jej mycia.

Profilaktyka

Aby zapobiec przedostawaniu się związków wypełniających do zatoki szczękowej, konieczne jest doskonalenie umiejętności posługiwania się technikami stomatologicznymi na tym etapie obróbki zęba.

Oprócz kontroli dotykowej nad procesem, kontrola rentgenowska jest wymagana dla wszystkich manipulacji na górnej szczęce (oprócz wejścia w w jamie szczękowej kompozycji wypełniającej, istnieje możliwość wepchnięcia w nią fragmentu korzenia zęba ze względu na jego kruchość lub próchnicę tekstylia).

Sprzęt stomatologiczny musi być sprawny i w pełni zdatny do swojego celu. Mówiąc o odpowiedzialności dentysty, nie można nie wspomnieć o zainteresowaniu pomyślnym wynikiem leczenia samego pacjenta.

Doprowadzenie zębów i szczęk do stanu awaryjnego niekoniecznie jest wynikiem przewlekłych wyniszczających chorób i wrodzonych cech tkanek jamy ustnej. Zaniedbywanie norm higieny osobistej, ignorowanie potrzeb zębów do leczenia, odmowa zastosowania protetyki to jedno gleba, na której pielęgnowane są kolejne problemy jamy ustnej, zarówno emocjonalne, jak i budżetowy.

Koszt operacji

Cena tej usługi w Petersburgu, biorąc pod uwagę niską inwazyjność sprzętu endowideochirurgicznego stosowanego w klinikach dentystycznych miasta, wynosi około 10 tysięcy rubli. Konkretny koszt operacji usunięcia materiału wypełniającego z zatoki szczękowej zależy od stopnia skomplikowania przypadku i skali interwencji.

Koszt wstępnej konsultacji z endowideochirurgiem to kwota 1 tys. rubli, cena tomografii komputerowej (komputer tomografia) jednej (górnej) szczęki w wersji 3D to 1200 rubli (z darmową rejestracją otrzymanych danych) na dysk).

Przy drugim badaniu w ciągu 30 dni koszt konsultacji z lekarzem specjalistą wynosi 2 tysiące rubli. W przypadku endoskopowego badania wideo dowolnej naturalnej jamy czaszki pobierana jest kwota 1800 rubli.

Za jednostronną operację zatoki szczękowej (otwarcie zatoki) z konta pacjenta pobiera się ok. 21 tys., z usunięciem ciało obce poprzez naturalne zespolenie z jamą nosową pod kontrolą endoskopową - ok. 19 tys. rubli.

Tylko dentysta może kompetentnie odpowiedzieć na cały szereg pytań związanych ze zdrowiem (i złym stanem zdrowia) zębów. Dlatego wizyta w gabinecie dentystycznym przynajmniej raz w roku powinna stać się czymś więcej niż tylko jednym ze standardów. higiena osobista, ale środek zapobiegawczy, aby uniknąć kolejnych kosztownych i moralnie kosztownych leczenie.