powierzchni i osadza się na zębach działania na stan jamy ustnej i stała się jedną z przyczyn, wywołując próchnicy i chorób okołozębowych.
Złoża zębów mają różne formy - od cienkich i miękkich filmów po twarde formacje. W zależności od ich konsystencji i wyglądu, w mniejszym lub większym stopniu zagrażają zdrowiu jamy ustnej.
zawartość formacje
- Natura
- fizjologicznych i patologicznych formacje
- fizjologiczna
- dentystyczne powstawaniu płytki charakter patologiczny formacji
natury
Wszystkie tworzenie powierzchni zębów są podzielone na fizjologiczne w wyniku ich struktury, jak i patologicznych. Te ostatnie powstają w wyniku gromadzenia się bakterii w jamie ustnej, a także resztek jedzenia.
Jest to wynikiem niewłaściwej pielęgnacji jamy ustnej i zaniedbania środków zapobiegawczych w celu poprawy uzębienia.
Szczególnie interesujące są depozyty patologiczne, ponieważ fizjologiczne w większości przypadków nie wywołują chorób zębów.
Takie osady pojawiają się stopniowo: pierwszy ma postać miękkiej płytki, a następnie, jak wzrost kryształów, przekształca się w masę zakrzepłego i kamieni.
edukacja fizjologicznych i patologicznych
do filmu powierzchniowego fizjologicznej natury obejmuje naskórek i błonki.
Złogi patologiczne to płytka nazębna, kamień nazębny, płytka nazębna różnego rodzaju.
Patologiczny charakter formacji wynika z: 
- z niezadowalającej higieny jamy ustnej;Częstotliwość występowania
- w diecie jest zbyt miękkim pokarmem;
- nieprawidłowe zgryz;
- choroby zapalne jamy ustnej;
- niszczy strukturę szkliwa. Ze względu
Takie złogi wywołują zniszczenie szkliwa, choroby dziąseł, próchnicy, nieświeży oddech. Ponadto z ich powodu zęby nie wyglądają estetycznie. Formacja fizjologiczny
Cel filmy fizjologiczne na zębach - naturalna ochrona przed rozwojem patogennych mikroflory jamy ustnej. Skórka
( osłonka Nasmite) to organiczna powłoka pokrywająca powierzchnię szkliwa. Składa się z dwóch warstw - wewnętrznej i zewnętrznej. Warstwa wewnętrzna nazywana jest również skórką pierwotną, warstwa zewnętrzna nazywana jest skórką wtórną.Są bardzo cienkie, są wymazywane prawie natychmiast po ząbkowaniu, a pozostawiane, tylko częściowo, na powierzchniach zbliżonych. To dlatego naskórek nie bierze udziału w fizjologii zębów.
Pellicle, w przeciwieństwie do poprzedniego odkładania, tworzy się na powierzchni szkliwa zęba przez całe życie. Ta formacja jest również nazywana nabytym kutykulą.Jest obecny w każdej osobie, pokrywa całą powierzchnię korony, pojawiając się po erupcji zęba. Jest to przezroczysta, cienka warstwa.
Folia organiczna powstaje z żelowatych składników śliny, nie zawiera aktywnej mikroflory, charakteryzuje się wysoką koncentracją białek.
Formacja ta powstaje na szkliwie, ma trzy warstwy - podpowierzchnię, powierzchnię i supersurface. Ta struktura sprawia, że błonka jest półprzepuszczalną membraną.
W pewnym stopniu powłoka chroni integralność struktury szkliwa, chroni twarde tkanki zęba przed działaniem kwasów. W tym samym czasie błonka sprzyja przyłączaniu drobnoustrojów bakteryjnych do powierzchni zębów, co prowadzi do tworzenia płytki nazębnej.
Ta folia może powodować problemy estetyczne, gdy jest barwiona barwnikami spożywczymi( tytoń, kawa, herbata).W tym przypadku folia jest usuwana z twardych materiałów - materiałów ściernych.
Depozyty jamy ustnej o charakterze patologicznym
Płytka nazębna jest miękkim depozytem o wielowarstwowej strukturze utworzonej na powierzchni błonki. W tej formacji są prawie wszyscy przedstawiciele mikroflory, charakterystyczne dla jamy ustnej.
Płytki zlokalizowane są w przestrzeniach międzyzębowych, okolicy szyjki, naturalnych zagłębieniach zęba. Jest to grupa mikroorganizmów bakteryjnych i produktów ich życiowej aktywności. Podstawą osadów są substancje, które padają na powierzchnię zębów wraz ze śliną.Tutaj bakterie uzyskują warunki do aktywnego rozmnażania. Ponadto połączone są one zewnętrznymi mikroorganizmami, które powodują próchnicę i zapalenie dziąseł.
Wraz ze wzrostem masy płytki, w niej nie gromadzą się coraz więcej bakterii, które nie wymagają tlenu, aby zapewnić żywotną aktywność.Te mikroorganizmy wpływają na szkliwo zębów, niszcząc je.
Płytka nazębna jest innym rodzajem formowania powierzchownego. Jest obecny we wszystkich ludziach i jest filmem składającym się z cząstek pokarmu, bakterii, komórek nabłonka i niektórych substancji nieorganicznych. Płytka może być miękka lub gęsta.
Pasuje idealnie do powierzchni zębów. W większości przypadków nie ma koloru, ale pod wpływem pewnych czynników może być barwiony.
Najczęściej płytkę nazębną obserwuje się w okolicy szyjki, nad dziąsłami.
W zależności od koloru rozróżnia się następujące typy płytek:
- Biała płytka ma miękką strukturę.Staje się źródłem takich problemów jak niszczenie szkliwa, zapach z ust, próchnica.
- Brązowawe z żółtym odcieniem .Występuje w wyniku zabarwienia pierwotnego osadu pigmentami. Barwniki zawarte są w kawie i herbacie. Taka powłoka stwarza warunki do tworzenia kamienia nazębnego, powoduje zwiększoną wrażliwość, prowokuje krwawienie i procesy zapalne dziąseł.
- Zielonkawy .Płytka tego koloru wskazuje na dysbakteriozę jamy ustnej. Często występuje w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Osadzanie psuje wygląd zębów, powoduje podrażnienie dziąseł i ich stan zapalny.
- Brązowy powstaje z kilku powodów. Przede wszystkim obserwuje się u palaczy, ponieważ żywica wnika głęboko w warstwy szkliwa, nadając mu specyficzny kolor. Również brązowa powłoka może wskazywać na wysoką zawartość żelaza w ślinie. Wspomaga tworzenie się kamienia nazębnego, zwiększa wrażliwość zębów.
- Black .Zwykle powstaje u dzieci z powodu dysbiozy i aktywności flory grzybowej. Może również wskazywać na choroby wątroby i dróg żółciowych. Prowadzi to do zapalenia dziąseł, stanowi defekt estetyczny.
Kamień dentystyczny to skrystalizowana warstwa utworzona z miękkiej masy płytki nazębnej. Zawiera takie składniki organiczne jak białka, komórki nabłonka, polisacharydy.
Kamienie charakteryzują się znaczną gęstością.Jest umiejscowiony wewnątrz zębów, w kieszonkach przyzębnych, a także na powierzchni protez. Pokonując szkliwo, stopniowo wpada w kanał dziąseł.
Ta formacja objawia się pojawieniem się ciemnych plam na zębach, uczucie swędzenia w obszarze dziąseł, krwawienie, rozluźnienie zębów.
Takie osady nie tylko niszczą szkliwo, ale także prowokują rozwój próchnicy, procesy zapalne dziąseł.
Powierzchowne tworzenie się zębów, które mają charakter patologiczny, wywołuje rozwój chorób jamy ustnej. Powstają z organizmów bakteryjnych, produktów ich życiowej aktywności, resztek pożywienia.
Przy niewłaściwej pielęgnacji, jak również w przypadku współistniejących schorzeń stomatologicznych, które nie zostały wyleczone w czasie, dochodzi do rozwoju osadów i może ostatecznie doprowadzić do uszkodzenia integralności szkliwa, zębiny i korzenia.