spożycie cukru

Rosja ustalono, że długotrwałe narażenie słodyczy w ustach towarzyszy obfite wystarczająco aktywnego enzymu - sacharoza, niszczy nawet drobne uszkodzenia szkliwa zębów, i to jest bezpośrednią przyczyną próchnicy. Obecnie znajduje się w krajach uprzemysłowionych na 80-90 osób na sto. Przypomnij sobie próchnicę - nie tylko nieprzyjemne odczucia i jeszcze bardziej nieprzyjemny pobyt w gabinecie dentystycznym, ale jest to również rozprzestrzenianie się tak zwanej infekcji stomatologicznej. Większość próchnicy jest zagrożona przez tych, którzy mają miękkie pożywienie w diecie i którzy lubią słodycze i toffi.

Około połowy XVII wieku w Rosji prawie nie ma czystego cukru. Herbatę i trochę jedzenia, a nie codziennie, słodzono melasą z jabłek, gruszek, arbuzów, melonów, marchwi. Od końca XVII wieku w dużych miastach Rosji zaczynają okresowo dostarczać cukier surowy ze specjalnej trzciny lub tylko trzciny cukrowej. W 1718 kupiec, przemysłowiec Vestov przy bezpośrednim wsparciu Piotra I buduje dla przetwarzania tego surowca specjalny fabryki, który znajduje się w dzielnicy Wyborg Petersburga. Ale nawet później, cukier przez długi czas był nadal rzadki i rzadki. Wielu go nie spożywało, ponieważ była opinia: "Cukier jest grzechem: przechodzi przez kły i krew".Rzeczywiście, cukier surowy został użyty do oczyszczenia cukru, a nawet teraz istnieją pewne zastosowania mączki kostnej, kości kostnej i krwi bydła rzeźnego. Dlatego nie było przypadkiem, że taki cukier był nazywany długoterminowym, w przeciwieństwie do chudego cukru domowej roboty.

Od 1802 r. Rosja jest jednym z pierwszych w Europie, które rozpoczęły produkcję cukru z krajowych surowców - buraków cukrowych. I wkrótce przestał być tylko delikatnością dla wybranych. Gdy rząd carski w 1902 roku wprowadził „podatek herbata” herbata i cukier, progressive Rosyjska reakcja publiczna była bardzo ostra. Szklanka herbaty z cukrem i chlebem była już prawie nieodzownym pożywieniem dla wielu rodzin.

Z niezwykłych ludzi wytrwać coraz więcej czyszczenie wielu produktów spożywczych, w tym cukier, który początkowo był brązowy proszek. W odległych "obcych" zanieczyszczeniach były substancje biologicznie czynne, bardzo przydatne dla organizmu człowieka. Na przykład w rafinowanym cukrze praktycznie nie ma chromu! A ten mikroelement, jak wiadomo, uczestniczy w wymianie insuliny, pomaga zapobiegać niektórym chorobom serca i krótkowzroczności. Znany farmakolog i toksykolog, profesor II Brekhman, badał wpływ nie do końca oczyszczonego cukru, który nie jest żółty, ale biały. W przeciwieństwie do cukru rafinowanego nie jest to przyczynić się do powstania substancji zhirobelkovyh - lipoprotein o niskiej gęstości, które są jedną z przyczyn angiogenezy miażdżycy. Ponadto, gdy cukier jest zastąpiony rafinowany cukier nie jest całkowicie oczyszczone z krwi gromadzić lipoproteiny o wysokiej gęstości, które wykazują pewną zdolność do hamowania rozwoju tej strasznej choroby.