Leczenie chorób przyzębia antybiotykami: metronidazolem, linkomycyną i innymi lekami

Choroba przyzębia to choroba, która może prowadzić do utraty mocnych i zdrowych zębów.

Dlatego ważne jest, aby zidentyfikować przyczyny i objawy patologii na czas i rozpocząć leczenie, w którym kluczową rolę odgrywa przyjmowanie antybiotyków.

Co to jest choroba przyzębia?

Choroba przyzębia jest zmianą dystroficzną tkanek przyzębia, która ma przebieg przewlekły i jest charakterystyczna dla osób w średnim i starszym wieku.

Choroba przyzębia jest dość rzadka i diagnozowana tylko u 5-10% pacjentów. Pozostałe przypadki wizyt u dentysty to najczęściej objawy zapalenia przyzębia i dziąseł.

Jeśli choroba, z ciężkimi objawami, przebiega bez interwencji terapeutycznej, wówczas umocowanie zębów jest osłabione, rozluźniają się i ostatecznie wypadają. Dlatego tak ważne jest odwiedzanie gabinetu dentystycznego przy pierwszych oznakach patologii.

Przyczyny chorób przyzębia

Przyczyny wystąpienia choroby obejmują:

• patologia układu sercowo-naczyniowego, nerwowego, pokarmowego;
• autoimmunologiczna choroba tkanki łącznej;
• hipowitaminoza;
• urazy tkanek przyzębia;
• anomalie zgryzu;
• dziedziczna predyspozycja;
• cukrzyca;
• uszkodzenie kości;
• choroby układu hormonalnego;
• choroby prowadzące do wyczerpania organizmu ludzkiego i obniżenia odporności.

Są to główne czynniki wpływające na rozwój choroby. Czynniki lokalne (kamień nazębny, bakterie chorobotwórcze, torbiele, bruksizm itp.) Odgrywają ważną rolę w zaostrzeniu patologii.

Objawy

Często choroba wychodzi na jaw gdy zmiany w tkankach są widoczne „gołym okiem”. Obraz kliniczny choroby przedstawia się następująco:

• dziąsła stają się blade i swędzą;
• pojawia się krwawienie z tkanek przyzębia;
• szyjki zębów są odsłonięte, dzięki czemu same zęby wyglądają na wydłużone, zataczają się i rozsuwają w różnych kierunkach;
• niewielka płytka na szkliwie;
• bolesne żucie pokarmu i nadwrażliwość dziąseł na palpację.

Skuteczność przyszłego leczenia będzie zależeć od stopnia rozwoju choroby przyzębia. Konwencjonalnie można wyróżnić trzy główne etapy:

1. Zmiany zachodzą w tkankach przyzębia, które na pierwszy rzut oka są prawie niewidoczne.
2. Zęby zaczynają się powoli przesuwać, powiększają się szczeliny międzyzębowe i odsłonięta szyja. Dziąsła stają się bardziej wrażliwe na bodźce zewnętrzne.
3. Luźne zęby powodują ich wypadanie. Ten etap choroby osiąga się po 10-15 latach od początkowych objawów.

Co powinien zrobić dentysta przed przepisaniem leczenia

Na pierwszej wizycie stomatolog powinien zapytać pacjenta o możliwość wystąpienia dziedziczności. choroby, obecność innych zmian zębowych lub chorób narządów wewnętrznych, a także niepokojące objawy.

Dane te pomogą zidentyfikować etap rozwoju patologii. Następnie lekarz bada pacjenta pod kątem symetrii twarzy, stanu skóry i powiększenia węzłów chłonnych.

Podczas badania jamy ustnej lekarz wykonuje wymaz, który pomoże określić, do której grupy drobnoustrojów należy czynnik sprawczy.

Kolejny najważniejszy krok w diagnostyka chorób przyzębia to higiena jamy ustnej. Podczas tego badania lekarz powinien zwrócić uwagę na kolor i stan dziąseł, kolor i wrażliwość szkliwa, obecność krwawienia i odsłonięcie szyjek.

Za pomocą sondy dentysta bada ubytki przyzębia. Dzięki temu badaniu możliwe jest terminowe zatrzymanie przenikania chorób przyzębia w głąb tych zagłębień.

Aby wyjaśnić diagnozę, lekarz może poprosić pacjenta o poddanie się dodatkowym badaniom (prześwietlenie, pełna morfologia krwi, echo-osteometria itp.).

Dopiero po wykonaniu wszystkich powyższych zabiegów stomatolog zaleci odpowiednie leczenie.

Rola antybiotyków w leczeniu chorób przyzębia

Leczenie chorób przyzębia to długotrwałe ćwiczenia, które mogą zająć miesiące, a nawet lata.

Przede wszystkim prowadzi się walkę z miejscowym środkiem drażniącym (usunięcie kamienia nazębnego, wygładzenie ostrych krawędzi zębów, wyrównanie wypełnień itp.). Nie można też obejść się bez wymiany narzędzi do czyszczenia zębów (Szczotka, pastanitkować i spłukać).

Kolejnym krokiem w leczeniu chorób przyzębia jest dostosowanie diety pacjenta. Musi być koniecznie nasycony owocami, warzywami, owocami morza i roślinami strączkowymi, a także mieć konsystencję płynną lub przypominającą puree.

Antybiotyki są przepisywane na infekcje bakteryjne, poważną płytkę nazębną lub w przypadkach, gdy inne równie poważne patologie rozwijają się na tle choroby przyzębia.

Istotą antybiotyków jest niszczenie patogenów, co często jest konieczne w późniejszych stadiach choroby przyzębia.

Dodatkowe zabiegi obejmują fizjoterapia (masaż dziąseł, darsonwalizacja, elektroforeza, hirudoterapia), ortopedyczne (nałożenie plastikowej szyny na retencja zębów), środki ludowe (wcieranie soku z krwawnika w dziąsła, wywary ze skrzypu i pokrzywy) oraz chirurgiczne interwencja. Ten ostatni jest przepisywany tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach, gdy dziąsła i kości są zbyt zdeformowane i wymagają odbudowy.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Antybiotyki są podstawą leczenia chorób przyzębia, ale mają szereg przeciwwskazań:

• indywidualna nietolerancja składników leku;
• alergia na składniki antybiotykowe;
• patologia układu sercowo-naczyniowego i nerwowego;
• choroby żołądkowo-jelitowe.

Przy niekontrolowanym stosowaniu leków możliwe są następujące działania niepożądane:

• zakłócenie układu pokarmowego;
• gwałtowny spadek odporności;
• zniszczenie pożytecznej mikroflory;
• pojawienie się chorób grzybiczych.

Jakie leki są używane

Antybiotyki są dostępne w postaci żeli, maści, kapsułek, zastrzyków domięśniowych i tabletek. Lekarz periodontolog decyduje, który typ jest odpowiedni dla konkretnego pacjenta.

Aby wzmocnić efekt przyjmowania antybiotyków, w trakcie tej terapii włącza się środki antyseptyczne (roztwór Miramistin, Chlorheksydyna, nadtlenek wodoru lub Triclosan). Płukanie takimi środkami można przepisać przez cały okres leczenia lekami przeciwbakteryjnymi.

Żele i maści

Żele i maści o działaniu przeciwdrobnoustrojowym regenerują tkankę dziąseł i niejako tworzą na nich ochronny film. Muszą mieć działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwbólowe i chłodzące.

Najbardziej znane lokalne środki zaradcze:

Metrogil Denta. Ten żel przeciwzapalny łączy w sobie właściwości metronidazolu i antyseptycznej chlorheksydyny.

Ortofen. Maść zawiera diklofenak, który łagodzi stany zapalne, łagodzi krwawiące dziąsła i regeneruje tkanki przyzębia.

Lewomekol. Maść o działaniu antybakteryjnym na bazie chloramfenikolu i metylouracylu. Produkt skutecznie niszczy szkodliwą mikroflorę i działa leczniczo.

Holisal. Produkt oparty na kwasie salicylowym, który nie tylko zabija mikroorganizmy, ale także likwiduje stany zapalne. Żel skutecznie łagodzi również ból.

Maść heparynowa. Narzędzie oparte jest na heparynie, która doskonale zwalcza stany zapalne i poprawia krążenie krwi w tkankach.

S. Środek homeopatyczny. Twórcy leku twierdzą, że nie tylko likwiduje objawy choroby przyzębia, ale także zwiększa ogólną odporność pacjenta.

Bardzo ważne jest, aby nie przerywać przebiegu leczenia po ustąpieniu niepokojących objawów. Tylko w ten sposób można całkowicie wyleczyć chorobę i zapobiec jej nawrotom.

Tabletki i kapsułki

Dzięki tej formie leku działa nie tylko na dotknięte obszary, ale także na cały organizm.

Najpopularniejsze leki, które zabijają czynnik wywołujący infekcję:

Metronidazol. Niszczy najprostsze bakterie zakaźne, wpływając na ich DNA.

Trichopolus. Pozwala leczyć wszystkie choroby wywoływane przez bakterie, gdyż posiada szerokie spektrum działania składników syntetycznych.

Doksycyklina. Jest przepisywany na zaostrzone formy choroby przyzębia. Hamuje rozwój bakterii i zwalcza beztlenowe mikroorganizmy Gram-dodatnie.

Linkomycyna. Skuteczny nowoczesny lek, który pozwala zwalczać infekcje gronkowcowe i paciorkowcowe.

Amoksyklaw. Lek o szerokim spektrum działania na bazie amoksycyliny i klawulanianu. Doskonale walczy z drobnoustrojami Gram-dodatnimi.

Ciprofloksacyna. Zabija bakterie na każdym etapie rozwoju. Skuteczny na każdą chorobę dziąseł.

Erycyklina. Lek o szerokim spektrum działania na bazie erytromycyny, oksytetracykliny i chlortetracykliny. Skutecznie niszczy mikroflorę Gram-dodatnią.

Azytromycyna. Ten półsyntetyczny lek hamuje rozwój i wzrost drobnoustrojów chorobotwórczych.

Rondomycyna jest antybakteryjna. Antybiotyk zaburza syntezę białek drobnoustrojów, niszcząc je tym samym.

W wyniku przyjmowania antybiotyków w tabletkach pacjentowi udaje się całkowicie pozbyć się niekorzystnych objawów. Kurs trwa około 2 tygodni, w zależności od powagi sytuacji. Lekarz prowadzący przepisuje pacjentowi dawkowanie i lek.

Zastrzyki

W naszym kraju bardzo popularna jest metoda leczenia zastrzykami w dziąsła. Wadą tego leczenia jest zbyt duże stężenie leku w tkankach przyzębia.

Z tego powodu patogeny giną niemal natychmiast, a do dziąseł uwalniana jest duża ilość toksyn, które wywołują stan zapalny i martwicę przyzębia.

Zabieg ten wyeliminuje infekcję, ale prawie na pewno nie wyleczy problemów z rozchwianymi zębami. Pacjent natychmiast odczuje ulgę w bólu i zmniejszenie krwawienia. Ale obszar przyczepu zęba do kości zostanie znacznie zmniejszony. Dlatego jeśli lekarz zasugeruje zastrzyki, lepiej spróbować omówić z nim inne metody terapii lekowej.

Wskazówki dotyczące zapobiegania chorobom

Z zastrzeżeniem zasady prewencji, można uniknąć wystąpienia infekcji i stanów zapalnych tkanki dziąseł. Konieczne jest:

• monitorować higienę jamy ustnej;
• zrezygnować z nałogów;
• zmniejszyć spożycie cukru;
• użyj nici dentystycznej do oczyszczenia przestrzeni międzyzębowych;
• brać kompleksy witaminowe;
• jeść prawidłowo i w sposób zrównoważony;
• wzmocnić odporność.

Najważniejszym środkiem zapobiegawczym jest regularne badanie jamy ustnej przez lekarza stomatologa (co pół roku). W ten sposób można na czas zidentyfikować pojawiającą się patologię i zacząć ją leczyć.

Ludowa metoda gimnastyczna

V Medycyna ludowa powszechnie znana jest gimnastyczna metoda zapobiegania chorobom przyzębia. Aby go zrealizować, musisz wziąć w zęby gałązkę dębu lub drzewa iglastego i gryźć go w różnych kierunkach (od prawej do lewej, od przodu do tyłu, od dołu do góry). Po kilku powtórzeniach musisz zacząć odciągać gałązkę na bok ręką, ale jednocześnie starając się jak najdłużej trzymać ją w ustach.

Technika ta wzmacnia mięśnie żuchwy, co poprawia przepływ krwi do zębów i dziąseł.

Antybiotyki są najskuteczniejszym sposobem leczenia chorób przyzębia. Ale aby je otrzymać, musisz zostać zbadany przez dentystę i periodontologa, który zidentyfikuje charakter choroby i zaleci odpowiedni przebieg terapii lekowej.