Próchnica korzenia - gdy z cementu zęba są tylko okruchy

Próchnica jest najczęstszą chorobą zębów. Podczas rozwoju choroby może dojść do uszkodzenia dowolnej części zęba.

Najgłębszą, najbardziej złożoną i agresywną postacią choroby jest próchnica zęba cementowego( jego korzenia).Taki postęp choroby może doprowadzić do całkowitego zniszczenia zęba i jego utraty.

Informacje o lokalizacji obszarów próchnicowych

Określenie stadium choroby zależy w dużej mierze od lokalizacji jego lokalizacji. W stomatologii powszechnie stosowana jest klasyfikacja, według której rozwija się próchnica:

• szyjna( podstawowa);
• korony dentystycznej( szkliwa i zębiny);
• z korzenia zęba( cement).

Najczęściej destrukcja cementu jest diagnozowana u osób w wieku powyżej 60 lat. Ta kategoria pacjentów stanowi od 60 do 90% wszystkich wykrytych przypadków.

Basal VS cement - co za różnica?

Z cementem próchnicowym miejsce zniszczenia znajduje się na dostatecznej głębokości pod dziąsłem i rzadko jest wykrywane gołym okiem. Przy tej formie choroby zaburzona jest integralność tkanki korzeniowej, której nie można zobaczyć podczas oględzin.

W przypadku lokalizacji szyjnej strefy próchnicowej, powierzchnia szkliwa w pobliżu brzegu dziąsłowego cierpi. Podstawowa próchnica prawie zawsze tworzy się na językowych, policzkowych, kontaktowych powierzchniach zębów wzdłuż gołych korzeni. W recepcji stomatolog natychmiast rozpozna takie naruszenia podczas badania pacjenta.

Przyczyny pojawienia się i czynniki ryzyka

Z reguły proces destrukcyjny w obszarze korzenia rozwija się z powodu istniejących chorób. Może to być dystrofia tkanek, atrofia, powikłania po niewłaściwym leczeniu, predyspozycje dziedziczne. Ponadto grupa ryzyka obejmuje osoby w wieku powyżej 60 lat.

Początkowo otwarta część korzeni obszaru szyjkowego zostaje dotknięta, a następnie przesuwa się głębiej w obszar cementu, co prowadzi do katastrofalnych konsekwencji.

Główne przyczyny, które powodują rozwój choroby:

1. Tworzenie kieszonki dziąsłowej. Dziąsła nie przyklejają się do szyjkowej części zęba, przez co pozostały pokarm może dostać się do utworzonej wnęki, tworząc płytkę bakteryjną.
2. Ten etap choroby jest często konsekwencją radykalnej próchnicy, w przypadku braku leczenia, której zniszczenie wejdzie głębiej do środka.
3. Późniejsze rozpoczęcie leczenia z rozwinięciem próchnicy w okolicy korony.
4. Błędnie ustawiona korona. W przypadku powstania szczeliny, przez którą mogą przeniknąć patogeny. To miejsce stanie się głównym miejscem akumulacji płytki bakteryjnej.
5. Data wygaśnięcia zainstalowanej korony. W takiej sytuacji najpierw powstaje próchnica o małym rozmiarze pod koroną.W dowolnym momencie może wystąpić zakażenie wewnętrznej części zęba, co z pewnością doprowadzi do zapalenia miazgi. Rezultatem tego procesu jest niszczenie próchnicy zębiny i cementu.

Cechy obrazu klinicznego

Gdy ubytek jamy ustnej osiąga poważny rozmiar, staje się zauważalny w obszarze dziąseł.W tym okresie pojawiają się następujące symptomy:

1. Reakcja na ekspozycję na temperaturę w dotkniętym obszarze podczas jedzenia.
2. Reakcja na chemiczne czynniki drażniące, objawiająca się ostrym krótkotrwałym bólem. Zasadniczo dzieje się tak podczas jedzenia słodkich potraw lub napojów.
3. Utworzenie kieszonki dziąsłowej, w której wchodzą cząstki żywności. Przejawia się silnym bólem, aż do usunięcia resztek pożywienia.
4. Proces zapalny o wysokiej czułości przyzębia.
5. Uczucie dyskomfortu podczas procesu żucia. Uszkodzony korzeń może się odkształcić, przesunąć, co powoduje ciężką bolesność.

Kryteria i metody diagnostyczne

Do szybkiego wykrycia próchnicy w korzeniu zęba konieczna jest kompleksowa diagnoza. Podstawowe metody:

1. Wstępna kontrola .Dentysta dokładnie słucha skarg pacjenta i przeprowadza badanie wizualne. W trakcie tej następuje wstępna ocena stanu zębów, dziąseł i błony śluzowej.
2. Sounding .Do badania używa się specjalnego instrumentu - sondy, za pomocą której można penetrować dziąsła. Obecność szorstkiej lub gładkiej struktury na powierzchni korzenia daje pewność, że tkanka jest zdrowa lub podlega zmianom.
3. Radiography .Za pomocą tej metody możliwe jest zdiagnozowanie nawet najmniejszych defektów, ujawnienie zakresu zmiany i opracowanie planu leczenia.
4. Visiography .Korzystając z tej metody badań, dentysta otrzymuje szczegółowy obraz na ekranie monitora, gdzie wszystkie istniejące problemy ze zdrowiem zębów są wyraźnie widoczne.
5. Thermodiagnostics .Strumień wody zmywa ząb, a jego temperatura się zmienia. Ból krótkotrwały mówi o powierzchownych nieprawidłowościach. Ciężka manifestacja bólu wskazuje na poważny problem, gdy proces niszczycielski już dotarł do miazgi.
6. Elektroodsonometria .W przypadku tej metody badań stosuje się prąd elektryczny o różnej sile. Działając na miazgę, określa się stopień zniszczenia

. Leczenie lub usunięcie?

Nie ma jednego prawidłowego podejścia do leczenia próchnicy. W każdym przypadku wszystko zależeć będzie od wielkości zmiany, głębokości i umiejscowienia obszaru próchniczego. Szczególną uwagę należy zwrócić na ogólny obraz kliniczny. Lekarz powinien zbadać stan jamy ustnej i sposób, w jaki zraniony korzeń i ząb zachowują się jak całość.

W każdym przypadku na każdym etapie choroby przeprowadza się profesjonalne czyszczenie.

Dopóki powierzchnia korzenia nie zostanie oczyszczona z płytki bakteryjnej i kamieni, nie może być mowy o żadnej obróbce ani mowie. Przed otwarciem dostępu do gołych korzeni konieczne jest całkowite wyeliminowanie możliwości ponownej infekcji.

Istnieją dwie metody leczenia: operacyjna i zachowawcza, ale druga metoda w przypadku próchnicy korzeniowej prawie nie jest stosowana. W najcięższych przypadkach konieczne jest usunięcie zęba, aby uniknąć zakażenia reszty uzębienia.

Leczenie zachowawcze - nie jest za późno

Pierwszymi objawami zmian próchniczych są wykrywanie nienaturalnych plam na powierzchni szkliwa czarnego lub białego. Leczenie w tym przypadku jest możliwe przy użyciu następujących technik:

1. Proponuje się profesjonalne czyszczenie powierzchni zęba ze złogów bakterii.
2. Pacjenci przechodzą głęboką fluoryzację .W ten sposób możliwe jest kilkakrotne zwiększenie liczby mikrokryształów wapnia i fluoru na powierzchni szkliwa, co zapewnia zachowanie zębów przez długi czas. W przypadku wad powierzchniowych stosuje się specjalne preparaty z zawartością fluoru. Są dostępne w postaci żelu, lakieru, pasty. W niektórych przypadkach stosuje się leki złożone, które obejmują dodatkowe składniki odżywcze: magnez, wapń, fosfor.
3. Dodatkowo przypisana jest specjalna procedura remineralizacji .

Podejście operacyjne

Leczenie operacyjne próchnicy cementu polega na usunięciu zdziwionych tkanek zęba z przeprowadzeniem późniejszego uszczelnienia. W przypadku obszarów położonych pod dziąsłami występują pewne trudności. Istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia przyzębia.

Następujące środki ostrożności są stosowane w celu ochrony dziąseł:

1. jest przeprowadzany jako diatermocoagulacja .Za pomocą specjalnej końcówki nadmierne obszary tkanki przyzębia są usuwane pod wpływem gorącej temperatury.
2. Wycofanie .Zwisające brzegi dziąseł są usuwane. Aby to zrobić, użyj cienkiej nici, która została uprzednio zaimpregnowana roztworem hemostatycznym.

Każda z tych dwóch procedur powoduje bolesne odczucia. Dlatego konieczne będzie znieczulenie.

Wyleczony proces choroby często wygląda lepiej niż jego otwarta forma. Ale przy ukrytym przepływie wymagane jest bardziej poważne podejście do terapii i metody korygowania uszkodzonych części. Już przy pierwszym przyjęciu dentysta dokonuje wycięcia zapalonej dziąsła.

Główne leczenie próchnicy to:

• wstrzyknięcie środka znieczulającego;
• usuwanie uszkodzonej tkanki zęba;
• sprawdza wskaźnik próchnicy pod kątem obecności pozostałej zainfekowanej tkanki;
• tworzenie wnęk;
• izolacja utworzonej wnęki ze śliny;
• wybór odpowiedniego materiału do uszczelnienia;
• przywrócenie uszkodzonej powierzchni.

Głębokie defekty są eliminowane przez sztuczną koronę lub wstawkę.Najlepsze i najwygodniejsze są konstrukcje ceramiczne, ale są one bardzo drogie. Z kolei kompozyt jest uważany za materiał wysokiej jakości i niedrogi. Za jego pomocą można przeprowadzić jakościową odbudowę, z łatwością modelując przyszłą koronę.

Procedurze usuwania twardych tkanek towarzyszy stałe chłodzenie zęba wodą.Po usunięciu dotkniętej tkanki powstałe ubytki są leczone środkiem antyseptycznym. Tak więc wykluczona jest możliwość późniejszej infekcji. Potem nadchodzi faza pieczętowania.

Jak przywrócić root?

Do przywrócenia kształtu korzeni wykorzystuje się specjalne materiały. Najczęściej używa się następujących:

1. Amalgams .Pieczęcie z niego będzie trwać długo i bezpiecznie. Mieszają się z rtęcią.W nowoczesnej stomatologii materiał ten jest używany bardzo rzadko ze względu na niebezpieczne składniki.
2. Compomers .Uszczelki są trwałe, zapewniając bezpieczne dopasowanie do tkanki zęba. Składa się ze szklanych jonomerów i kompozytu.
3. Cementy glasjonomerowe .Najlepszy materiał do uszczelniania w trudno dostępnych miejscach. W kompozycji występują specjalne fluorki, dzięki którym utwardzony ząb zyskuje dobrą strukturę mineralną.

Największe niebezpieczeństwo zniszczenia na polu cementu leży w złożoności jego diagnozy. Aż do pewnego momentu choroba nie może się objawić jako objaw, a ból pojawia się nawet w dużych obszarach próchnicowych.

W przypadku braku leczenia próchnicy pod dziąsłem, następnym etapem będzie zapalenie tkanek wokół zęba. W rezultacie poziom dziąsła zmniejszy się, korzeń zostanie odsłonięty. A to może prowadzić do zapalenia miazgi i rozwoju zapalenia przyzębia.