Ciąża szyjna: objawy, diagnoza, kod ICD-10, leczenie, recenzje

Ciąża szyjna to rodzaj zapłodnienia pozamacicznego, w którym komórka jajowa jest przyczepiona do szyjki macicy. Jest to niebezpieczny stan patologiczny, który niesie za sobą ryzyko rozległego krwawienia z powodu możliwego uszkodzenia dużych tętnic skupionych w ścianach. Ciąża szyjna ma kod ICD 10 O00. Taka patologia występuje stosunkowo rzadko, ale jest jednym z najbardziej palących problemów ginekologii.

Co to jest ciąża szyjna

Ciąża szyjna (SB) to dosłownie przyczepienie zapłodnionego jaja do ściany szyjki macicy. Jego rozwój odbywa się w kanale szyjki macicy lub bezpośrednio w strefie przesmyku.

Przyczyny ciąży szyjnej

Z reguły ciąża pozamaciczna szyjki macicy występuje w wyniku niedostatecznego rozwoju endometrium i niedojrzałego trofoblastu do wymaganego poziomu. To właśnie ta ostatnia ułatwia przyczepienie zapłodnionej komórki jajowej do ścianek macicy.

Oprócz głównych powodów ważne jest, aby wziąć pod uwagę czynniki ryzyka:

• powikłania po poprzednim porodzie;
• poprzedni poród przez cesarskie cięcie;
• historia aborcji chirurgicznej;
• wszelkie interwencje chirurgiczne w jamie macicy;
• sztuczne zapłodnienie;
• mięśniaki, procesy tworzenia adhezji;
• wszelkie nieprawidłowości narządów rozrodczych, które są wrodzone.

Ważny! Wytyczne kliniczne dotyczące ciąży szyjnej przewidują obowiązkową operację. W przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko pęknięcia kanału szyjki macicy, gdy płód rośnie i rozwija się.

Objawy ciąży szyjnej

Charakterystyczne objawy ciąży szyjnej są podobne do normalnego, normalnie rozwijającego się poczęcia. Przyszła mama może doświadczyć charakterystycznego złego samopoczucia, nudności, zwiększonego apetytu i obrzęku gruczołów sutkowych. Test poczęcia daje wynik pozytywny. Jednak ze względu na powiększenie kanału szyjki macicy, jednym z możliwych objawów może być częste oddawanie moczu. Stają się bolesne, jeśli proces zapalny jest związany z ciążą szyjną.

Procesowi patologicznemu, jak każdej koncepcji, towarzyszy opóźnienie miesiączki. Jednak w większości przypadków występuje plamienie z dróg rodnych. Mogą mieć następujący charakter:

• smarowanie;
• umiarkowany;
• bardzo obfite.

Krwawe wydzieliny z reguły obserwuje się w pierwszych dniach ciąży szyjnej. W miarę rozwoju przestają. Jednak w przyszłości często dochodzi do poronienia, a krwawienie przybiera obfitą postać.

Ważny! Obfite krwawienie wynikające z SB i następującego po nim poronienia wymaga obowiązkowej interwencji medycznej. W przeciwnym razie istnieje ryzyko śmierci.

Ciąża szyjna, sądząc po zdjęciu, różni się od zwykłej tylko miejscem lokalizacji zapłodnionego jaja.

W praktyce symptomatologia stanu patologicznego może objawiać się tylko krwawieniem o różnym nasileniu. W przeciwnym razie oznaki SB są bardzo słabo wyrażone. Można go zdiagnozować tylko podczas wizyty u specjalisty.

Diagnoza ciąży szyjnej

Wszelkie czynności diagnostyczne rozpoczynają się od wywiadu z pacjentką w celu określenia charakteru cyklu miesiączkowego, a także ustalenia faktu występowania ciąży i jej skutków. Dodatkową ważną informacją jest obecność w historii chorób przewlekłych i interwencji chirurgicznych w okolicy macicy. To ujawni obecność czynników ryzyka rozwoju ciąży szyjnej.

Główne metody diagnostyczne, które pozwalają zidentyfikować patologiczne przywiązanie zapłodnionego jaja:

1. Badanie krwi na hCG to hormon wytwarzany przez błonę kosmówkową zarodka. Pojawia się po przyczepieniu zapłodnionego jaja do jamy macicy. Zwykle jego ilość powinna wzrastać codziennie. Przy każdej patologii pozamacicznej hormon hCG praktycznie nie wzrasta.
2. Badanie ginekologiczne, podczas którego oceniany jest stan szyjki macicy.
3. USG narządów miednicy. Pozwala dokładnie określić stan patologiczny na wczesnym etapie ciąży.

Oględziny pacjenta na fotelu ginekologicznym pomagają zidentyfikować następujące objawy patologiczne:

• sinica szyjki macicy;
• wzrost wielkości szyjki macicy;
• przemieszczenie gardła.

Ostrzeżenie! Jeśli doszło do niedokrwiennego przyczepu komórki jajowej, badanie ginekologiczne może nie dać wyników do diagnozy. Obraz kliniczny będzie przypominał łożysko przednie.

Diagnostyka ultrasonograficzna narządów miednicy to jedyny sposób na wykrycie obecności ciąży szyjnej, nawet we wczesnym stadium. Z jego pomocą łatwo wykryć:

1. Patologiczna ekspansja kanału szyjki macicy.
2. Obecność tkanki łożyska w kanale.
3. Brak komórki jajowej lub samego zarodka w jamie macicy.
4. Obecność hiperechogeniczności wyściółki endometrium.
5. Macica ma kształt klepsydry.
6. Gardło wewnętrzne pozostaje zamknięte.
7. Miometrium ma niejednorodną strukturę.

Ciąża szyjna na USG jest zauważalna od momentu przyczepienia zapłodnionego jaja. Jednak ta technika diagnostyczna jest często wykonywana dopiero po 12 tygodniach od poczęcia. Dzięki temu możliwe jest wykrycie SB dopiero w późniejszym terminie.

Leczenie ciąży szyjnej

Główna i jedyna taktyka na ciążę szyjną obejmuje obowiązkową interwencję chirurgiczną. Wcześniej praktyka chirurgiczna zapewniała tylko jedną metodę leczenia - wycięcie macicy. Nowoczesne techniki pozwalają odpowiednio zachować narząd, nawet ciąża po ciąży szyjnej jest całkiem realna.

Leczenie SB polega na embolizacji gałęzi tętnicy macicznej, które są odpowiedzialne za zaopatrzenie szyjki macicy. Jednocześnie komórka jajowa jest usuwana z jamy za pomocą specjalnego narzędzia ginekologicznego - łyżeczki.

Ważny! Tylko specjalista o specjalnych kwalifikacjach może przeprowadzić manipulację w celu pobrania komórki jajowej, ponieważ wymaga to jubilerskiej precyzji.

Po zabiegu pacjent musi pokazać następujące leki:

1. Antybiotyki o szerokim spektrum działania. Unikają ryzyka infekcji po operacji.
2. Suplementy żelaza w połączeniu z kwasem foliowym. Przy pomocy takiego tandemu można uniknąć ryzyka anemii.
3. Kompleksy witaminowo-mineralne. Pomagają w szybkim powrocie do zdrowia po zabiegu i ustabilizowaniu wszystkich układów funkcjonowania organizmu.

Ostrzeżenie! Przez następne sześć miesięcy po ciąży szyjnej zdecydowanie zaleca się stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.

Dodatkowo zalecane jest skorzystanie z zabiegów fizjoterapeutycznych. Następujące opcje leczenia po operacji ciąży szyjnej pomogą zmniejszyć ryzyko zrostów:

• UHF - wykorzystanie pola elektromagnetycznego, które charakteryzuje się ultrawysoką częstotliwością;
• terapia diadynamiczna – zastosowanie prądów o różnej mocy i częstotliwości;
• magnetoterapia – efekt następuje poprzez pole magnetyczne;
• elektroforeza z użyciem magnezu i cynku.

Środki zapobiegawcze i prognozy

Żaden, nawet najbardziej profesjonalny ginekolog, nie może zagwarantować, że uda się uniknąć ciąży szyjkowej. Niemniej jednak, według statystyk, jest to niezwykle rzadkie w praktyce ginekologicznej. Aby zmniejszyć ryzyko jego powstania, zaleca się przestrzeganie następujących środków zapobiegawczych:

1. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza po każdym zabiegu chirurgicznym.
2. Używaj środków antykoncepcyjnych prawidłowo.
3. Planowanie ciąży z wyprzedzeniem, odpowiedzialne traktowanie poczęcia, aby nie musiała uciekać się do aborcji.
4. Prowadź indywidualny harmonogram miesiączki, aby określić jego opóźnienie w czasie.

Mimo całego niebezpieczeństwa SB, dzięki nowoczesnym metodom terapii, możliwe jest jej wyeliminowanie praktycznie bez konsekwencji.

Wniosek

Ciąża szyjna jest dość niebezpiecznym stanem patologicznym, który występuje z powodu przyczepienia zarodka poza jamą macicy. Jest trudna do wczesnego zdiagnozowania i wymaga obowiązkowej interwencji chirurgicznej.

Recenzje na temat leczenia ciąży szyjnej