Chirurgia plastyczna jamy ustnej: technologia i metody działania

Jama ustna to przestrzeń w kształcie podkowy między wargami i policzkami po jednej stronie, a zębami i dziąsłami po drugiej.

Rozpoznanie małego ujścia jamy ustnej dokonuje się, gdy odległość od dziąsła do policzków jest mniejsza niż pięć milimetrów.

Ta patologia może prowadzić do rozwoju różnych chorób zębów i dziąseł, dlatego pacjenci mają przepisany plastikowy przedsionek lub przedsionkową plastykę.

Przyczyny i konsekwencje płytkiego podejścia

Rozpoznano dwie patologie:

• wrodzona;Zakupiono
• .

W drugim przypadku przyczyną usterki mogą być różne obrażenia. Nabyta patologia może również stać się konsekwencją interwencji chirurgicznej.

Nieodpowiednia wielkość otworu w ustach powoduje napięcie dziąseł, co prowadzi do obniżenia i ekspozycji dolnej części uzębienia. Wszystko to może towarzyszyć zaostrzeniu uzdy, policzków i warg. Podobna sytuacja może prowadzić do takich konsekwencji, jak:

• zwiększa odległość międzyzębową;
• wrażliwość zębów i dziąseł;
• rozluźnienie zębów;
• zapalenie dziąseł;
• wystąpienie nieświeżego oddechu;
• występowanie kieszonek przyzębnych;
• zmiana zgryzu;
• recesja dziąseł;
• zakaźne choroby przyzębia;
• naruszenie tworzenia uzębienia u dzieci.

Niewielkie ujście jamy ustnej prowadzi do zmniejszenia ruchliwości warg, co z kolei powoduje zaburzenia w wymowie dźwięków.

Jak rozpoznać patologię?

Następujące objawy mogą pomóc w identyfikacji wady:

• Miejsce przywiązania do śluzówki jest bardzo wąskie lub całkowicie nieobecne;
• napięcie tkanki dziąseł na styku z zębami;
• krwawienie i zapalenie dziąseł;
• zwiększają czułość siekaczy;
• ropień dziąsłowy;
• odkształcenie szczęki;Uzda
• ma mały rozmiar;
• naruszenie w wymowie dźwięków;Wargi
• przestają całkowicie się zamykać i tracą swą ruchliwość.

Wskazania do chirurgii plastycznej

Pacjent jest przepisywany z tworzywa sztucznego, jeśli ma następujące objawy:

• wysoka przyczepność dziąsła do zębów;
• uzębienie korzenia zęba;
• zmiany w tkance kostnej zęba;
• rozwój wad zgryzu;
• recesja dziąsłowa;
• zmiany w wymowie dźwięków;
• jest przewlekłą postacią choroby przyzębia.

Zaleca się trzymanie plastikowego zastrzyku w jamie ustnej u dzieci po pojawieniu się siekaczy i wyrzynaniu wszystkich zębów żuchwy, co ma miejsce w wieku około 9 lat.

Przeciwwskazania do zabiegu

Vestibuloplastyka ma listę przeciwwskazań do wdrożenia:

• Narkotyczne, nikotynowe i uzależnienie od alkoholu;
• choroby psychoneurologiczne;
• zapalenie szpiku( zapalenie zakaźne wszystkich części tkanki kostnej);
• zapalenie naczyń mózgowych( zapalenie i niszczenie ścian naczyń krwionośnych);
• ciężkie zaburzenia w odciążeniu tkanek miękkich jamy ustnej;
• kolagenoza( choroba tkanki łącznej);
• duża ilość głębokiej próchnicy;
• nieprzestrzeganie higieny jamy ustnej;
• choroby onkologiczne;
• okres rehabilitacji po leczeniu nowotworów złośliwych za pomocą radioterapii;
• aktywna postać gruźlicy;
• diabetes mellitus.

Przygotowanie do operacji

Przed zabiegiem pacjent będzie musiał przejść kompleksową diagnozę.Obejmuje on szereg procedur w celu ustalenia dokładnej diagnozy i wykluczenia obecności przeciwwskazań, a mianowicie: badanie rentgenowskie

• ;
• egzamin instrumentalny;
• badanie jamy ustnej i badanie pacjenta.

Bezpośrednio przed zabiegiem chirurgicznym pacjent jest dokładnie oczyszczony. Przed vestibuloplastika nie zaleca się przyjmowania środków przeciwbólowych, ponieważ mogą one wywoływać efekty uboczne z miejscowego znieczulenia. Nie jeść stałych pokarmów na pięć godzin przed zabiegiem, aby uniknąć uszkodzenia dziąseł.

Grupy Vestibuloplasty

Wszystkie metody stosowane w celu wyeliminowania patologii można podzielić na następujące grupy:

1. Open .Chirurgia plastyczna polega na wykonaniu nacięć miękkich tkanek łącznych i oddzieleniu części błony śluzowej. Po plastyku otwarta rana pozostaje w miejscu jej wykonania.
2. Zamknięty .Podczas takich zabiegów poszerza się strefa dziąsła. Powstałą ranę zamyka się miękką szmatką i zaszywa.
3. Patchwork .Pod koniec tej procedury rana zostaje zamknięta fragmentami skóry i błony śluzowej pobranej z innej powierzchni.
4. Obsługa za pomocą płyty .Po zabiegu pacjentowi zaleca się noszenie specjalnej miękkiej płytki, która ułatwia regulację.

Metody przedsionkuloplastyki

Wybór metody działania zależy od indywidualnych wyników diagnostycznych oraz możliwości placówki medycznej. W chirurgii pogłębiającej jamę ustną zwykle rozróżnia się następujące techniki plastyczne:

Według Clarka

Metoda ta jest uważana za jedną z najwygodniejszych i najłatwiejszych do wykonania, a przez to najbardziej popularnych. Jedyną wadą tej metody jest to, że jest ona zaprojektowana tak, aby eliminować defekt tylko na górnej szczęce. Okres rekonwalescencji po zabiegu Clarka wynosi czternaście dni.

Według Edlan-Meicher

Metoda stała się powszechna ze względu na długość wyników uzyskanych podczas operacji.

Wady tej procedury można przypisać temu, że podczas interwencji chirurgicznej odsłonięta część wargi. Okres rehabilitacji trwa również około czternastu dni.

Plastikowy tunel

Metoda nadaje się do eliminacji patologii górnej i dolnej szczęki. Na plusie jest stosunkowo mały obszar rany, który pojawia się podczas operacji plastycznej. Okres rehabilitacji trwa dziesięć dni.

Laser laserowy

Zastosowanie lasera pozwala prawie całkowicie uniknąć urazu tkanek podczas interwencji chirurgicznej i wyraźnie skracając czas rekonwalescencji.

Inne zalety laserowych tworzyw sztucznych to:

• o najbardziej estetycznym wyglądzie;
• minimalizując ryzyko rozwoju procesu zakaźnego;
• brak krwawienia i obrzęk tkanek miękkich;
• zwiększa dokładność cięć.

Według Schmidta

Nadaje się do usuwania wady na dolnej szczęce. Podczas operacji tkanka okostnej nie jest usuwana.

Według Glikman

Uniwersalna metoda stosowana w celu wyeliminowania patologii dowolnej wielkości.

Średni czas działania wynosi około piętnastu minut. Zastosowanie znieczulenia miejscowego może uratować pacjenta przed bólem.

Technologia postępowania

Procedura pogłębiania przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym i obejmuje kilka etapów:

1. Nacięcie wykonuje się na styku ruchomej części błony śluzowej i tkanki dziąseł.
2. Ruchoma fałda jest oddzielona od luźnych tkanek łącznych za pomocą specjalnych nożyczek. Na tym etapie lekarz musi upewnić się, że podczas oddzielania nie uszkodzić tkanki.
3. Cięcie wykonane jest z głębokości 15 milimetrów.
4. Za pomocą powyższych manipulacji tworzony jest nowy próg. Krawędź skorupy wewnętrznej jest przyszyta do wzrostu w nowo uformowanym zagłębieniu.
5. Bandaż z jodoformem jest zamocowany na operowanym miejscu.

Rehabilitacja po zabiegu chirurgicznym i możliwe konsekwencje

Pacjentowi zaleca się przestrzeganie szeregu zasad, które pozwalają skrócić czas powrotu do zdrowia i uniknąć powikłań pooperacyjnych.

W ciągu pierwszych sześciu godzin po zabiegu pacjent musi zastosować lód na zewnątrz obsługiwanego obszaru, aby zmniejszyć powstały obrzęk. Lód powinien być owinięty szmatką lub torbą, aby zapobiec odmrożeniom na górnych warstwach skóry. Lód nanosi się w dwadzieścia minutowych odstępach.

W ciągu 14 dni od operacji pacjent musi przestrzegać specjalnej diety, która wyklucza potrawy gorące i zimne, twarde pokarmy, a także kwaśne, słone i słodkie potrawy. Pacjent będzie również musiał zrezygnować z napojów alkoholowych i fermentowanych produktów mlecznych w tym okresie.

Aby oczyścić zęby w ciągu pierwszych trzech dni, użyj miękkiej szczoteczki bez użycia pasty do zębów lub pasty do zębów. Konieczne jest również regularne płukanie jamy ustnej roztworami antybakteryjnymi.

Jeśli lekarz przepisał pacjentowi leki, które pomagają przyspieszyć naprawę tkanek po operacji, należy ściśle przestrzegać przepisanej recepty.

W ciągu miesiąca po zabiegu pacjent musi wykonywać ćwiczenia w jamie ustnej i masaż dziąseł.

W ciągu tygodnia zaleca się pacjentowi powstrzymanie się od wysiłku fizycznego. Ważnym krokiem na drodze do wyzdrowienia po zabiegu jest odpowiedni sen, który wynosi co najmniej siedem godzin dziennie.

Możliwe powikłania pooperacyjne obejmują: krwawienie z dziąseł

• ;
• obrzęk tkanek miękkich;
• pojawienie się przetoki;
• powstawanie bliznowicy keloidowej;
• zmniejszona czułość.

Po zabiegu pacjent powinien zgłosić się do lekarza na badanie. Pozwoli to zidentyfikować występowanie powikłań na wczesnym etapie, a także monitorować proces rehabilitacji po operacji. Wynik po plastiku można zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Cena operacji różni się w zależności od stopnia pogłębienia. Koszt eliminacji patologii stopnia I wynosi 17 tysięcy rubli, próg drugiego stopnia wynosi 23 tysiące rubli. Cena nie zawiera kosztu materiałów niezbędnych do przeprowadzenia operacji.

Opinia pacjenta

Informacje zwrotne od pacjentów wskazują, że operacja nie jest niebezpieczna, a ryzyko powikłań jest minimalizowane, jeśli przestrzegane są wszystkie zalecenia lekarza.

Patologia może powodować szereg nieprzyjemnych konsekwencji dla pacjenta. Dlatego zaleca się przeprowadzenie operacji natychmiast po wykryciu negatywnych konsekwencji patologii. Chirurgiczne leczenie wady to prosta i szybka operacja, która zachowa zdrowie zębów i dziąseł.