Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa - wspólny wpływ zatorowości płucnej i zakrzepicy

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa jest uważana za jedną z najniebezpieczniejszych chorób naczyniowych. Patologiczny proces tej choroby składa się z dwóch kierunków: zakrzepicy żył głębokich i zakrzepowej tętnicy płucnej.

Zakrzepica żył głębokich jest wynikiem zakrzepu krwi w głębokich żyłach nóg i miednicy. Powstały zakrzep zapobiega przepływowi krwi przez żyły. W rezultacie istnieje ryzyko powstania nowych zakrzepów, które mogą spowodować poważne pogorszenie.

Najczęściej głębokie żyły kończyn dolnych i dłoni są zakrzepowe, następnie w sekwencji spadku są zakrzepowe:

• zatoki mózgowe;
• żyły jamy brzusznej;
• żyły miednicy małej.

Przyczyny i patogeneza

Przyczyną powstawania zakrzepów jest brak równowagi między układowymi środkami anty-prokogulacyjnymi. Również żylna choroba zakrzepowo-zatorowa pojawia się w wyniku braku równowagi pomiędzy działaniem przeciwfibrynolitycznym i profibrynolitycznym. Te zaburzenia równowagi są spowodowane przez następujące patogeniczne czynniki: zaburzenie przepływu krwi żylnej

• ;
• zmiana składu krwi;
• uszkodzenie ściany naczyniowej.

Choroba ta jest oparta na połączeniu nabytych i wrodzonych czynników ryzyka. Wrodzone czynniki obejmują różne mutacje genów i niedobór antytrombiny i białka. W odniesieniu do nabytych czynników ryzyka obejmują one uprzednio przeniesione operacje chirurgiczne, urazy, otyłość, ciążę i zespół nerczycowy.

Bardzo często skrzepliny występują u osób palących, ponieważ mają one naruszenie tonu, zwężenie naczyń krwionośnych i zwiększoną lepkość krwi. Również w dużym obszarze ryzyka są ludzie z chorobami onkologicznymi i sercowo-naczyniowymi( choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie, miażdżyca).

Czym jest zakrzepica żylna i zatorowość płucna?

Zakrzepica żylna jest ostrą chorobą wywołaną krzepnięciem krwi z późniejszym tworzeniem skrzeplin. Przyczynami zakrzepicy żył głębokich są takie czynniki:

• z nadwagą;
• zaawansowany wiek;
• ;
• przenoszony przez cesarskie cięcie;
• stosowanie leków wpływających na krzepnięcie krwi.

Korzystnym warunkiem rozwoju zakrzepicy jest przedłużony odpoczynek w łóżku. W takim przypadku przepływ krwi ulega spowolnieniu i następuje odwrotny przepływ krwi do serca.

PE( zator tętnicy płucnej) to krzepnięcie tętnic płucnych wywołane skrzepliną.Tworzenie tych zakrzepów często występuje w dużych żyłach miednicy lub kończyn dolnych. Trzy czynniki przyczyniają się do pojawienia się tej choroby:

• hamowanie fibrynolizy;
• zaburzenie przepływu krwi;
• dysocjacja śródbłonka ściany naczynia.

objawy w zależności od lokalizacji

zakrzepicy żylnej dolnych kończyn towarzyszy pęcznienie, wzrost temperatury powierzchni skóry i obrzęk żył ze zmianą koloru skóry. Najczęściej objawy tej choroby są zlokalizowane wokół miejsca obrzęku i zaczerwienienia. Ale czasami mogą objawiać się również ogólne objawy:

• uczucie ciężkości w kończynach;
• duszność i duszność podczas chodzenia;
• kaszel( jeśli występuje PE).

Objawy zakrzepicy żylnej zależy od jego lokalizacji:

Zakrzepica dolnej żyły głównej .Objawy objawiają się w postaci obwodowego krążenia żylnego i obrzęku kończyn dolnych. W przypadku pojawienia się zakrzepicy w żyłach wątrobowych pojawia się żółtaczka i puchlina brzuszna.

Zakrzepica żyły wrotnej .Obraz kliniczny przejawia się rozwojem wodobrzusza i krwawych wymiotów. Czasami obserwuje się krwawienie z przełyku, gdzie żylaki są łatwiejsze do rozdarcia. Zakrzepica żył wątrobowych .Objawy ogólne manifestowane przez wymioty, sinica, zjawisk udarowych, które często towarzyszy ból w dolnej części pleców i brzucha. górnegoChoroba może również występować w postaci przewlekłej, objawy, które manifestują się w postaci płynu wysiękowego, żółtaczka i okresowe powiększonej śledziony.

kryteria diagnostyczne i metody

żylnej choroby zakrzepowo zdiagnozowany przez kilka metod:

1. USG żył głębokich z kompresją .Ta metoda diagnostyczna ma czułość 95%.Dlatego wyniki będą zależeć od kwalifikacji specjalisty, który przeprowadza diagnozę.W przypadku zakrzepicy niemożliwe jest wyciśnięcie żyły za pomocą przetwornika ultradźwiękowego. Trudności w diagnozowaniu mogą wystąpić przy powtarzającym się zablokowaniu w głębokich żyłach kończyn dolnych.
2. flebografia - zatorowa to najdokładniejsza metoda diagnostyczna z kończyn dolnych. Diagnoza jest wykonywana w obecności wad wypełniających w świetle naczynia.
3. Venezography .Jest to najdokładniejsza metoda diagnozy, ale jest rzadko stosowana, ponieważ jest to metoda inwazyjna, a nawet bolesna. Dzięki tej metodzie istnieje ryzyko reakcji alergicznych.
4. Skanowanie dwustronne .Obejmuje on dwie metody badawcze: pomiar przepływu krwi dopplerowskiej i badanie ultrasonograficzne naczyń krwionośnych. Istotną wadą tej metody jest to, że ma bardzo niską czułość w badaniu pacjentów bezobjawowych. Stosowanie tej techniki jest przeciwwskazane w przypadku mocowania opon i bandaży na kończynach dolnych.

czasami stosowane do diagnozowania innych metod przesiewowych jak pletyzmografii impedancyjnej i scyntygrafii. Ta ostatnia metoda jest stosowana z znakowanymi białkami, które są zdolne do wiązania się z glikoproteiną.

Medical Assistance

Do tej pory 90% pacjentów z żylnej choroby zakrzepowo służy leki przeciwzakrzepowe.

Inne leczenie stosuje się u poszczególnych pacjentów w szczególnym stanie. Takimi pacjentami są ludzie, którzy mają przeciwwskazania do leczenia antykoagulantami.

Ogólnie w leczeniu VTE stosuje się następujące metody:

1. Wstępne leczenie przeciwzakrzepowe .Przeprowadza się go przez pięć dni z mianowaniem fondaparynuksu i heparyny. Po pięciu dniach stosuje się wczesną terapię podtrzymującą.W tym przypadku przepisuje się antagonistów witaminy K. Aby osiągnąć pewien efekt terapeutyczny, leki należy spożywać przez pięć do siedmiu dni. Następnie zatrzymuje się początkową antykoagulację.
2. Systemowa tromboliza .Ta metoda leczenia jest częściej stosowana w przypadku PE, ponieważ szybciej zmniejsza objętość skrzepu. Jego istotą jest rozpuszczanie zakrzepów pod działaniem pewnego enzymu, który jest wprowadzany do krwi. Wadą tej metody jest ryzyko powikłań krwotocznych. Ogólnoustrojową trombolizę wykonuje się przez podanie dożylne.
3. Interwencje cewnika .Istnieją trzy rodzaje cewników, które mają wpływ na trombolizę: przez tętniczo-śródbłonkowy, przeznaczyniowy i triakarialny. Ta metoda leczenia jest bardzo droga, ponieważ wymaga złożonej opieki ambulatoryjnej, sprzętu i wykwalifikowanego personelu.

Jakie jest niebezpieczeństwo i jakie są tego konsekwencje?

Po przejściu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, drożność zostanie przywrócone, ale jednocześnie funkcję żylna może pozostać słaby.

Wynika to z faktu, że zastawki żylne zostały wcześniej zniszczone. W rezultacie może pojawić się wtórna żylakoza, która doprowadzi do wzrostu nadciśnienia żylnego. Jeśli czas nie przeprowadzenia leczenia, istnieje ryzyko wystąpienia zespołu manifestacją posttromboembolicheskogo. Pacjenci, którzy przebyli

zakrzepowo płuc mogą być takie powikłanie jak przewlekłe zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego. To pogorszenie jest rodzajem wysokiego ciśnienia krwi w naczyniach płucnych.

metod zapobiegania

Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest, aby zapobiec ryzyku ich wystąpienia oraz ustalania kategorii ryzyka( niski, średni, wysoki) w obecności choroby.

Jedną z metod zapobiegania jest ucisk sprężynujący kończyn dolnych. W takim przypadku można zastosować elastyczne pończochy uciskowe i podkolanówki. Pomagają one znormalizować odpływ żylny i rozprowadzają ciśnienie wzdłuż całej kończyny dolnej. Możesz również użyć specjalnego medycznego koszulki.

Inną metodą zapobiegania jest przerywana kompresja pneumatyczna, która jest wykonywana przy użyciu specjalnej sprężarki.

Pompowanie kamery jest bardzo korzystny wpływ, zwłaszcza jeśli przez długi czas w kończynach brakuje skurczu mięśni. Ta metoda pomaga zwiększyć szybkość przepływu krwi w mięśniach, nawet u unieruchomionych pacjentów.