Silanizacja zwiększa niezawodność uzupełnienia stomatologicznego

W uzupełnieniach bezmetalowych adhezja porcelany do tkanek zęba wymaga zastosowania specjalnych preparatów na bazie silanu.

Silan służy jako warstwa pośrednia pomiędzy kompozytem a ceramiką i pozwala na zwiększenie niezawodności uzupełnienia, zmniejszenie pooperacyjnej wrażliwości zębów.

Więcej o technologii

Silanizacja to pokrycie obszaru uzupełnienia cienką warstwą roztworu silanu w celu zwiększenia przyczepności i nawilżenia. Ta warstwa pośrednia między porcelaną a złożony umożliwia przeprowadzanie różnych zabiegów renowacyjnych przy minimalnej inwazyjności.

Specyfikacje

Silane to dwufunkcyjny monomer w postaci płynnego roztworu. Umożliwia połączenie substancji organicznych i nieorganicznych. Jednoskładnikowy roztwór dostarczany jest w strzykawkach z jednorazowymi dyszami i nasadką ochronną.

Właściwości i skład leku

Skład preparatu jest prosty: Silan w roztworze alkoholowym (można dodać aceton). Rodniki krzemu silanu wiążą się z krzemem w porcelanie, włóknie szklanym, a rodniki pochodzenia organicznego osadzone są w warstwie cementów polimerowych. Dzięki temu lek zwiększa adhezję pomiędzy tkanką zęba a materiałem odbudowy na poziomie mechanicznym i chemicznym.

Ponadto silan zwiększa odporność uzupełnienia na wilgoć, chroniąc wiązanie przed działaniem płynów i przedwczesnym zużyciem. W rzeczywistości, ze względu na obecność rozpuszczalnika w jego składzie, lek wnika w wytrawioną powierzchnię element ceramiczny, a po odparowaniu rozpuszczalnika pozostaje warstwa metakrylanu, która dobrze przylega do złożony.

Wskazania do stosowania

Silan stosuje się w uzupełnieniach, w których cementy polimerowe są połączone z ceramiką, włóknem szklanym szpilki, keromery i materiały kompozytowe. Nadaje się również do prac, w których wyszczerbiony fragment jest przymocowany do elementu ceramicznego. Preparat nakłada się na powierzchnię ceramiki lub wkładu.

Obróbka powierzchniowa

Silane stosuje się do obróbki powierzchni różnych elementów:

• wewnętrzna powierzchnia uzupełnień (ceramika, keromery, kompozyty laboratoryjne);
• szczegóły wymienionych uzupełnień wymagających częściowej lub całkowitej odbudowy z użyciem kompozytów;
• szpilki z włókna szklanego.

Lek jest zalecany do stosowania we wszystkich tych przypadkach podczas pracy w technice cementowania adhezyjnego. Jeśli w obszarze roboczym znajdują się elementy metalowe, są one pokryte warstwą nieprzezroczystą, wówczas prace wykonuje się w zwykły sposób określony w instrukcji dla kompozytu.

Metody aplikacji

Podczas cementowania słupków z włókna szklanego powierzchnia słupka jest czyszczona alkoholem i dokładnie suszona na powietrzu. Silan jest następnie nakładany pędzlem i utwardzany przez 60 sekund. Warstwę suszy się powietrzem bez zanieczyszczeń wodnych i olejowych, a następnie wykonuje się prace cementacyjne zgodnie z instrukcją dla konkretnego cementu polimerowego.

Cementowanie uzupełnień ceramicznych i keromerowych odbywa się w kilku etapach:

1. Uszczelnienie brzegu uzupełnienia woskiem.
2. Nałożenie 10% kwasu fluorowodorowego na wewnętrzną powierzchnię roboczą.
3. Zmycie kwasu i wysuszenie powierzchni.
4. Aplikacja silanu przez 60 sekund, suszenie na powietrzu.
5. Aplikacja kleju.
6. Odtworzenie ukruszonego obszaru materiałem kompozytowym zgodnie z instrukcją.

Bardzo ważne jest zabezpieczenie krawędzi obszaru roboczego woskiem, ponieważ kwas fluorowodorowy może zniszczyć zewnętrzne krawędzie uzupełnienia i doprowadzić do adhezji do niego cementu polimerowego.

Stosowanie silanu we wszystkich przypadkach odbywa się według prostego schematu:

• nakładanie warstwy na powierzchnię trawioną kwasem;
• jedna minuta przerwy przeznaczona na interakcję materiałów;
• suszenie strumieniem powietrza bez zanieczyszczeń olejowych i wody.

Technika aplikacji

Silane nakłada się za pomocą White Mini Brush cienką, równą warstwą na całą powierzchnię roboczą. Produkt można stosować wyłącznie na dobrze wysuszoną powierzchnię, która po prawidłowym wytrawieniu ma matową powłokę. Zakwaszony obszar porcelany należy dokładnie wypłukać.

Etap silanizacji nie tylko zwiększa przyczepność do powierzchni ceramicznej, ale także nawilża ją po wyschnięciu. Stosując roztwór silanu, specjalista może dokładniej przygotować powierzchnię porcelany do pracy.

Środki ostrożności

Podczas pracy z silanem konieczne jest przestrzeganie środków ostrożności związanych z obchodzeniem się z pacjentem i zachowaniem właściwości leku. Tak więc, jeśli strzykawka nie jest w tej chwili używana, należy ją zamknąć kapturkiem ochronnym, aby zapobiec parowaniu alkoholu. Wszystkie załączniki muszą być jednorazowe.

Przed nałożeniem produktu należy upewnić się, że powierzchnia robocza jest odpowiednio wytrawiona kwasem, wypłukana i wysuszona. Tylko w tym przypadku silan zapewni oczekiwany efekt.

Tkanki jamy ustnej, błony śluzowe i ludzka skóra muszą być chronione przed kontaktem z silanem. Jeśli lek wejdzie w kontakt z błoną śluzową pacjenta, należy go dokładnie wypłukać. Silan jest przechowywany w lodówce i używany tylko w warunkach aseptycznych.

Roztwór jest wysoce łatwopalny, dlatego nie należy go stosować w pobliżu otwartych źródeł ognia. Przy przechowywaniu poza lodówką nie dochodzi do zmian chemicznych w preparacie, jednak im wyższa temperatura otoczenia, tym szybciej alkohol odparowuje.

Jak ważny jest etap silanizacji?

Zastosowanie silanu może znacząco poprawić jakość pracy. Łatwy w użyciu preparat wymaga minimalnego nakładu czasu i wysiłku ze strony lekarza, ale pomaga osiągnąć najwyższą adhezję pomiędzy materiałami kompozytowymi i ceramicznymi.

Przestrzeganie prostych zasad użytkowania pomaga uzyskać maksymalny efekt przy uzupełnieniach bez metalu.