Zapalenie okołoustaniowe - dlaczego implant zostaje zerwany?

W implantacji stomatologicznej praktyce stomatologicznej jest popularnym i powszechnym sposobem odzyskania utraconego zęba lub kilku z nich lub całkowicie szczęka. Ten rodzaj protezy jest możliwe niemal w każdym wieku.

Jednakże istnieją przypadki, w których może być wszczepienie implantu prowadzi do pewnych komplikacji. Jednym z nich jest zapalenie periimplantitis. Według badań choroba ta występuje u 16 procent pacjentów.

periimplantitis jest procesem zapalnych, uszkodzenia tkanki miękkiej towarzyszących, które są rozmieszczone wokół implantu. W tym zjawisku istnieje możliwość, że zacznie rozkładać i tkanka kostna. Początkowo, struktury są cieńsze, wówczas nie jest ograniczenie jego ilości do zmiany ostatecznie następuje odrzucenie implantów. Rozwój

infekcji jest możliwe poprzez bardzo krótkim okresie czasu po implantacji, a po kilku miesiącach lub latach.

przyczyn rozwoju

procesów zapalnych przyczynić się do wielu powodów, wśród głównych przydzielenia winy pacjenta i błędów medycznych. Przez

nieprawidłowego działania lekarza obejmują:

• śliny wnikanie do otworu pacjenta, który składa się z mikroorganizmów zdolnych do wywoływania początku infekcji;
• niska jakość zainstalowanego produktu;
• niewystarczające chłodzenie lub, przeciwnie, nadmierne ogrzewanie tkanki kości, który wywołuje moment martwicę na takim przypadku integracji implantu;Awaria
• standardów lekarz zdrowia;Penetracja
• do zawiesiny implantu cementu z koroną;
• urazy i stłuczenia w procesie działań operacyjnych i rozwój krwiaków, które są następnie jątrzyć;
• błędne parametry protezy, co pozwala na ustawienie go obok kości, które w rzeczywistości powinny być wykonane połączenie.

przyczyny odrzucenia, bo własnych działań pacjenta:

• lekceważenie zasad higieny jamy ustnej;
• nadmierne obciążenie sztucznego zęba;
• nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich do szybkiego i prawidłowego gojenia, co prowadzi do stanu zapalnego;
• zaniedbanie obowiązkowych przeglądów, że po instalacji stałych implantów powinny być wykonywane kilka razy w roku.

dodatek, prowokują patologii może i słabe badania przedoperacyjne, w wyniku których nie ustalono przyczyny, które są przeciwwskazaniem dla protetyki: cukrzyca

• ;
• różne infekcje;
• alkoholizm;
• powstawanie nowotworu złośliwego;
• obniżenie układu odpornościowego;
• nadmierne palenie;
• alergię na tytan.

obraz kliniczny

Choroba często mylone z innymi patologii tkanek miękkich otaczających ząb, ale periimplantitis towarzyszą charakterystyczne objawy:

zdjęcie implantu odrzucenia, stan zapalny i krwawienie spowodowane periimplantitis kroku 4

• krwawiące dziąsła;
• jest procesem zapalnym;
• ropienie;
• ruchliwość protezy;
• tkanka wokół sztucznego zęba obrzęk i zaczerwienienie;
• zespół bólowy;
• przerzedzenie łącznej kości;
• dziąsła kruchość, zwiększając jej głębię.

Klasyfikacja i etapy przepływu

Peri-implantitis ma trzy formy:

• wcześniej - odrzucenie obserwuje się już w ciągu pierwszego miesiąca po protezie;
• średnia - po 3-6 miesiącach lub od roku do dwóch lat;
• późno - problemy związane ze sztucznymi zębami zaczynają się pojawiać dopiero po kilku latach, sprawcą w tym przypadku jest sam pacjent.

Etapy rozwoju:

1. First .Towarzyszy temu przerzedzenie tkanki kostnej, wysuszenie dziąseł.Obserwuje się ruchliwość protezy, otaczające tkanki zaczynają krwawić i zyskują czerwony odcień.Kość pozostaje normalna.
2. Drugi .W przypadku rozpoczynającej się przedwcześnie terapii, deformacja kości, luzowanie, złuszczanie dziąseł, wzrost głębokości kieszeni trwa. Ponadto traci się odporność zębów.
3. Trzeci .Od jakiegokolwiek, nawet nieznaczącego, dotyku, zaczyna się manifestować silny ból. Mobilność staje się stała.
4. Czwarty .Istnieje całkowite zniszczenie procesu wyrostka zębodołowego. Zapaleniu towarzyszy ból i zły stan zdrowia.

Metody i testy diagnostyczne

Rozpoznanie przeprowadza się za pomocą wizualnego i instrumentalnego badania jamy ustnej. W obecności tej choroby dentysta może zobaczyć obrzęk i zaczerwienienie, podczas badania dziąseł zwiększa się krwawienie.

Dzięki palpacji ustalono zawartość ropną.Ponadto ruchliwość protezy jest wyraźnie widoczna.

Kliniczne metody diagnostyczne obejmują:

• Wskaźnik Müllmanna-Cowella - określa intensywność krwawienia;
• Test Schillera-Pisareva - to barwienie gum glikogenu, przy dostępnych procesach zapalnych zwiększa się jego liczba;
• Indeks PMA - analizuje początkowe zmiany;Test
• przeprowadzony przez Fedorova-Volodkina;
• Wskaźnik przyzębia Russon - określa stan zapalenia, stabilność protezy, głębokość kieszeni.

Aby określić stopień zniszczenia tkanki kostnej:

• ortopantomografia;
• tomografia komputerowa;Prześwietlenie
• .

Dodatkowo można zastosować inne testy diagnostyczne: biochemiczną, łańcuchową reakcję polimerazy i inne.

Pomoc

Leczenie peri-implantitis odbywa się na dwa główne sposoby: zachowawczy i chirurgiczny.

Leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, ponieważ może prowadzić do nawrotu, ponieważ nie dochodzi do eliminacji linii dziąseł.Przy tej metodzie leczenia, następujące środki są wykonywane:

• usunięcie zespołu bólowego, antybiotyki mogą być podjęte;
• jest znieczulony;
• czyszczenie i płukanie korony;Usuwanie granulacji
• ;
• procedury sanityzacji całej struktury;
• pobranie i instalacja przetworzonego implantu.

Metoda chirurgiczna

Tylko po przeprowadzeniu leczenia zachowawczego stosuje się operatywną metodę leczenia, która obejmuje kilka procedur:

• jama ustna przygotowywana jest przez czyszczenie, dezynfekcję, sanitację;
• po wprowadzeniu znieczulenia otwarte kanały problemowe i oczyścić je;Projekt
• jest przetwarzany metodami chemicznymi i mechanicznymi, w tym celu nadtlenek wodoru, kwas cytrynowy, tetracyklina;
• , w zależności od stopnia rozwoju patologii, zapewnia leczenie przywracające;
• wyznaczenie dalszego leczenia( płukanie, przyjmowanie leków).

W zależności od stadium choroby etapy interwencji chirurgicznej będą miały swoje osobliwości.

Terapia pierwszego i drugiego etapu choroby jest następująca:

• przygotowuje jamę ustną;
• wytwarza nacięcie dziąsła;
• usuwa resztki i granulki;
• czyści łóżko i protezę;
• przy pomocy młynów koryguje złoże kości;
• instaluje kody pośredniczące;
• szew i prowadzi hemostazę;
• do dalszej terapii wyznaczają antyseptyki, antybiotyki i leki przeciwhistaminowe.

Po tych zabiegach proces zapalny jest usuwany po 7-14 dniach.

Jeśli patologia ma trzeci lub czwarty etap, wówczas następuje przywrócenie uszkodzonej kości. W takim przypadku, kolejność pracy będzie następująca:

• najpierw przygotuje jamę ustną;
• tnie i płatkuje klapkę wyrostka zębodołowego;
• wykonuje trepanację płytki korowej;
• usuwa implant;
• oczyść i odkaż łóżko;
• wypoziomuj powierzchnię protetyczną;
• wykonuje implantoplastykę;
• izolować zagrożony obszar;
• stosuje szwy;
• przepisują leki przeciwzapalne;
• do reimplantacji.

Dzięki dwustopniowej opcji implantacji proteza może zostać zainstalowana po miesiącu.

Konsekwencje

Z reguły wszczepione implanty są wtórnie odrzucane, nawet przy skutecznym i jakościowym leczeniu.

W większości przypadków nawracające zapalenie peri-implantitis jest spowodowane błędami popełnianymi przez lekarzy podczas operacji. Z początkowo nieprawidłowym korzeniem, wyeliminowanie stanu zapalnego tylko łagodzi objawy, ten sam powód pozostaje niezmieniony.

Z tego powodu ryzyko nawrotu wzrasta do momentu zbadania projektu. W przypadku odrzucenia, które nie jest związane z prowadzeniem interwencji chirurgicznej, obserwuje się pozytywne rokowanie leczenia.