Zapalenie stawów skroniowo-żuchwowych: przyczyny, objawy i leczenie TMJ

Dolna szczęka łączy się z czaszką przez staw zwany skroniowo-żuchwowy (TMJ). Jego zadaniem jest zapewnienie ruchu żuchwy.

TMJ zapalenie stawów to stan zapalny elementów stawowych, któremu towarzyszy ból i zmniejszona ruchomość dolnej części twarzy.

Przyczyny zapalenia stawów skroniowo-żuchwowych

Artretyzm charakteryzuje się stopniowo postępującym stanem zapalnym, który zaczyna się w torebce stawowej i w przypadku niewystarczającej ilości środków terapeutycznych przechodzi na pozostałe elementy stawu.

Patologia może rozpocząć się w postaci ostrej, z długotrwale rozwijającym się stanem zapalnym przeradza się w przewlekły. Urazy urazowe lub infekcje mogą wywołać początek zapalenia stawów. Często staje się komplikacją pewnych patologii.

Początek zapalenia stawu żuchwy jest wywoływany przez:

1. Wrodzone wady rozwojowe, które przyczyniają się do stanu zapalnego.
instagram viewer
2. Procesy zakaźne. Mikropatogeny dostają się do stawu przez krwiobieg, z sąsiednich narządów (kontakt) lub bezpośrednio. Ogólna infekcja szkarlatyną, zapalenie migdałków, kiła, inne patologie prowadzą do uszkodzenia TMJ w sposób krwiotwórczy. Infekcję kontaktową obserwuje się, gdy infekcja znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie ślinianki, ropnie twarzy, ropne zapalenie ucha środkowego, zapalenie przyusznic. Infekcja wnika bezpośrednio do stawu podczas urazów, zabiegów medycznych, złamań.
3. Przy ogólnym uszkodzeniu stawów spowodowanym przez reumatoidalne zapalenie stawów, stan zapalny może dotrzeć do TMJ.
4. Urazową formę utrwala się w przypadku stłuczeń i urazów kości twarzy. Urazy powstają w wyniku uderzeń w twarz, ze zbyt dużym otwarciem ust. Zapalenie stawów można łączyć z uszkodzeniem naczyń zasilających staw.
5. Patologie endokrynologiczne - nadczynność tarczycy, rak tarczycy.
6. Zatrucia i upojenia spowodowane przez nich.
7. Brak mikro- i makroelementów, hipowitaminoza.

Forma reaktywna występuje po infekcjach - chlamydii, różyczce i innych. Jednocześnie w strukturach stawu może nie być mikropatogenów, stan zapalny jest konsekwencją choroby i jej powikłaniem.

Klasyfikacja zapalenia stawów TMJ

Klasyfikacji zapalenia stawów szczęki dokonuje się na podstawie przyczyn prowadzących do zapalenia stawu:

1. Zakaźny niespecyficzny. Jest to spowodowane infekcjami - grypą, zapaleniem migdałków, chorobami uszu czy jamy ustnej. Mikropatogeny przenikają do tkanek stawu przez kontakt, bezpośredni lub z krwią.
2. Zakaźny specyficzny. Zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego staje się konsekwencją długotrwałej patologii zakaźnej - gruźlicy, kiły.
3. Reumatoidalny. Jest to konsekwencja reumatyzmu, który opanował cały aparat stawowy.
4. Reaktywny. Przebiega bez zakaźnej zmiany struktur stawowych, ale jest konsekwencją przeniesionych chorób zakaźnych - meningokoków, zapalenia jelit, ureaplazmozy i innych.
5. Traumatyczny. Wstrząsy, zwichnięcia, nieudane otwarcie ust, zabiegi medyczne mogą uszkodzić integralność stawu i wywołać stan zapalny.

Zaawansowanemu zapaleniu stawów żuchwy towarzyszy nagromadzenie ropnego lub surowiczego wysięku i wymaga natychmiastowego leczenia. Choroba występuje częściej u osób nie starszych niż w średnim wieku.

Objawy i diagnoza

Choroba przebiega z ciągle narastającym zespołem bólowym. Przy każdym ruchu żuchwy, w tym prostej próbie otwarcia ust, bolesność gwałtownie wzrasta, promieniuje do tyłu głowy lub języka, często do ucha, skroni. Z powodu bólu górnej części twarzy zapalenie stawów jest czasami określane jako zapalenie stawów szczęki, chociaż nie ma takiej choroby i nie ma terminu medycznego.

Wyraźne objawy zapalenia stawów:

• niemożność otwarcia szczęki szerszej niż centymetr, deformacja twarzy w kierunku bolącego stawu;
• zaczerwienienie skóry, obrzęk;
• ból przy dotykaniu;
• bół głowy;
• hałas w uszach;
• chrupanie, klikanie podczas poruszania szczęką.

Ból ma głównie charakter lokalny, ale może promieniować na dowolną część twarzy.

Zdjęcie przedstawia zmiany w torebce stawowej w zapaleniu stawów, powodujące postępujące zapalenie stawu żuchwy z wyraźnymi objawami, stan wymaga natychmiastowego leczenia:

Wraz z nagromadzeniem ropnego wysięku pojawiają się dodatkowe objawy:

• stan gorączkowy ze wzrostem temperatury;
• ciężka uporczywa bolesność;
• infiltracja powoduje uczucie wzdęcia;
• zwiększona wrażliwość skóry, niemożność dotknięcia twarzy, reakcja na zimno i ciepło;
• dzwonienie w uszach, upośledzenie słuchu, zmiany w okolicy przewodu słuchowego, częste powstawanie ropni w uchu.

W przypadku ropnego zapalenia stawów stan ogólny gwałtownie się pogarsza, pojawiają się zawroty głowy.

Przewlekłej postaci towarzyszy mała ruchliwość żuchwy, charakterystyczne chrupanie, usta otwierają się o 2-2,5 centymetra, ból jest niewyrażony.

Okresowo w uszach pojawia się hałas, następuje pogorszenie ostrości słuchu. Z długim przebiegiem rozwija się podwichnięcie i zwichnięcie szczęki.

W przypadku innych postaci zapalenia TMJ:

1. Reumatoidalny - towarzyszy gorączka, rozwijają się różne formy bólu stawów, obserwuje się objawy zapalenia wielostawowego. Mogą powstawać wady serca.
2. Traumatyczne - znaczne ograniczenie ruchomości, silny i silny ból. Przy poważnych urazach często występuje ankyloza - brak mobilności z powodu zwyrodnienia tkanek.
3. Postaciom reaktywnym towarzyszy wiele specyficznych objawów i są przewlekłe. W szczególności w postaci gruźlicy mogą tworzyć się przetoki, mogą dołączyć się infekcje bakteryjne struktur stawowych prątkiem Kocha.

Stomatolodzy, otolaryngolodzy i traumatolodzy rozpoczynają diagnozę choroby TMJ. Do ustalenia charakteru i dokładnego charakteru schorzenia niezbędny jest udział reumatologa, specjalisty chorób zakaźnych, neurologa, lekarza fittysiatry, a w niektórych przypadkach także wenerologa.

Stosowane są następujące rodzaje procedur diagnostycznych:

• radiografia, CT, CBCT - wiodące metody wykrywania zmian w strukturze stawowej są przypisywane selektywnie lub razem;
• USG okolicy szczękowo-twarzowej;
• badania krwi i moczu - ogólne, biochemia;
• Badania ELISA i PCR pomagają zidentyfikować formy reaktywne.

Podczas diagnozowania wymagane jest określenie formy i przyczyny zmian patologicznych w TMJ. Według ICD 10 choroba jest kodowana w pozycjach M13 (inne zapalenie stawów) lub w sekcji K07 (anomalie szczękowo-twarzowe).

Leczenie i rokowanie zapalenia stawu szczękowego

Zapewnienie unieruchomienia (unieruchomienia) stawu jest nieodzowną częścią terapii. Stosowany jest indywidualnie wykonany opatrunek w kształcie chusty, specjalny pasek do oddzielania zębów. Fiksacja trwa 2-3 dni. Dieta płynna pomaga chronić TMJ przed stresem.

W przypadku urazu stawu wymagane jest stosowanie przeziębienia (2-3 dni), przepisywane są leki przeciwbólowe.

W przyszłości fizjoterapia pomoże przyspieszyć powrót do zdrowia:

• masaż;
• UHF;
• terapia diadynamiczna;
• elektroforeza.

W ostrych stanach zapalnych stosuje się całą gamę leków:

• NLPZ - Diklofenak, Dikloberl;
• środki znieczulające w tabletkach lub zastrzykach - Baralgin, Analgin, Ketanov;
• antybiotyki – tetracykliny, linkomycyna;
• chondroprotektory do odbudowy tkanek stawowych o długim przebiegu - Chondroxide, Aflutop;
• kortykosteroidy do wstrzykiwań;
• leki przeciwhistaminowe.

W przypadku ciężkiego uszkodzenia stawów do wstrzyknięcia do stawu stosuje się kortykosteroidy (prednizolon, deksametazon) (2-3 zastrzyki).

Po poprawie stanu przepisuje się fizjoterapię:

• zastosowania parafiny i ozokerytu;
• magnetoterapia;
• laseroterapia.

Przy nagromadzeniu treści ropnej lub surowiczego wysięku wykonuje się leczenie chirurgiczne. Staw otwiera się otwartym nacięciem, przeprowadza się oczyszczanie i usuwanie ropy. W razie potrzeby możliwa jest protetyka z implantem wykonanym z tytanu lub ceramiki.

Bardziej łagodną opcją chirurgiczną jest użycie artroskopów.

Leczenie przewlekłej postaci zapalenia odbywa się za pomocą fizjoterapii, stosowania chondroprotektorów i ćwiczeń fizjoterapeutycznych.

W przypadku form reaktywnych pacjent jest wysyłany do wyspecjalizowanych specjalistów - reumatologa, wenerologa. Możliwe jest przezwyciężenie zapalenia stawów dopiero po wyeliminowaniu przyczyny, czyli choroby podstawowej.

Obowiązkową częścią zabiegu jest łagodzenie stanów zapalnych jamy ustnej, leczenie stomatologiczne, sanitacja dróg nosowych i gardła. Pacjenci muszą leczyć patologie, ponieważ stan zapalny przechodzi do stawu przez kontakt.

Podejrzewając objawy zapalenia stawów szczękowo-twarzowych, opóźnianie diagnozy i leczenia jest niebezpieczne. Choroba jest poważna i wymaga natychmiastowego leczenia. Ostre i traumatyczne formy są skutecznie leczone dzięki szybkiemu leczeniu, rokowanie jest korzystne.

Przy powolnym zapaleniu elementy stawowe ulegają zniszczeniu, może rozwinąć się zesztywnienie z utratą funkcji i przykurczem. Wymagane będzie długotrwałe, w tym leczenie chirurgiczne, które często kończy się niepełnosprawnością. Osoba traci zdolność do normalnego jedzenia i mówienia, ruchomość żuchwy jest ograniczona, a bóle głowy utrzymują się.

Zapobieganie

Aby uniknąć zapalenia TMJ, środki zapobiegawcze pomagają:

1. Eliminacja zakaźnych patogenów z organizmu.
2. Regularna sanitacja jamy ustnej - leczenie próchnicy, zapalenia jamy ustnej.
3. Ochrona twarzy przed urazami, hipotermią. Jeśli podejrzewasz uszkodzenie kości twarzy, konieczne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego.
4. Wybór sprawdzonych gabinetów stomatologicznych do leczenia stomatologicznego i protetyki.
5. Opieka zdrowotna - dokładne leczenie chorób endokrynologicznych i innych, zapobieganie określonym infekcjom.

Zbilansowana dieta, zdrowy tryb życia, twardnienie i przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych pomagają zapobiegać zapaleniu stawów w dowolnej lokalizacji.

Leczenie zapalenia stawów TMJ wymaga zintegrowanego podejścia i pilnej wizyty u specjalisty. Nie należy samodzielnie szukać alternatywnych metod leczenia zapalenia stawów. Korzystając z pomocy medycznej można uniknąć komplikacji i zachować zdrowie.